Saltu al enhavo

Vinzili

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Vinzili
(Винзили)
urbotipa loĝloko
Setlejosetlejo
Oficiala nomo: Винзили
Lando Rusio Rusio
Ŝtato Tjumena provinco
Regiono Urala federacia regiono
Distrikto Tjumena distrikto
kampara municipo Vinzila kampara municipo
Ŝoseo R-402
E22
Rivero Piŝmo
lago Tjulkino
lago Bugrinskoje
Situo Vinzili
 - koordinatoj 56° 57′ 36″ N 65° 46′ 27″ O / 56.96000 °N, 65.77417 °O / 56.96000; 65.77417 (mapo)
Loĝantaro  (2019)
Horzono UTC+5
Poŝtkodo 625530
ОКТМО 71644416101
OKATO 71244816001
Aŭtokodo 72
Telefonkodo +7 3452
Vinzili (Rusio)
Vinzili (Rusio)
DEC
Situo kadre de Rusio
Vinzili (Tjumena provinco)
Vinzili (Tjumena provinco)
DEC
Situo kadre de Tjumena provinco
Vikimedia Komunejo: Vinzili (Tyumen Oblast)
Map
vdr

Vinzili (ruse Винзили) estas urbotipa loĝloko en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), centro de Vinzila kampara municipo (ruse Винзилинское сельское поселение).

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Vinzili situas ĉe rivero Piŝmo, proksimume 29 km for de la sud-orienta rando de Tjumeno. Plejparte ĝi enspaciĝas inter la ŝoseoj R-402 kaj E22, Piŝmo borderas ĝin sude, trans la rivero situas vilaĝo Kiŝtirla, oriente trans la ŝoseo R-402 situas Bogandinskoje, norde al ĝi proksimiĝas Borovskij.

Ĉirkaŭ Vinzili
Borovskij Borovskij lago Andrejevskoje
lago Butorliga
Vinzili Bogandinskoje
Golovino rivero Piŝmo, Kiŝtirla fervojstacio Olĥovoje
SNT Olĥovoje
SNT Viŝenka
SNT Kaŝtirlinka
SNT Ĉerjomuŝki

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]
1959[1] 1970[2] 1979[3] 1989[4] 2002[5] 2009[6] 2010[7] 2012[8] 2013[9]
3 214 5 803 8 376[10] 11 571 11 291 12 739 12 320 12 535 12 694
2014[11] 2015[12] 2016[13] 2017[14] 2018[15] 2019[16] 2021[17] - -
12 892 13 037 13 167 12 989 12 920 13 042 12 796 - -

Laŭ legendo, iam, antaŭ apero de la fervojo kaj la setlejo, en vortico ĉe la rivero Piŝmo dronis junulino kaj memore al ŝi lokanoj ĵetis sur akvon florkronojn, kiujn ili nomis venzelvinzil[18].

En 1910–1913 estis konstruata fervojlinio Tjumeno — Omsko, kiu estis unutraka, do post ĉiuj 5–10 km estis kreataj preterpasejoj. Unue tie aperis brika domo, budo de trakforkisto kaj ligna akvoturo rezervinta akvon por vaporlokomotivoj. La preterpasejon ĉirkaŭis densa pina arbaro. La unua strato estis Vokzalnaja (Stacidoma)[19].

Dum la unua jarkvino (1928—1932), komenciĝis aktiva ekspluatado de apudaj arbaroj. En 1931 estis establita lignostokejo, de kiu ligno estis transportata laŭ etŝpura fervojo kaj flosigata laŭ rivero Piŝmo. En 1936 ekfunkciis ŝpala fabriko (ruse шпалорезка), produktinta ĝis po 300 mil ŝpalojn jare. En 1947 aperis lignofabriko (ruse лесозавод). En 1956 ekfunkciis la Piŝma lignokombinato (ruse Пышминский лесокомбинат), kiu fabrikis meblojn, rapide munteblajn lignajn domojn (ruse щитовой дом) kaj ekde 1970 ankaŭ lakitajn meblojn (ruse полированная мебель)[19].

En 1948 Vinzili ricevis statuson de la urbotipa loĝloko[18].

Apud la setlejo oni trovis grandajn minojn de sablo kaj argilo. En 1965 ekfunkciis la Vinzila Fabriko de Silikataj Brikoj (ruse Винзилинский завод силикатного кирпича). En 1975 aperis la Vinzila Vitrofabriko (ruse Винзилинский стекольный завод), en 1981 — la Vinzila Krevargila Fabriko (ruse Винзилинский завод керамзитового гравия)[19].

En 1984 la Tjumena Provinca Ekzekutiva Komitato decidis komplete rekonstrui la vilaĝon, plibonigonte ĝian infrastrukturon[18].

Progresante je la sudokcidenta direkto, la setlejo atingis la etan, grave superkreskintan lagon Tjulkino (ruse Тюлькино), post kiu situis la samnoma vilaĝo, en kiu en la 1980-aj jaroj entrepreno Zapsibĵilstroj (Okcidentsiberia Loĝkonstruado) establis agrikulturejon Stroitel (Konstruisto)[18].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-05-28. Alirita 2013-09-25.
  2. Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-09-29. Alirita 2013-09-25.
  3. Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25.
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2011-09-26. Alirita 2024-07-31.
  5. Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-01-09. Alirita 2024-07-31.
  6. Численность постоянного населения Российской Федерации по городам, посёлкам городского типа и районам на 1 января 2009 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-06-21. Alirita 2014-01-02.
  7. Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10.
  8. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-06-11. Alirita 2014-05-31.
  9. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2013-11-16.
  10. Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25.
  11. Таблица 33. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2014-08-02.
  12. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2015-09-23. Alirita 2015-08-06.
  13. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2021-05-08. Alirita 2018-10-05.
  14. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2017-07-31. Alirita 2017-07-31.
  15. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2018-07-26. Alirita 2018-07-25.
  16. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2021-05-02. Alirita 2019-07-31.
  17. Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более (ruse) (XLSX) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2022-09-01.
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 129. ISBN = 5-7529-0067-0.
  19. 19,0 19,1 19,2 Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 128. ISBN = 5-7529-0067-0.