Vadfaŭno

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Vadfaŭno estas diverseca komunumo de organismoj, kiuj enloĝas la ŝlimecan fundon de dolĉakvo. Tiuj bestoj estas adaptitaj por vivi en reduktantaj kondiĉoj kun manko de oksigeno, kaj ili nutriĝas per plantmaterialo kaj detrito. Ilia ĉeesto estas decida por la ekvilibro kaj sano de akvekosistemoj.

Inter la plej oftaj grupoj estas anelidoj, kiel hirudoj kaj lumbrikoj. Tiuj bestoj havas longformajn, segmentitajn korpojn, kaj kapablas moviĝi tra ŝlimecaj sedimentoj helpe de siaj parapodoj. Krom anelidoj, en tiu ĉi medio troviĝas ankaŭ krustacoj kiel kopepodoj, ostrakodoj kaj amfipodoj, kiuj estas malgrandaj senvertebruloj kun ĥitina eksterskeleto, kiuj manĝas organikan materion. Iliaj adaptiĝoj ebligas al ili moviĝi kaj manĝi sur la ŝlima fundo, malgraŭ la reduktantaj kondiĉoj kaj manko de oksigeno. Insektlarvoj ankaŭ estas grava parto de la vadfaŭno. Dolĉakvo disponigas idealan vivejon por la reproduktado kaj disvolviĝo de insektoj kiel ekzemple moskitoj, efemeridoj kaj libeloj. La larvoj de tiuj insektoj havas specialajn adaptiĝojn por vivi en ŝlimecaj fundoj, kaj ili manĝas mikroorganismojn kaj organikan materion, kiujn ili trovas tie.

Vadfaŭno estas kritika por la ekologia ekvilibro de dolĉakvaj ekosistemoj. Ĉi tiuj organismoj respondecas pri la putriĝo de organika materio kaj reciklas ĝin en nutraĵojn , kiuj povas esti uzataj de aliaj organismoj. Krome, ili funkcias kiel nutraĵfonto por aliaj specioj kiel fiŝoj kaj akvobirdoj, kreante kompleksan kaj interligitan nutroĉenon.[1]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Wetzel, Robert G. Limnology: lake and river ecosystems. 3. ed. [Nachdr.]. San Diego: Academic Press, 2011. ISBN 978-0-12-744760-5.