Giovanni Visconti

Postenoj
Postenoj	Roman Catholic Archbishop of Milan • abato • kardinalo • dioceza episkopo vd

Giovanni Visconti
(1290-1354)
Giovanni Visconti; (1290-1354)
	Ĉefepiskopo de Milano
Persona informo
Naskiĝo	1290; en Milano, Italio
Morto	5-a de oktobro 1354; en Milano, Italio
Tombo	Katedralo de Milano vd
Religio	katolika eklezio vd
Ŝtataneco	Signoria of Milan vd
Familio
Dinastio	Visconti vd
Patro	Mateo la 1-a Visconti vd
Patrino	Bonacossa Borri vd
Gefratoj	Galeazzo la 1-a Visconti • Stefano Visconti • Marco I Visconti • Luchino Visconti vd
Profesio
Okupo	katolika sacerdoto vd
Postenoj
Postenoj	Roman Catholic Archbishop of Milan • abato • kardinalo • dioceza episkopo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 30 jul. 2014, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Giovanni Visconti (1290-1354) (naskiĝis en Milano, 1290 - mortis en Milano, en la 5-a de oktobro 1354) estis Senjoro de Milano kaj Pavio. Li estis filo de Mateo la 1-a Visconti e Bonacosa Borri (1254-1321)^[1] kaj frato de Stefano Visconti. Li fariĝis milita komandanto batalante kontraŭ Florencon, kaj uzis perforton por kapti kaj konservi aliajn urbojn.

Biografio

Giovanni Visconti elektiĝis kiel ĉefepiskopo de la Kapitolo de Milano en 1317, tamen, la papo Johano la 22-a rifuzis la konfirmon de lia elektiĝo, kaj altrude sugestis la nomon de Aikardus el Comodeia al tiu posteno.

En 1323, Giovanni ekskomunikiĝis kaj akuziĝis pri herezo, tamen la kontraŭpapo Nikolao la 5-a lin apogis kaj lin nomumis kardinalo en 1329.

En 1331 Giovanni fariĝis episkopo kaj Senjoro de Novara, kaj okaze de la morto de Aikardo, li triumfe reiris al Milano, kie li prenis la povon kune kun sia frato Luchino Visconti, en 1341, ĉar ili aĉetis la titolon de la papo je la kosto de 500 mil florenoj. En 1342, la papo Klemento la 6-a konfirmis per speciala buleo lian episkopan titolon. En 1353, Giovanni estis ankaŭ nomumita Duko de Ĝenovo. Post unu jaro la povo de la familio Visconti etendiĝis al Bolonjo kaj Novara.

Kiam li mortis, en 1354, la milana ŝtato dividiĝis inter la tri filoj de Stefano Visconti: Mateo, Galeazzo kaj Barnabò, kiuj jam estis ligitaj à la regado de Giovanni kiel Senjoro de Milano okaze de la morto de Luchino, lia alia frato.