Nima Juŝiĝ
| Nima Juŝiĝ | ||
|---|---|---|
| ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 12-an de novembro 1895 en Yush | |
| Morto | 4-an de januaro 1960 (64-jaraĝa) en Shemiran | |
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | |
| Mortis per | pneŭmonito vd | |
| Tombo | Imamzadeh Abdullah (Ray) vd | |
| Lingvoj | persa • mazandarana vd | |
| Ŝtataneco | Kaĝara Persio • Dinastio Pahlavi vd | |
Subskribo 
| ||
| Profesio | ||
| Okupo | poeto • instruisto • verkisto • literaturkritikisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Nima Juŝiĝ (1897–1960) estis nuntempa persa poeto.
Lia denaska nomo estis Áli Esfándiari. Li estis "la patro de la persa moderna poezio". Li sukcesis novigi la persan miljaran poezion forlasante la klasikan metrikon. Siatempe li faris veran literaturan revolucion. Post li, la moderna persa poezio nomiĝas ankaŭ Nima-poezio. Kvankam li tute ne forlasis ritmon, sed liaj posteuloj, surbaze de liaj instrukcioj, forlasis ajnajn lingvajn engaĝiĝojn. La plej fama poeto post Nima estas Ŝamlu kies poemstilo famiĝis je la nomo Blanka poemo.
Lia tombo en Juŝ, lia naskiĝvilaĝo norde de Irano, estas respektata.
Tekstoj[redakti | redakti fonton]
Jen kelkaj poemoj de Nima (fragmente):
Likas lunlumo[redakti | redakti fonton]
Likas lunlumo
Lumas lampiro
Kvankam je unu momento nenies okulo perdas la dormon, sed tamen
Pro zorgo pri ĉi longedormanto
Rompiĝas la dormo en miajn larmajn okulojn
La aŭroro kunzorgas kun mi
Kaj matenon postulas de mi
Ke mi informu ĉi dormantan popolon pri ĝia beata parolo
En mian koron tamen dorno
Pro ĉi vojaĝo rompiĝas...
Aj homoj[redakti | redakti fonton]
Aj homoj kiuj surborde sidas gaje kaj ride
Homo en akvo dronas
Homo en akvo baraktas
En tiu ĉi maro akra malhela peza kiun vi konas
Se ebrias vi pro venko al malamik'
Tiam kiam vi vane pensas
Ke vi malpovulan manon prenis
Por aperigi vian plipovon
Tiam kiam vi streĉe ligas
Viajn talizonojn
Kiam mi diru plu?
Unu homo en akvo dronas, moŝtoj!
Aj homoj kiuj surborde piknikas!
Kun pano sur tablo, kun vesto sur korpo
Homo en akvo vin vokas!
Kortuŝas min[redakti | redakti fonton]
Kortuŝas min profunde tiu ĉi
Gastejo gastmortiga kies tagoj estas mornaj
Kiu bataligas nekonatojn
Dormantojn
Brutalojn
Nekonsciulojn...
Mi krias[redakti | redakti fonton]
Mi krias
Mia vizaĝo estas sombra
Mia kajako eksidis teren
Mia celo de l' paroloj klaras al vi
Unu mano ne havas sonon
Mia mano petas vian helpon
Mia krio, ĉu silenta en gorĝe
Ĉu laŭta
Por via kaj mia liberiĝo
Mi krias
Mi krias...
Dolĉas vivo[redakti | redakti fonton]
Vivo estas ege pimpa, dolĉa
Feliĉege, vivi libere
Sen timo deziri, paroli pri l' deziroj sentime, esti ĝoja…