Valsalobre
| Valsalobre | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
| Administrado | |||
| Lando | Hispanio | ||
| Regiono | Kastilio-Manĉo | ||
| Provinco | Kvenko | ||
| Poŝtkodo | 16879 | ||
| Politiko | |||
| Urbestro | Soledad Moreno Sanz | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 29 (2016) | ||
| Loĝdenso | 0,76 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 40° 37′ N, 2° 6′ U (mapo)40.6173995-2.0930014Koordinatoj: 40° 37′ N, 2° 6′ U (mapo) [+] | ||
| Areo | 38,08 km² (3 808 ha) | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Valsalobre [+]
| |||
Valsalobre [balsaLObre ] (Valo saleta) estas municipo de Hispanio, en la Provinco Kvenko, regiono de Kastilio-Manĉo.
Loĝantoj[redakti | redakti fonton]
La censita loĝantaro en 2016 estis de 29 loĝantoj kaj la denseco estas de 0,76 loĝ/km².
Situo[redakti | redakti fonton]
Valsalobre estas situanta en la orienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto Serranía Alta en la nordorienta parto de la Provinco Kvenko, je malpli ol 81 km el Kvenko, provinca ĉefurbo. La areo de ties teritorio estas de 38,08 km². La geografiaj koordinatoj estas 40°37′03″N 2°05′35″Ok.
Historio[redakti | redakti fonton]
Valsalobre naskiĝis, same kiel ĉe aliaj vilaĝoj de tiu Tierra de Beteta, en epoko de kristana reloĝigo, en la 13a jarcento, formita ĉirkaŭ kuŝejo de salo kiu el la Mezepoko utilis por pagos de impostoj. Ĝi estis de la jurisdikcio de Beteta, poste de Kvenko. Fine de la 15a jarcento kaj dum la 16a okazis persekutoj kontraŭ judoj kiuj dediĉis sin al komerco de salo. En la 17a jarcento okazis dekadenco, ed en la 18a okazis rekupero ĝis 400 loĝantoj pro la forto de brutobredado. En la 19a jarcento la ekonomio plifortiĝis pro la vendado de ligno (forstado).
Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis, tio estis oni perdis loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Valsalobre, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro, kaj ankaŭ ĉe Valsalobre kie oni alvenis al la nunaj 29.
Ekonomio[redakti | redakti fonton]
Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Servoj kaj loĝejoj.
