Georges Bernanos

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Georges Bernanos
Persona informo
Georges Bernanos
Naskonomo Louis-Émile-Clément-Georges Bernanos
Naskiĝo 20-an de februaro 1888 (1888-02-20)
en 9-a arondismento de Parizo
Morto 5-an de julio 1948 (1948-07-05) (60-jaraĝa)
en Neuilly-sur-Seine
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per hepata kancero vd
Tombo Cimetière de Pellevoisin vd
Religio katolika eklezio vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio vd
Subskribo Georges Bernanos
Familio
Edz(in)o Jehanne Bernanos vd
Infanoj Michel Bernanos • Yves Bernanos • Jean-Loup Bernanos vd
Profesio
Okupo verkisto • romanisto • eseisto • ĵurnalisto • libretisto vd
Laborkampo literaturo vd
Verkado
Verkoj Joy ❦
Mouchette ❦
The Diary of a Country Priest vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Georges BERNANOS (naskiĝis la 20-an de februaro 1888 en Parizo, mortis la 5-an de julio 1948 en Neuilly-sur-Seine) estis franca verkisto. Li apartenis al la movado de Renouveau catholique.

Verkista agado[redakti | redakti fonton]

En siaj romanoj li favoras la strebon al religiaj-spritiaj valoroj, ne al materialismaj, kion li prezentis kiel la lukton de Dio kun Satano pri la animoj de la homoj

Lia kredo kiel konvinkita katoliko kaj emuloj de mistikismo tre klare aperas en la romano Journal d’un curé de campagne (1936). Temo de tiu ĉi verko, kiun oni filmigis en 1950 (reĝisorado de Robert Bresson) estas la batalo malespera de juna pastoro kontraŭ la pekado.

En 1949 Bernanos verkis teatraĵon, kiu unue estis planita kiel filmscenario, kun la titolo Dialogues des carmélites. Ties intrigon muzikigis la franca komponisto Francis Poulenc en samtitola opero. La prozaĵo Les grands cimetières sous la lune (1938) estas pamfleto kontraŭ la kruelaĵoj de la faŝistoj en la Hispana Enlanda Milito.

Aliaj verkoj de li jenas: la romanoj Sous le soleil de Satan (1926), La joie (1929), Nouvelle histoire de Mouchette (1937) kaj Monsieur Ouine (1943).

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Hans Urs von Balthasar: Gelebte Kirche - Bernanos, Köln-Olten 1954
  • Albert Béguin: Georges Bernanos in Selbstzeugnissen und Bilddokumenten, übers. von Guido G. Meister, Reinbek b. Hamburg 1958.
  • Joseph Jurt: Essai de bibliographie des études ... consacrées à Georges Bernanos (3 Bde., Paris 1972-1975)
  • M. Gosselin: L’écriture du surnaturel dans l’œuvre romanesque de Georges Bernanos (Paris 1979)
  • A. R. Clark: La France dans l’histoire selon Bernanos (Paris 1983)
  • P. Gille: Bernanos et l’angoisse. Étude de l’œuvre romanesque (Nancy 1984)
  • J.-L. Bernanos: Georges Bernanos à la merci des passants, (Paris 1986)
  • M. Kohlhauer: Bernanos und die Utopie (1992)
  • Veit Neumann: Die Theologie des Renouveau catholique. Glaubensreflexion französischer Schriftsteller in der Moderne am Beispiel von Georges Bernanos und François Mauriac (Frankfurt a. M. 2007)

Fonto[redakti | redakti fonton]

Bernanos, Georges, en: Microsoft Encarta 2007 Enzyklopädie, Microsoft Corporation, 2006 (DVD).