Baĥĉisaraja fontano (Puŝkin)

Бахчисарайский фонтан
rakonta poezio
Aŭtoroj
Aŭtoro	Aleksandr Puŝkin
Lingvoj
Lingvo	rusa lingvo
Eldonado
Eldondato	1824
Ĝenro	poemo
	v • d • r

Baĥĉisaraja fontano (1823, Бахчисарайский фонтан) estas poemo de rusa romantikisma poeto, prozisto Aleksandr Sergejeviĉ Puŝkin (1799 – 1837). La aŭtoro prilaboris en la poemo okazintaĵon de neplenigita amo de krimea ĥano Girej, kiu igis omaĝe de sia murdita amantino konstrui en urbo Baĥĉisarajo la t.n. Fontanon de larmoj.

Enhavo de la poemo[redakti | redakti fonton]

Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

La poemo estas dramo de amo, malamo kaj homa doloro kaj ĝi priskribas kunpuŝiĝon de du mondoj - de pola nobela socio kaj krimeaj tataroj frunte kun ĥano Girej. Tiu atakos nobelaran sidejon de princo Potocki kaj forportos lian filinon Maria. Pro ŝia beleco li estas neatendite kaj ĝis profundo de sia koro trafita kaj li prenos ŝin en sian haremon. La ĝisnunaj edzinoj de la ĥano tre malfacile egaliĝas kun lia subita neintereso. Precipe kartvelianino Zarema Marri minacas, ke ŝi trapikos ŝin per ponardo, se ŝi prenos ŝian amon de la ĥano. Foje Maria estas trovita morta kaj Zarema estas ekzekutita. Ĥano Girej poste igos omaĝe de Maria konstrui fontanon, ĉe kiu li poste tage-nokte tristas sola en sia senfina doloro.

Averto: Malkaŝado de la intrigo de la rakonto ĉi tie finiĝas.