Egidio Romualdo Duni

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Egidio Romualdo Duni
Egidio Duni ĉe sia piano, ĉirkaŭ 1760
Egidio Duni ĉe sia piano, ĉirkaŭ 1760
Persona informo
Naskiĝo 11-an de februaro 1708 (1708-02-11)
en Matero
Morto 11-an de junio 1775 (1775-06-11) (67-jaraĝa)
en Parizo
Lingvoj itala
Familio
Frat(in)o Emanuele Duni
Okupo
Okupo komponisto
vdr

Egidio Romualdo Duni (naskiĝis la 11-an de februaro 1708, mortis la 11-an de junio 1775) estis itala komponisto kiu studis en Napolo kaj laboris en Italio, Francio, kaj Londono. Li skribis kaj itallingvajn kaj franclingvajn operojn.

Duni naskiĝis en Matera kaj instruiĝis je muziko fare de sia patro, Francesco Duni, kaj du fratinoj. En la aĝo de naŭ jaroj, li eniris la Conservatorio di Santa Maria di Loreto apud Napolo. Tie laboris li kun Giovanni Battista Pergolesi, Giovanni Paisiello, Leonardo Vinci, kaj aliaj majstroj de la itala opero.

Lia unua sukceso estis la opero Nerone, kiu enkondukiĝis ĉe la roma Karnavalo en 1735. Poste li veturis al Londono kun la opero Demofoonte (1737), kaj revenis Italien por fariĝi maestro di cappella en Parmo en 1749.

La postan parton de sia kariero pasigis li en Francio, kie li rolis en la disvolvo de la Comédie mêlée d'ariettes (frua formo de la opero komika), per tiaj verkoj kiel Le peintre amoureux de son modèle ("La pentristo kiu amis sian modelon", Parizo, 1757), La fée Urgèle ("La feo Urgel", Fontanbelo, 1765), and L'école de la jeunesse ("La lernejo de la junularo", Parizo, 1765).

Li mortis en Parizo. Lia frato Antonio (1700–66) ankaŭ estis komponisto, kaj lia frato Emanuele (1714–81) estis juristo kaj filozofo.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

Itallingvaj[redakti | redakti fonton]

  • Nerone (Romo, 1735)
  • Adriano in Siria (1735–1736)
  • Giuseppe riconosciuto (1736)
  • La tirannide debellata (1736)
  • Demofoonte (Londono, 1737)
  • Didone abbandonata (1739)
  • Catone in Utica (1740)
  • Bajazet (1743)
  • Antaserse (1744)
  • Ipermestra (1748)
  • Ciro riconosciuto (1748)
  • L'Olimpiade (Parmo, 1755)
  • La buona figliuola (Parmo, 1756)
  • Alessandro nelle Indie
  • Adriano
  • Demetrio

Franclingvaj[redakti | redakti fonton]

  • Ninette à la cour (Parmo, 1755)
  • La chercheuse d'esprit (Parizo, 1756)
  • Le peintre amoureux de son modèle (Parizo, 1757)
  • Le docteur Sangrado (1758)
  • La fille mal gardée (Parizo, 1758)
  • La veuve indécise (Parizo, 1759)
  • L’isle de foux (Parizo, 1760)
  • Nina et Lindor (1761)
  • Mazet (Parizo, 1761)
  • La bonne fille (Parizo, 1762)
  • Le retour au village (Parizo, 1762)
  • La plaidreuse et le procés (Parizo, 1763)
  • Le milicien (Versajlo, 1763)
  • Les deux chasseurs et la laitière 1763)
  • Le rendez-vous (Parizo, 1763)
  • La fée Urgèle (Fontanbelo, 1765)
  • L'école de la jeunesse (Parizo, 1765)
  • La clochette (Parizo, 1766)
  • Les moissonneurs (Parizo, 1768)
  • Les sabots (Parizo, 1768)
  • Themire (Fontanbelo, 1770)

Fontoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]