Renate Dorrestein
| Renate Dorrestein | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 25-an de januaro 1954 en Amsterdamo | ||||
| Morto | 4-an de majo 2018 (64-jaraĝa) en Aerdenhout | ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
| Mortis per | ezofaga kancero vd | ||||
| Lingvoj | nederlanda vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando de Nederlando vd | ||||
| Alma mater | Internacia Verkada Programo vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | verkisto • romanisto • scenaristo • ĵurnalisto • aktivisto pri virinaj rajtoj vd | ||||
| Aktiva dum | 1983– vd | ||||
| |||||
| En TTT | Oficiala retejo vd | ||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Renate DORRESTEIN (naskiĝis la 25-an de januaro 1954 en Amsterdamo) estas nederlanda verkistino, ĵurnalistino kaj feministino.
Ŝi komencis kiel ĵurnalistino en Panorama. La memmortigo de ŝia fratino havas grandan influon al ŝiaj libroj.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- 1983 - Buitenstaanders
- 1985 - Vreemde streken
- 1986 - Noorderzon
- 1987 - Een nacht om te vliegeren
- 1988 - Korte metten
- 1988 - Het perpetuum mobile van de liefde
- 1989 - Vóór alles een dame
- 1991 - Het hemelse gerecht
- 1992 - Ontaarde moeders
- 1993 - Heden ik
- 1994 - Een sterke man
- 1996 - Verborgen gebreken (filmigita en 2004; nl, [1]) de Paula van der Oest)
- 1997 - Want dit is mijn lichaam
- 1998 - Een hart van steen
- 2000 - Het geheim van de schrijver
- 2001 - Zonder genade
- 2003 - Het duister dat ons scheidt
- 2004 - Zolang er leven is
- 2006 - Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor
- 2007 - Echt sexy
- 2008 - Laat me niet alleen
- 2009 - Is er hoop
- 2009 - Heiligenlevens en bananenpitten
- 2010 - De leesclub
- 2011 - De stiefmoeder
- 2012 - De zondagmiddagauto
- 2013 - De blokkade
- 2013 - Nott Won't Sleep, iPad
- 2014 - Liever horen we onszelf
- 2015 - Weerwater )
Premioj[redakti | redakti fonton]
Annie Romeinprijs, 1993
