Rezino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Rezino el trunko de ĉerizarbo

Rezino estas solida aŭ duonsolida organika, amorfa substanco, solvebla en etero, alkoholo sed ne en akvo (liposolvebla). Ĝi troviĝas ĉefe en la rezinduktoj de pinacoj.

Ĉe difektiĝoj de arboj la rezino fermas la vundon. Tiel originis damargumo, kolofono, kopalo, sukceno.

Kemie ĝi ne estas homogena substanco, sed konsistas el rezinacidoj, aromaj materialoj, alkoholoj.

La solvita rezino en volatila oleo nomiĝas balzamo.

Proverbo[redakti | redakti fonton]

Ekzistas proverboj pri rezino en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof[1]:

  • Citaĵo
     Flamiĝema kiel ligno rezina. 
  • Citaĵo
     Li estas flamiĝema kiel rezina ligno. 

Bildoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Lernu. Arkivita el la originalo je 2011-12-25. Alirita 2009-03-08.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]