Vertikala ventotunelo

Vertikala ventotunelo estas ventotunelo kiu movas aeron supren en vertikala kolono. Ĝi estas distra ventotunelo, ofte anoncita kun nomoj kiel "endoma paraŝutado (angle: Indoor skydiving) aŭ "korpflugado" (angle: Bodyflight, france: vol en soufflerie) kiun oni spertas dum 'libera falo'. Ĝi estas uzata kiel trejnilo aŭ alternativo al reala paraŝutado.

Vertikalaj ventotuneloj permesas al homoj flugi en la aero sen aviadilo aŭ paraŝuto, tra la forto de la vento. La aero en la tunelo moviĝas supren kun rapidecoj ĝis 275 km/hore. La fina rapideco de falanta persono estas ĉirkaŭ 200 km/h.

Vertikala ventotunelo ebligas simuli liberan falon dum paraŝutsalto, helikoptera flugo kaj turniĝo de aviadilo kaj estas uzataj por distraj celoj, por trejnado de paraŝutistoj aŭ armea trejnado. La tubo ofte estas prezentita kiel bonega ilo por tiuj, kiuj volas provi paraŝutadon sed havas timon de altecoj.

Historio[redakti | redakti fonton]

La unua fojo, kiam viro flugis en vertikala ventotunelo, estis en 1964 ĉe la Wright-Paterson Air Force Base en Ohio (Usono).

Tuboj iĝis ĝeneraligitaj en la malfruaj 1990-aj jaroj, kun la kreskanta populareco de paraŝutado.

En la ferma ceremonio de la 20-aj Olimpikaj Vintraj Ludoj en Torino en 2006, estis montrita granda vertikala tubo "Ventomaŝino", super kiu ŝvebis sportistoj, ilustrante malsamajn vintrajn sportojn. La vertikala tubo estis produktita fare de la firmao Aerodium.

Sekureco[redakti | redakti fonton]

Flugi en vertikala ventotunelo estas sekura kaj permesas eĉ al homoj kun timo de altecoj sperti la senton de libera falo. En la vertikala ventotunelo, la homa korpo flugas nur kelkajn centimetrojn ĝis metrojn super sekura sekuriga reto, depende de la kapablo. La aerrapideco estas adaptita al la individua kapablo kaj kutime varias inter 180 kaj 200 km/h.

Diversaj sistemoj[redakti | redakti fonton]

Ekzistas du bazaj sistemoj por vertikalaj ventotuneloj, kiuj malsamas laŭ sia aerflusistemo:

Fermitaj vertikalaj ventotuneloj kiuj recirkulas la aeron en ringoforma aerdukto (recirkulo) , ekz. B. Indoor Skydiving Bottrop, Germanio.
Malfermitaj vertikalaj ventotuneloj, kiuj funkcias laŭ principo de konsumado kaj ellasilo (malfermflua) , ekz. B. SkyVenture Arizono, Eloy, Usono.

Avantaĝoj de fermita tunelo[redakti | redakti fonton]

ĝia sendependeco de vento kaj vetero,
povas funkcii tutjare en ajna vetero, precipe sendepende de la eksteraj temperaturoj,
impresas kun siaj signife pli malaltaj bruniveloj kaj sia energiefikeco.
malpli da turbuleco ol en aliaj simuliloj.