Terence Rattigan

Honorigoj
Honorigoj	Komandoro de la Ordeno de la Brita imperio • Knight Bachelor vd

**Terence Rattigan**
Terence Rattigan
Persona informo
Naskiĝo	10-an de junio 1911; en Londono
Morto	30-an de novembro 1977 (66-jaraĝa); en Hamiltono
Mortis pro	naturaj kialoj vd
Mortis per	osta kancero vd
Tombo	Kensal Green Cemetery vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd
Alma mater	Lernejo Harrow • Kolegio Triunuo • Sandroyd School vd
Familio
Patro	Frank Rattigan vd
Patrino	Vera Rattigan (née Houston) vd
Profesio
Okupo	dramaturgo • scenaristo • verkisto • kriketisto vd
Aktiva dum	1934– vd
Honorigoj
Honorigoj	Komandoro de la Ordeno de la Brita imperio • Knight Bachelor vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Sir Terence Mervyn Rattigan, OBI (10a de junio 1911 - 30a de novembro 1977) estis brita dramaturgo. Li estis unu el plej popularaj dramaturgoj de Anglio meze de la 20a jarcento. La agado de liaj teatraĵoj estis tipe etosigitaj en supra-mez-klasa fono.^[1] Li estis konata pro verkoj kiaj The Winslow Boy (1946), The Browning Version (1948), The Deep Blue Sea (1952) kaj Separate Tables (1954), inter multaj aliaj.

Estante priokupiĝinta samseksemulo, kiu vidis sin kiel fremdulo, liaj teatraĵoj 'frontis temojn de seksa frustracio, malsukcesaj rilatoj kaj adulto', kaj mondon de subpremado kaj penso-kaŝemo.^[2]

Teatraĵoj[redakti | redakti fonton]

1934 First Episode
1935 A Tale of Two Cities (adaptaĵo de la romano de Charles Dickens nome A Tale of Two Cities, verkita kun John Gielgud; ĝi ne estis produktita sursceneje ĝis 2013, sed aperis en 1950 kiel radioverko)
1936 French Without Tears
1939 After the Dance
1940 Follow My Leader
1940 Grey Farm
1942 Flare Path
1943 While the Sun Shines
1944 Love in Idleness (ludita en Usono kiel O Mistress Mine)
1946 The Winslow Boy
1948 Harlequinade
1948 The Browning Version
1948 Playbill
1949 Adventure Story
1950 Who is Sylvia? (filmita kiel The Man Who Loved Redheads)
1952 The Deep Blue Sea
1953 The Sleeping Prince (filmita kiel The Prince and the Showgirl)
1954 Separate Tables
1958 Variation on a Theme
1960 Ross
1960 Joie de Vivre, muzikala versio de French Without Tears,kun muziko de Robert Stolz kaj kantovortumado de Paul Dehn
1963 Man and Boy
1970 A Bequest to the Nation
1973 In Praise of Love
1973 Before Dawn
1976 Duologue
1977 Cause Célèbre

Televidaj teatraĵoj[redakti | redakti fonton]

1951 The Final Test (TV: 1951; filmo: 1953)
1962 Heart to Heart
1964 Ninety Years On
1966 Nelson – A Portrait in Miniature
1968 All On Her Own
1972 High Summer

Filmoj[redakti | redakti fonton]

Filmitaj teatraĵoj[redakti | redakti fonton]

Nombraj teatraĵoj de Rattigan estis filmitaj:

