Listo de grandaj krucoj de la franca nacia Ordeno de Merito
La prezidanto de la Franca Resprubliko kaj la granda kanceliero de la Honora Legio estas plenrajte altigitaj al la rango de granda kruco de la nacia Ordeno de Merito ekde enoficiĝo. La ĉefministro fariĝas plenrajta granda kruco post ses montaoj en ofico[1].
En la 15-a de julio 2010, la nombro de grandaj krucoj estis 142[2].
| Enhavo : | Supre - A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z |
|---|
A[redakti | redakti fonton]
- Anatole Abragam fizikisto
- Alberto la 2-a (Monako) suverena princo de Monako 1997
- Michel Albert ekonomikisto 2009[3]
- Maurice Allais nobelpremiito pri ekonomio
- Michel Ameller altranga ŝtatoficisto 2011[4]
- Henri Amiel divizia generalo
- Valérie André kuracisto-generalo (divizia generalo) 1987[5]
- Jacques Andrieux aerbrigada generalo
- Paul Arnaud de Foïar armegeneralo 1996
- Lucie Aubrac rezistintino
- Eugène Aujaleu ĝenerala direktoro pri sano
- Jacqueline Auriol provpiloto 1997[6]
- Jean-Marc Ayrault kiel ĉefministro en 2013.
B[redakti | redakti fonton]
- Édouard Balladur kiel ĉefministro en 1993
- Raymond Barre kiel ĉefministro en 1977
- Jacques Beauvallet, armegeneralo
- Jean Bellec, kompano de la Liberigo
- Pierre Bérégovoy kiel ĉefministro en 1992
- Claude Bessy - dancistino kaj koregrafino 2009[3]
- Jean Bétermier, eskadra vicadmiralo[7]
- Jacqueline Beytout, franca entreprenistino.
- André Biard, Granda kanceliero de la Honora Legio en 1981
- Jacques Blamont fizikisto[4]
- Marc Blancpain
- Alain de Boissieu, Granda kanceliero de la Honora Legio en 1975
- Famille Brac de La Perrière, admiralo, 2003[8]
- André Bord politikisto 2012[9]
- Étienne Burin des Roziers, dekreto de la 3-a de aprilo 1987[10]
C[redakti | redakti fonton]
- Julien Cain
- Georges Cabanier, Granda kanceliero de la Honora Legio 1969
- Pablo Casals - 1971
- Georges Catroŭ, Granda kanceliero de la Honora Legio de 1954 ĝis 1969 - 1963
- Madeleine Chapsal vrekistino 2011[4]
- Raoul Chavialle ĝenerala inspektisto kuracisto 1985
- René Chesnais, aerarmegeneralo, ordenita la 20-an de novembro 2007 de Nicolas Sarkozy.
- Jacques Chirac kiel ĉefministro en 1974
- Jean Compagnon armegeneralo
- Jacques-Yves Cousteau
- Édith Cresson kiel ĉefministro en 1991
D[redakti | redakti fonton]
- Alain Decaux
- Philippe Dechartre
- Jean-Philippe Douin, Granda kanceliero de la Honora Legio en 1998
- Maurice Dutel-2008
E[redakti | redakti fonton]
F[redakti | redakti fonton]
- Laurent Fabius kiel ĉefministro en 1985
- Jean Favier
- François Fillon kiel ĉefministro en 2007
- Gilbert Forray, Granda kanceliero de la Honora Legio en 1992
- Jean Fourastié
- Paul Arnaud de Foïard
- Henri Frenay[10]
- Jean-Claude Fuhr[11]
G[redakti | redakti fonton]
- Charles de Gaulle - kiel prezidanto de la Respubliko - 1963
- Philippe de Gaulle, admiralo
- Jean-Louis Georgelin, Granda kanceliero de la Honora Legio en 2010
- Paul Germain (sciencisto)
- Valéry Giscard d'Estaing - kiel prezidanto de la Respubliko - 1974
H[redakti | redakti fonton]
- Emmanuel d'Harcourt plenrajtigita ministro 1981[12]
- Maurice Henry, armegeneralo
- Françoise Héritier antropologino kaj etnologino 2011[4]
- Stéphane Hessel - 1999
- François Hollande - kiel prezidanto de la Respubliko - 2012
- Claude Huriet
- René Huyghe profesoro en "collège de France" 1980[13]
I[redakti | redakti fonton]
J[redakti | redakti fonton]
- Michel Jorant - 2009
- Lionel Jospin kiel ĉefministro en 1997
- Alain Juppé kiel ĉefministro en 1995
K[redakti | redakti fonton]
L[redakti | redakti fonton]
- Pierre Lacoste admiralo
- Jean Lagarde armegeneralo
- André Lalande armegeneralo
- Jean-Pierre de Lassus Saint Geniès armegeneralo
- Jean Lebeau armegeneralo
- Jacques Lemaire armegeneralo 1997[14]
- Guy Le Borgne armegeneralo
- Pierre Lefranc rezistinto kaj politikisto
- Jean-Pierre Lévy rezistinto
M[redakti | redakti fonton]
- Jacques Maillet rezistinto kaj industriisto 1980[15]
- Edmond Malinvaud ekonomikisto1997[6]
- Alain de Maricourt aerarmegeneralo
- François Maurin aerarmegeneralo
- Pierre Mauroy kiel ĉefministro en 1981
- Aziz Meliani kolonelo kaj politikisto[16]. La insigno estis al li metita de Michel Rocard[17].
