Martfű
| Martfű | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Hungaria urbo | |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 5435 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 5 756 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 249 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 47° 1′ N, 20° 17′ O (mapo)47.01720.284Koordinatoj: 47° 1′ N, 20° 17′ O (mapo) [+] | ||
| Areo | 23,08 km² (2 308 ha) [+] | ||
| Horzono | Mezeŭropa tempo [+] | ||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Martfű [+]
| |||
Martfű estas hungara urbo en Hungario, en Norda Ebenaĵo, en departemento Jász-Nagykun-Szolnok, en Distrikto Szolnok.
Situo[redakti | redakti fonton]
Martfű situas laŭ maldekstra bordo de Tiso, tute apud urbo Tiszaföldvár.
Historio[redakti | redakti fonton]
La urbonomo signifas hungare mordita herbo, ĉar ĉi tie la kampo estis malprofitdona, la paŝtejo aspektis, kvazaŭ ia granda besto formordus la herbon. La unua mencio okazis en 1467 en formo Marthfew. Dum dominado de turkoj la loko estis senhoma, poste la sporadaj domoj apartenis al Tiszaföldvár. Ĉi tie konstruiĝis vagonaro kaj vojo ĉe la bordo Tiso. Inter la Mondomilitoj ĉeĥa ŝufabriko Bata fondis filion, ĉar la trafiko, liverado estis bona, en la regiono estis superflua laborforto. Dum la socialisma erao la vilaĝo ricevis ankaŭ biero- kaj oleo-fabrikojn, krome oni trovis kuracakvon. La eta vilaĝo iĝis urbo en 1989.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Kulturdomo kun biblioteko
- muzeo pri ŝufabriko
- urbodomo de 1996
- moderna Preĝejo Sankta Tomaso (Martfű) de 1996
- Kalvinana preĝejo (Martfű) de 1996
- skulptaĵo pri Stefano la 1-a (Hungario)
- monumento nomata tempopordo de 2000
- monumento pri la liberecbatalo
- termala banejo kun kampadejo
Famuloj[redakti | redakti fonton]
En Martfű naskiĝis notario Béla Jedlicska.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