French Without Tears (1940; Anatole de Grunwald kaj Ian Dalrymple estis listigitaj kiel scenaristoj, kvankam ankaŭ Rattigan ludis ĉefan rolon)
While the Sun Shines]] (1947; kun de Grunwald)
[[The Winslow Boy (1948 kaj 1999)
The Browning Version (filmo: 1951 kaj 1994; TV: 1955 kaj 1985)
The Final Test (1953; baze sur sia televida teatraĵo de 1951)
The Man Who Loved Redheads (1954; baze sur Who Is Sylvia?)
The Deep Blue Sea (1955 kaj 2011)
The Prince and the Showgirl (1957; baze sur The Sleeping Prince)
Separate Tables (1958; Rattigan kaj kunverkisto John Gay estis nomumitaj por Oskar-premio pro scenarverkado; David Niven ricevius la Oskar-premion pro Plej Bonkvalita Aktoro kaj Wendy Hiller kiel Plej Bonkvalita Duaranga Aktorino)
A Bequest to the Nation (1973)
Cause Célèbre (1987; TV)

Originaj scenaroj[redakti | redakti fonton]

Terence Rattigan verkis aŭ kunverkis ankaŭ la jenajn originajn scenarojn:

English Without Tears (1944; kun Anatole de Grunwald; titolo en Usono Her Man Gilbey)
Journey Together (1945)
Bond Street (1948; nelistigita; kun de Grunwald kaj Rodney Ackland)
The Sound Barrier (1952; titolo en Usono Breaking the Sound Barrier; unua nomumo de Rattigan por Oskar-premio)
The V.I.P.s (1963; Margaret Rutherford ricevis la Oskar-premion pro Plej Bonkvalita Duaranga Aktorino)
The Yellow Rolls-Royce (1964)

Aliaj scenaroj[redakti | redakti fonton]

Rattigan wrote verkis aŭ kunverkis ankaŭ la jenajn originajn scenarojn el ekzistanta materialo de aliaj verkistoj:

Gypsy (1937)
Quiet Wedding (1940; kun Anatole de Grunwald; baze sur la teatraĵo de Esther McCracken)
The Day Will Dawn (1942; kun de Grunwald; titolo en Usono The Avengers; baze sur traktaĵo de Patrick Kirwan)
Uncensored (1942; kun Rodney Ackland; baze sur la libro de Oscar Millard adaptita de Wolfgang Wilhelm)
The Way to the Stars (1945; el rakonto de Rattigan, de de Grunwald kaj de Richard Sherman; titolo en Usono Johnny in the Clouds)
Brighton Rock (1947; kun Graham Greene, el la romano de Greene)
Goodbye, Mr. Chips (1969; baze sur la romano de James Hilton)

Referencoj[redakti | redakti fonton]

↑ Geoffrey Wansell. Terence Rattigan (London: Fourth Estate, 1995). ISBN 978-1-85702-201-8
↑ The Rattigan Enigma, de Benedict Cumberbatch, BBC TV [1] the Rattigan enigma

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

Hill, Holly: A Critical Analysis of the Plays of Terence Rattigan; doktoriga tezo, New York University, 1977;
Darlow, Michael; Hobson, Gillian: Terence Rattigan – The Man & His Work; London: Quartet Books, 1979 (2010);
Rusinko, Susan: Terence Rattigan; Boston: Twayne, 1983;
Young, B. A.: The Rattigan Version – The Theatre of Character; London: Hamish Hamilton, 1986;
Wansell, Geoffrey: Terence Rattigan – A Biography; London: Fourth Estate Limited, 1995 (2009).

Aliaj verkoj inkludantaj studojn pri la teatro de Rattigan:

O’Connor, Sean: Straight Acting – Popular Gay Drama from Wilde to Rattigan, London: Cassell, 1998;
Shellard, Dominic: British Theatre Since the War, New Haven/London: Yale University Press, 1999;
Innes, Christopher: Modern British Drama 1890–1990, 2nd Edition, Cambridge: Cambridge University Press, Cambridge, 2002/2009;
Billington, Michael: The State of the Nation, London: Faber, 2008
Rebellato, Dan: 1956 and All That – The Making of Modern British Drama, London: Routledge, 1999/2006.
- See also Dan Rebellato's extensive Introductions to the more recent Nick Hern Books Editions of Rattigan's major plays.