Fibroplanto
Fibroplanto estas termino el agrikulturo kaj indikas ĉiujn plantojn, kiuj estas kultivataj por gajni fibrojn. Diversaj plantpartoj povas enhavi fibrojn. Oni distingas inter semibroj, bastfibroj kaj folifibroj.
Superrigardo[redakti | redakti fonton]
- (vidu ankaŭ la artikolojn fibroj kaj naturfibroj)
La plantfibroj konsistas el diversaj kvotoj de celulozo, lignino, pektino, duoncelulozo, aliaj, akvosolveblaj substancoj kaj part vaksoj. Ilia preciza konsisto povas esti tre diversa. Grava distingilo estas la grado de la polimerizado (mallongigita kiel GP) de la celulozo, t.s. la nombro de la glukozorestoj.[1] Tiu ĉi havas grandan influon al la firbraj ecoj. La forteco de la fibroj kreskas kun kreskanta grado de polomerizado. Plantfibroj havas diversajn ecojn depende de la plantspecio kaj plantparto. Ili ekzistas kiel vadkula fasko en la tigo aŭ trunko, en la arboŝelo. Lafibroj en la bast kaj folioj fortigas la plantpartoj kaj la fibroj en la fruktoj servas al la disvastigo de la semoj.
Jena listo enhavas la diversaj plantfibroj:
- Semfibroj
- kotono semharoj de la frukto de la kotonujo
- kapoko el la interno de lakapsulo de la vera kapokujo
- popla lanugo
- bastfibroj
- bambuso
- urtiko, vidu ankaŭ fibrortiko
- kanabo-fibro
- juto
- linfibro fibro el la ordinara lino
- ramio
- folifibroj.[1]
- sisalo fibroj el la folioj de Agavo-folioj
- abakao manila kanabo, duraj fibroj el la fibrobananoj
- henekeno fibroj el la „Henequen agavo“ Agave fourcroydes
- novzelanda lino
- ananaso
- kuraŭo fibroj de Ananas lucidus
- Karoo
- iĉu-greso (Jarava ichu)
- makambiro
- fruktfibroj
- kokoso fibroj el la fruktkovraĵo de la kokos-palmo
La folifibroj kaj kokosfibroj apartenas al la durfibroj.[1]
Fibroplantoj en Mezeŭropo[redakti | redakti fonton]
- sem-/fruktfibroj
- langresoWollgras gresoj el la genro Eriophorum
- saliko
- poplo
- tifao
- bastfibroj
- folifibroj
- tifao, el la longaj folioj, simile al juto
- aliaj fontoj de fibroj
Utiligado[redakti | redakti fonton]
Mondvasta kultivado[redakti | redakti fonton]
La tabelo donas superrigardon pri la kultivarealo de fibroplantoj subaze de datoj de Organizaĵo pri Nutrado kaj Agrikulturo (ONA).
| planto | kultivareo (en Mio. da ha) |
|---|---|
| kotono | 34,74 |
| juto | 1,31 |
| lino | 0,52 |
| sisalo | 0,39 |
| jutosimilaj fibroplantoj, ekzemple kenafo | 0,29 |
| Abakao | 0,15 |
| ramio | 0,11 |
| kanabo | 0,06 |
| aliaj agavoj, ekz. henwkeno | 0,05 |
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Robert R. Franck (Hrsg.): Bast and othe plant fibres. Woodhead, Cambridge UK 2005, ISBN 1-85573-684-5
- ↑ Tobler, Friedrich: Deutsche Faserpflanzen und Pflanzenfasern. München, Berlin, J. F. Lehmanns Verlag, 1938
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Julius von Wiesner, S. Zeisel: Faserpflanzen. In: J. v. Wiesner: Die Rohstoffe des Pflanzenreichs Band 3, W. Engelmann, Leipzig (1921)
- Bibliografie bei Biodiversitylibrary.org
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Deutscher Naturfaserverband
- V.J. Brøndegaard: Der Rohrkolben als neue Kulturpflanze? Arkivigite je 2015-06-26 per la retarkivo Wayback Machine (PDF; 1,2 MB) in: Wasser und Boden, 1965