M+
| M+ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| arta muzeo | |||
| Lando | Popola Respubliko Ĉinio vd | ||
| Situo | West Kowloon Cultural District | ||
| Arkitekto(j) | Herzog & de Meuron • Farrells vd | ||
| Direktoro | Suhanya Raffel | ||
| Koordinatoj | 22° 18′ 3″ N, 114° 9′ 35″ O (mapo)22.300958114.159645Koordinatoj: 22° 18′ 3″ N, 114° 9′ 35″ O (mapo) | ||
| |||
 M+ | |||
| Retpaĝo | https://www.mplus.org.hk | ||
M+ estas muzeo de vida kulturo en la Okcidenta Kowloon kultura distrikto de Hongkongo ĉe Victoria Harbour en Honkongo.
Ĝi elmontras vidan kulturon de la 20-a kaj de la 21-a jarcentoj, ampleksanta vidan arton, desegnon kaj arkitekturon kaj moveblaj bildoj. Ĝi malfermis la 12an de novembro 2021.[1]
Funkcio[redakti | redakti fonton]
"M+ certe havas la eblecon iĝi la plej granda vida kultura muzeo en Azio. Ĝi plej bone esprimas kien ni devus iri kiel monda kulturo, kie diverseco, egaleco kaj aliro al ĉiaspecaj artoj estas esprimitaj ekde la komenco. Ĉi tiu speco de diverseco kaj larĝo estas parto de la DNA de M+. Tio igas ĝin muzeo kiu estas tre loke inspirita sed samtempe universala kaj malferma. Ĝi estas por homoj kaj vizitantoj ĉie en la mondo.” Jacques Herzog [2]
La muzeo laŭdire rivalas kun la Tate Modern, la MoMA de Novjorko kaj la Centre Pompidou en Parizo laŭ la amplekso kaj graveco de siaj kolektoj [3].
La M+ estas gvidita fare de Suhanya Raffel kaj administrita fare de la West Kowloon Cultural District Authority (WKCDA), sub-agentejo de la Honkonga registaro. Sendependa malĉefa institucio estas celita certigi la "sendependecon kaj efikecon" de muzeaj operacioj [4].
Laŭ Lars Nittve, direktoro de la muzeo de 2011 ĝis 2016, la nomo M+ signifas la koncepton de "muzeo kaj pli", kaj lia teamo provis iri preter la tipa modelo de artmuzeo per, ekzemple, kovrante diversajn temojn kiel arkitekturo, filmo kaj ĉiaj movaj bildoj, inkluzive de animacio kaj videoludoj, estos prezentitaj [5]. Nittve estis sukcedita fare de la aŭstralia Suhana Raffel.
Arkitekturo[redakti | redakti fonton]
Kiel parto de arkitektura konkurso en 2012, ses arkitekturaj firmaoj estis nomumitaj kiel finalistoj, nome Herzog & de Meuron kaj Farrells, Kazuyo Sejima kaj Ryue Nishizawa ( SANAA ), la Renzo Piano Building Workshop, Shigeru Ban kun la Honkonga oficejo Thomas Chow Architects, Snøhetta kaj Toyo Ito kun Benoy [5]. Ĉiu teamo ricevis 1 milionon da Honkongaj dolaroj [6] por partopreno. En junio 2013, la dezajno de Herzog & de Meuron kun Farrells estis sciigita kiel la gajninto fare de la WKCDA [7].
Kiel parto de la evoluplano de Foster + Partners por la Okcidenta Kowloon Kultura Distrikto [8], rilate al la Airport Express- tuneloj kurantaj rekte sub la ejon, la arkitektoj proponis utiligi la "trovitan spacon" subtera kiel "radikalan" subteran ekspoziciejon kaj spektakloareo [9].
La baza aspekto de la konstruaĵo estas renversita T. La ĉefa horizontala stango, kiu enhavas la ekspoziciejojn, ŝajnas flosi super la grundo kaj povas esti subtrakita fare de piedirantoj. La turkonstruaĵo enhavas publikajn restoraciojn, salonojn kaj ĝardenojn same kiel oficojn kaj esplorinstalaĵojn.
