Wageningen

El Vikipedio, la libera enciklopedio
ISO
Municipo Wageningen

Flago de la municipo Wageningen

Blazono de municipo Wageningen

Flago de la municipo Wageningen Blazono de municipo Wageningen
Situo de la municipo Wageningen
urbo • nederlanda municipo • loĝloko en Nederlando • loĝloko kun urborajtoj kaj privilegioj
Provinco Gelderlando
Ĉefloko Wageningen
Areo
 - Tero
 - Akvo
32,35 km²
30,47 km²
1,88 km²
Loĝantaro
 - Loĝdenso
39 635 (en 2021)
1211 loĝ./km²
Geografia situo 51° 58′ N, 5° 40′ O (mapo)51.9666666666675.6666666666667Koordinatoj: 51° 58′ N, 5° 40′ O (mapo)
Wageningen (Nederlando)
Wageningen (Nederlando)
DEC
Wageningen
Wageningen

Map

Gravaj trafikaj arterioj N225 N782
CBS-municipokodo 0289
Telefona kodo 0317
Poŝtkodo 6700–6709
Oficiala retejo http://www.wageningen.nl
vdr
Wageningen, kirko

Wageningen (vAĥeninen) (Pri tiu ĉi sono prononco) estas urbo en la provinco Gelderlando, en Nederlando. Laŭ la stato de 2021 en la municipo vivis 39 635 loĝantoj sur areo de 32,35 kvadrataj kilometroj, kio rezultigas loĝdenson de 1 225 loĝantoj/km².

La teritorio havas komunan limon kun Ede, Neder-Betuwe, Overbetuwe kaj Rhenen.

Historio[redakti | redakti fonton]

Post la elirado de romianoj el la teritorio de nuna Nederlando, Wageningen estis vilaĝo tiam havanta nur kelkajn dekojn da bienoj kaj domoj kaj aperis en 1263 sub la nomo Nova-Wageningen (Nijwageningen, aŭ modern-nederlande 'Nieuw-Wageningen') – la malnova Wageningen situis sur la 'Berg' (monto) - ŝtatrajtoj de la grafo Otto la 2-a el Gelre. La nobela urbo situis rekte ĉe la rivero Rejno.

Hotel De Wereld (Hotelo La Mondo)

En la unua duono de la 16-a jarcento leviĝis povo-plena fortikaĵo en la sudorienta parto de la urbo (la kastelo de Wageningen) kaj la defendaj laboroj de la urbo kreskiĝas kaj sufiĉiĝas. Kiam la teritorio de Gelre transiras en 1543 al la manoj de la imperiestro Karolo la 5-a, kiu ankaŭ tenis Utreĥton kiel propraĵon, Wageningen ĉesis esti fortika urbo. Dum la Okdekjara Milito rekreskis la gravo de la urbo kiel fortikeca, sed nun sub la gardo de la Veluwe. In 1672 Wageningen donas rezignon al francaj trupoj, kaj tiel okazis la fino de Wageningen kiel fortika urbo.

Wageningen estis la loko de kapitulaco de la germana generalo Johannes Blaskowitz al la kanada generalo Charles Foulkes je la 5-a de majo 1945. Per tio la dua mondmilito oficiale finiĝis en Nederlando. La generaloj negocis pri la kondiĉoj de la kapitulaco en Hotel de Wereld.

Servoj[redakti | redakti fonton]

la loka arbareto en printempo


okcidenta parto de la Bowles-parko


topografia mapo de Wageningen, decembro 2016

Esperantistoj[redakti | redakti fonton]

  • Ivana van den Hork

Partnera urbo[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Provinco Gelderlando
Aalten | Apeldoorn | Arnhem | Barneveld | Berg en Dal | Berkelland | Beuningen | Bronckhorst | Brummen | Buren | Culemborg | Doesburg | Doetinchem | Druten | Duiven | Ede | Elburg | Epe | Ermelo | Geldermalsen | Harderwijk | Hattem | Heerde | Heumen | Lingewaal | Lingewaard | Lochem | Maasdriel | Montferland | Neder-Betuwe | Neerijnen | Nijkerk | Nimego | Nunspeet | Oldebroek | Oost Gelre | Oude IJsselstreek | Overbetuwe | Putten | Renkum | Rheden | Rozendaal | Scherpenzeel | Tiel | Viĥeno | Voorst | Wageningen | West Maas en Waal | Westervoort | Winterswijk | Zaltbommel | Zevenaar | Zutphen
Nederlando | Provincoj | Municipoj