- François Mitterrand - kiel prezidanto de la Respubliko - 1981
N[redakti | redakti fonton]
O[redakti | redakti fonton]
- René Omnès divizigeneralo 1997[14]
P[redakti | redakti fonton]
- Roger Périer, armegeneralo , 2002
- Francis Perrin (fizikisto)
- Rosette Peschaud 2008[18]
- Georges Pompidou - kiel prezidanto de la Respubliko - 1969
- André Postel-Vinay rezistinto kaj ĝenrala inspektoro pri financoj 1981[12]
- Michel Prada, dekreto de la 2-a de majo 2012[9]
Q[redakti | redakti fonton]
R[redakti | redakti fonton]
- Jean-Pierre Raffarin kiel ĉefministro en 2002
- René Rémond - 2006
- Michel Rocard kiel ĉefministro en 1988
- Jacqueline de Romilly
- Philippe Rouvillois
S[redakti | redakti fonton]
- René Sanson advokato kaj politikisto 1997[6]
- Nicolas Sarkozy - kiel prezidanto de la Respubliko - 2007
- Alfred Sauvy
- Léopold Sédar Senghor
T[redakti | redakti fonton]
U[redakti | redakti fonton]
V[redakti | redakti fonton]
- Denise Vernay - rezistintino kaj deportitino
- Dominique Galouzeau de Villepin kiel ĉefministro en 2005
W[redakti | redakti fonton]
X[redakti | redakti fonton]
Y[redakti | redakti fonton]
Z[redakti | redakti fonton]
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Dekreto n° 63-1196 de la 3-a de decembro 1963 pri kreo de la nacia Ordeno de Merito, artikoloj 4-a kaj 5-a
- ↑ Respondo publikigita per la Oficiala Gazeto de la 14-a de septembro 2010, paĝo 10076
- ↑ 3,0 3,1 Dekreto de la 13-a de novembro 2009
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Dekreto de la 13-a de majo 2011
- ↑ Unua virino altigita je tiu rango
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Dekreto de la 14-a de majo 1997
- ↑ Dekreto de la 3-a de majo 2013
- ↑ Dekreto de la 14-a de novembro 2003
- ↑ 9,0 9,1 Dekreto de la 2-a de majo 2012
- ↑ 10,0 10,1 Dekreto de la 3-a de aprilo 1987
- ↑ Dekreto de la 30-a de aprilo 2001 pri altigo al la rango de granda kruco kaj de granda oficiro.
- ↑ 12,0 12,1 Dekreto de la 31-a de decembro 1981[rompita ligilo]
- ↑ Dekreto de la 2-a de decembro 1980[rompita ligilo]
- ↑ 14,0 14,1 Dekreto de la 28-a de aprilo 1997
- ↑ Dekreto de la 17-a de junio 1980[rompita ligilo]
- ↑ Dekreto de la 5-a de majo 2011, JORF de la 6-a de majo 2011
- ↑ « Aziz Meliani, sukceso de laikeco », gazeto "Dernières nouvelles d’Alsace", la 20-an de novembro 2011.
- ↑ AFP de la 31-a de januaro 2008. Arkivita el la originalo je 2008-02-03. Alirita 2008-02-03.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
