Carl Reinecke
| Carl Reinecke | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Aliaj nomoj | Carl Heinrich Carsten |
| Naskiĝo | 23-an de junio 1824 en Altona |
| Morto | 10-an de marto 1910 (85-jaraĝa) en Leipzig |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Reĝlando Prusio |
| Alma mater | Altlernejo por Muziko kaj Teatro „Felix Mendelssohn Bartholdy“ Lepsiko |
Subskribo 
| |
| Okupo | |
| Okupo | komponisto • pianisto • dirigento • muzikinstruisto • universitata instruisto |
| TTT | |
| Retejo | http://www.carl-reinecke.de/ |
Carl Heinrich Carsten Reinecke (* 23-an de junio 1824 en Altona, nuntempe Hamburgo; † 10-an de marto 1910 en Lepsiko) estis germana komponisto, pianisto kaj dirigento.
Komponaĵoj[redakti | redakti fonton]
Dramaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Der vierjährige Posten (op. 45). Unuakta opereto. Libreto: Theodor Körner. Unua prezentado 1855 Barmen
- König Manfred (op. 93). Kvinakta opero. Libreto: Friedrich Röber (1819-1901). Unua prezentado 26-an de julio 1867 Wiesbaden (Hoftheater)
- Drama muziko (op. 102; 1871) pri Wilhelm Tell de Friedrich Schiller
- Kathleen und Charlie. Kantoteatraĵo. Libreto: H. Grams. Unua prezentado 12-an de novembro 1870 Lepsiko
- Nova versio: Ein Abenteuer Händels oder Die Macht des Liedes (op. 104). Kantoteatraĵo unuakta. Libreto: Carl Reinecke (sub la kaŝnomo W. te Grove). Unua prezentado 18-an de marto 1874 Schwerin
- Glückskind und Pechvogel (op. 177; 1883). Fabelopero duakta por infanoj. Libreto: Carl Reinecke (sub la kaŝnomo Heinrich Carsten) kaj Richard von Volkmann (kaŝnomo Richard Leander)
- Auf hohen Befehl (op. 184). Komika opero triakta. Libreto: laŭ la rakontaĵo de Wilhelm Heinrich Riehl, Ovid bei Hofe (1855). Unua prezentado 1886 Hamburgo
- Der Gouverneur von Tours. Opero triakta. Libreto: ?. Unua prezentado 1891 Schwerin
Voĉkantaj komponaĵoj[redakti | redakti fonton]
- Belsazar (op. 73). Oratorio. Libreto: laŭ Buch Daniel, Kapitel 5 (vd. ankaŭ Das Gastmahl des Belsazar). Unua prezentado 8-an de oktobro 1885 en Lepsiko (Gewandhaus; Dirigento: Carl Reinecke)
- Die wilden Schwäne (op. 164) por soprano, aldo, baritono, 3-voĉa inĥoro, piano, harpo, 2 kornoj kaj violonĉelo laŭplaĉe. Teksto: Karl Kuhn (laŭ Hans Christian Andersen)
- Kinderlieder
Orkestroverkoj[redakti | redakti fonton]
Simfonioj[redakti | redakti fonton]
- Simfonio n-o 1 A-maĵora (op. 79; 1858, revidiert 1863). Unua prezentado (1-a versio) 2-an de decembro 1858 Lepsiko; (2-a versio) 22-an de oktobro 1863 Lepsiko
- Simfonio n-o 2 c-minora („Håkon Jarl“) (op. 134)
- 1. Allegro – 2. Andante – 3. Intermezzo. Allegretto moderato – 4. Finale. Allegro / Allegro molto
- Simfonio n-o 3 g-minora (op. 227)
- Infansimfonio (op. 329)
Konĉertoj kaj aliaj orkestroverkoj[redakti | redakti fonton]
- Pianokonĉerto n-o 1 f#-minora (op. 72)
- Violonĉelokonĉerto (op. 82; 1866)
- Romanco (op. 93) por violono kaj orkestro
- Klavierkonzert Nr. 2 e-minora (op. 120; 1872)
- Pianokonĉerto (op. 141; 1876; dediĉite alJoseph Joachim)
- Pianokonĉerto n-o 3 C-maĵora (op. 144; 1877)
- Romanco (op. 155) por violono kaj orkestro
- Harpokonĉerto e-minora (op. 182)
- Bibliaj bildoj (op. 220)
- Serenado g-Moll (op. 242; 1898) por arĉorkestro
- Pianokonĉerto n-o 4 b-minora (op. 254; 1900)
- Romancero forme de konĉertaĵo (op. 263; ~1900) por violonĉelo kaj orkestro kun harpo (laŭplaĉe)
- Flutkonĉerto D-maĵora (op. 283; 1908)
Piano- kaj ĉambromuziko[redakti | redakti fonton]
- Andanto kaj varicacioj (op. 6) por du pianoj
- Fantazipecoj (op. 22) por klarneto kaj piano
- Pianokvarteto (op. 23)
- Pianokvarteto (op. 34; 1853)
- Pianotrio (op. 38; dediĉite al Robert Schumann)
- Violonĉelosonato n-o 1 a-minora (op. 42; 1855; dediĉite al Andreas Grabau [1808-1884])
- Versioj ankaŭ por violonoj aŭ vjolo kaj piano
- Tri fantazipecoj (op. 43) por vjolo kaj piano
- Impromptuo (op. 66) por du pianoj
- Pianokvarteto A-maĵora (op. 83; 1866)
- Violonĉelosonato n-o 2 D-maĵora (op. 89; 1866)
- La belle Griseldis (op. 94) por du pianoj
- Tri Sonatetoj (op. 108) por fluto kaj piano
- Drei Stücke (op. 146) por violonĉelo kaj piano
- Undine (op. 167). Sonate e-minora por fluto kaj piano
- Von der Wiege bis zum Grabe (op. 202; 1888). 16 pecoj por piano
- Originala aranĝaĵo por fluto kaj piano (perdiĝinta); parta rekonstruaĵo (1902) de Ernesto Köhler
- Aranĝaĵoj por simfoniorkestro kaj por harmonimuziko (blovorkestro)
- Okteto Bb-maĵora (op. 216; 1892) por fluto, hobojo, 2 klarnetoj, 2 kornoj kaj 2 fagotoj
- Violonĉelosonato n-o 3 G-maĵora (op. 238; 1898; dediĉite al Johannes Brahms’)
- Arĉtrio c-minora (op. 249; 1898)
- Seksteto Bb-Dur (op. 271; 1905) por fluto, hobojo, klarneto, 2 kornoj kaj fagoto
- Pianokvarteto D-maĵora (op. 272; 1905)
- Trio (op. 264) por klarneto, vjolo kaj piano
- Trio (op. 274) por klarneto, korno kaj piano
- Orgensonato g-minora (op. 284)
- Balado (op. 288) por fluto kaj piano
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Carl Reinecke: Erlebnisse und Bekenntnisse. Lehmstedt, Leipzig 2005, ISBN 3-937146-27-X (Autobiografie).
- Wilhelm Joseph von Wasielewski: Carl Reinecke. Sein Leben, Wirken und Schaffen. Zimmermann, Frankfurt 1997, ISBN 3-921729-68-8 (Nachdruck der Ausgabe von 1892).
- Katrin Seidel: Carl Reinecke und das Leipziger Gewandhaus. Von Bockel, Hamburg 1998, ISBN 3-928770-84-5.
- Max Steinitzer: Das Leipziger Gewandhaus im neuen Heim unter Carl Reinecke. In: Beiträge zur Stadtgeschichte. Leipzig 1924.