De la proksimume 65,000 m² da uzebla spaco en la konstruaĵo, proksimume 17,000 m² iĝos ekspoziciejo kun 33 galeriaj ĉambroj, iomete pli ol en MoMA [10][11].
Aldone al la internoj, LED-muro estos integrita en la horizontalajn latojn sur la fasado, kiu funkcios kiel giganta kanvaso por artaĵoj kaj estos videbla tra Victoria Harbour [12].
Konstruado de la muzeo komenciĝis en 2014. En 2015, hermetike fermita tempa kapsulo enhavanta arton de lokaj lernejinfanoj estis alportita al la ejo, kun planoj remalfermi en 100 jaroj [13].
Konstruaj kostoj sumiĝis al pli ol $ 760 milionoj komence de 2021. Publika komisiado estas planita por la fino de 2021 .
Kolekto[redakti | redakti fonton]
"La kolektoj M+ temigas la vidan kulturon de la 20-a kaj 21-a jarcento kaj ampleksas la disciplinojn de dezajno kaj arkitekturo, kortuŝan bildon kaj bildarton, same kiel la temon de vida kulturo en Honkongo. Ni konstruas la kolektojn ekde 2012.”
La 12-an de junio 2012, Uli Sigg, kolektanto de kio laŭdire estas la plej granda kaj plej ampleksa kolekto de la monda de nuntempa ĉina arto, sciigis ke li donacus la plej multajn el siaj posedaĵoj al la M+.
Tiu ĉi donaco inkluzivis 1 463 verkojn de 325 artistoj kun konservativa takso de Sotheby's de 1,3 miliardoj da Honkongaj dolaroj; Pliaj 47 verkoj estis aĉetitaj de Sigg por 177 milionoj USD. Ĉe la malfermo, la Sigg-kolekto estos prezentita ekskluzive en la muzeokonstruaĵo kaj poste ekspoziciita en la kunteksto de la tuta kolekto.
En 2013, la muzeo sciigis ke ĝi akiris la "plej ampleksan (...) kolekton en iu publika institucio" de spektakloarto de Novjork-bazita tajvana artisto Tehching Hsieh.
Aktuale en 2013, la muzeo raportis esti akirinta 800 verkojn, kun pli ol 80% de lokaj artistoj kaj dizajnistoj, inkluzive de grafitioverkoj de Tsang Tsou Choi (la tielnomita Reĝo de Kowloon ) estanta donacita. Antaŭ marto 2014, la kolekto estas atendita esti kreskinta al proksimume 2,700 verkoj.
Inter la unuaj ne-aziaj artistoj inkluzivitaj en la kolekto estas Candice Breitz.
En harmonio kun la laboroj de M+ por prezenti larĝan gamon de artefaktoj de vidaj kulturaj areoj ekstere de tradiciaj bildartaj formoj, la kolektoj ankaŭ inkluzivas kelkajn arkitekturajn verkojn, inkluzive de verkoj de Frank Lloyd Wright kaj Ludwig Mies van der Rohe, arkitekturaj modeloj de Ma. Yansong, arkitektura modelo kaj bildigolaboro de WOHA kaj tuta suŝiodrinkejo dizajnita fare de Shiro Kuramata [14][15].
En 2019, la muzeo akiris la tutan arkivon de la influa brita arkitektura kolektivo Archigram.
Polemiko[redakti | redakti fonton]
Uli Sigg deklaris ke li preferis la Honkongan muzeon al unu en kontinenta Ĉinio ĉar la kolekto enhavis verkojn de artistoj subpremitaj fare de la ĉina registaro, ekzemple 26 pecoj de ĉina artisto Ai Weiwei.
La muzeo ankaŭ akiris preskaŭ 100 fotojn de la serio China After Mao de Liu Heung Shing, inkluzive de fotoj de la sanga sekvo de la fortago kontraŭ la protestoj de la placo Tian An Men en 1989.
En ĉi tiu kunteksto, Lars Nittve klarigis, ke la muzeo ne malatentigos de politike sentemaj aferoj, malgraŭ averto de la por-Pekina Leĝdona Konsilio Chan Kam-lam ne "miksi arton kaj politikon".
Kun la ekvalido de la ĉina sekureca leĝo por Honkongo (en) la 30-an de junio 2020 kaj sur la fono de la daŭrantaj protestoj de la loka loĝantaro (Protestoj kontraŭ ekstradicio en Honkongo en 2019 (en)) [16][17], nun estas polemika publika diskuto ĉu la cenzurregularo eldonita de la ĉina registaro por la iama brita kolonio influos tion, kio estas montrita en la M+-Muzeo estos ekspoziciita [18]. Precipe estas diversaj deklaroj pri tio, ĉu la verkoj de Ai Weiwei estos montritaj al la publiko.
La verkoj de Liu Heung Shing kaj Ai Weiwei estas publikigitaj en la retejo de M+ Collections (en la 5-a de aprilo 2021) [19].
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Enid Tsui. "M+ opens at last, a museum of contemporary art and design for the world, amid a culture war in Hong Kong, where some wonder if it belongs", South China Morning Post, 12 November 2021.
- ↑ "M+ chief Lars Nittve vows museum won't steer clear of politics", South China Morning Post, 4 May 2013. Kontrolita 8 September 2014.
- ↑ Euan McKirdy Can M+ change the way Hong Kong sees art?. Alirita 2019-06-18.
- ↑ "Declaration of independence for M+ - but museum won't open until 2018", South China Morning Post, 2014-07-19. Kontrolita 2014-09-04.
- ↑ 5,0 5,1 "Design of M+ museum, west kowloon cultural district hong kong shortlist", Designboom, 2012-12-10. Kontrolita 2014-09-05.
- ↑ Executive Summary. WDCDA. Arkivita el la originalo je 2016-03-04. Alirita 2014-09-04.
- ↑ "M+ Building Design Team Appointed as WKCDA Charts the Way Forward for Arts Hub", West Kowloon Cultural District Authority, 2013-06-28. Kontrolita 2014-09-05. Arkivigite je 2015-12-22 per la retarkivo Wayback Machine
- ↑ Second time lucky for Foster in West Kowloon arts hub (angle). Alirita 2019-06-18.
- ↑ "Herzog & de Meuron Win Competition to Design Hong Kong Museum", ArchDaily, 2013-06-28. Kontrolita 2014-09-05.
- ↑ Amid Delays, Hong Kong’s Ambitious Museum Plan Takes Shape (angle) (2017-04-18). Alirita 2018-11-27.
- ↑ . MoMA expanding its Manhattan space, view of NYC outdoors (2017-06-02). Alirita 2019-06-18.
- ↑ M+. Herzog & de Meuron. Alirita 2014-09-05.
- ↑ M+ Building Construction Update. West Kowloon Cultural District Authority (2015-01-29). Arkivita el la originalo je 2015-03-28. Alirita 2015-04-09.
- ↑ M+ Collection. West Kowloon Cultural District Authority. Arkivita el la originalo je 2014-09-08. Alirita 6 January 2015.
- ↑ Corkill, Edan, "Shiro Kuramata's iconic sushi bar heads to Hong Kong museum", The Japan Times Online, 2014-05-30. (en-US)
- ↑ "Hong Kong opens new modern art museum under national security cloud", Reuters, 12 November 2021.
- ↑ "Hong Kong's Lam vows 'full alert' for art endangering national security, as artist warns of 'devastating' crackdown", Hong Kong Free Press, 17 March 2021.
- ↑ "Hong Kong's M+ museum opens amid censorship controversy", Associated Press News, 11 November 2021.
- ↑ "In Pictures: Hong Kong's new HK$5.9bn M+ museum offers stunning showcase for the arts, organisers play down censorship fears", Hong Kong Free Press, 12 November 2021.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala retejo
- M+ Revuo rakontoj de en M+
- M+ Aferoj Arkivigite je 2020-11-25 per la retarkivo Wayback Machine, serio de publikaj paroladoj gastigita de la muzeo
- neonsigns.hk enreta ekspozicio de hongkonga neona signeca heredaĵo [1]
- ↑ About "Mobile M+: NEONSIGNS.HK". West Kowloon Cultural District Authority. Alirita 8 September 2014.