Kind of Blue: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Nova paĝo: '''Kind of Blue''' estas la oka studio-albumo de Miles Davis. La registradoj okazis la 2-an de marto kaj la 22-an de aprilo 1959 en Novjorko, kaj Columbia Records eldonis ... |
Neniu resumo de redakto |
||
| Linio 1: | Linio 1: | ||
{{Portalo Muziko}} |
|||
'''Kind of Blue''' estas la oka studio-albumo de [[Miles Davis]]. La registradoj okazis la 2-an de marto kaj la 22-an de aprilo 1959 en [[Novjorko]], kaj [[Columbia Records]] eldonis ĝin en 1959. Ĝi validas kiel mejlŝtono en la historio de ĵazo. |
'''Kind of Blue''' estas la oka studio-albumo de [[Miles Davis]]. La registradoj okazis la 2-an de marto kaj la 22-an de aprilo 1959 en [[Novjorko]], kaj [[Columbia Records]] eldonis ĝin en 1959. Ĝi validas kiel mejlŝtono en la historio de ĵazo. |
||
== Instrumentistaro == |
== Instrumentistaro == |
||
[[Dosiero:Miles Davis by Palumbo.jpg|thumb|300px|Miles Davis]] |
|||
*[[trumpeto]]: [[Miles Davis]] |
*[[trumpeto]]: [[Miles Davis]] |
||
* [[aldosaksofono]]: [[Cannonball Adderley]] (ne ĉe ''Blue in Green'') |
* [[aldosaksofono]]: [[Cannonball Adderley]] (ne ĉe ''Blue in Green'') |
||
| Linio 9: | Linio 11: | ||
* [[Baso (muzikinstrumento)|kontrabaso]]: [[Paul Chambers]] |
* [[Baso (muzikinstrumento)|kontrabaso]]: [[Paul Chambers]] |
||
* [[frapinstrumentaro]]: [[Jimmy Cobb]] |
* [[frapinstrumentaro]]: [[Jimmy Cobb]] |
||
== Sonregistradoj == |
|||
La sonregistadoj okazis je du datoj en [[Novjorko]] je la 30-a Strato en studio, kiu troviĝis en iama preĝejo. La kunbandanoj de Davis ricevis la tarifan salajron por studiomuzikistoj, kiu sumiĝis por unu trihora registradkunsido je 48,50 usonaj dolaroj. Tamen Chambers, Adderley kaj Coltrane postulis aldonajn 100 dolarojn, kiujn ili ankaŭ ricevis. |
|||
Male al alisencaj mitoj<ref name=HJS>Vgl. H.-J. Schaal, ''Jazz-Standards. Das Lexikon'' Kassel 2004 (3. Aufl.), S. 26</ref> sur la albumo estas neniu tuj uzebla sonregistraĵo en la vera senco. La muzikistoj ja ludis – krom „[[Flamenco Sketches]]“ – ĉiujn pecojn nur unufoje komplete. Por ĉiu titolo ili tamen bezonis plurajn ekludojn, kiujn ili interrompis pro diversaj kialoj (teknikaj ĝenbruetoj, malbona muzikado). Baza principo de la disko estis tamen, ke la muzikistoj la komponaĵojn unuafoje legu en la studio, tiel ke neniu muzikisto gurdu rutinaĵojn<ref name=HJS/>, kaj ke ili interpretu ĉiujn pecojn je modera [[Tempoindiko (muziko)|tempo]]. |
|||
=== Unua kunsido la 2-an de marto 1959 === |
|||
Pianisto Wynton Kelly, tiutempe salajrata pianisto en la kvinopo deDavis, eksciis nur en la studio, ke Bill Evans, kiu jam aŭtunon de1957 estis forlasinta la tiaman sesopon, partoprenas la kunsidon. |
|||
Unue oni surbendigis la titolon „[[Freddie Freeloader]]”. La peco estas 12-takta [[bluso]] en [[B♭-maĵoro|''B♭'']]. Ĉar en 1959 ankoraŭ ne eblis, poste sone-prilabori la registraĵojn, kaj la pozicio de muzikistoj kaj iliaj [[mikrofono]]j destinis ilian laŭteco-proporcion, la kontrabaso-soloo de Chambers estas je ĉi tiu peco mallaŭtega. Je la momento de la sonregistrado neniu el la pecoj havis titolon. „Freddie Freeloader“ ricevis la nomon de kelnero en „Nightlife“ je [[Filadelfio]], priskribita kiel brilaĉa persono, kiu per kaŝdonitaĵoj vivtenis sin (pro tio ankaŭ ties ŝercnomo „Freddie the Freeloader” – Freddie la parazito). |
|||
== Albumeroj == |
== Albumeroj == |
||
| Linio 19: | Linio 31: | ||
# ''Flamenco Sketches'' (9:25) |
# ''Flamenco Sketches'' (9:25) |
||
# ''Flamenco Sketches'' (aldona registraĵo) (9:31) (ne sur la originala albumo) |
# ''Flamenco Sketches'' (aldona registraĵo) (9:31) (ne sur la originala albumo) |
||
== Literaturo == |
|||
* Ashley Kahn: ''Kind of Blue. Die Entstehung eines Meisterwerks''. Hamburg: Rogner & Bernhard, 2002. ISBN 3-8077-0176-1 |
|||
== Ligoj eksteren == |
|||
* [http://www.arte.tv/de/kunst-musik/cd-tipps/Jahrhundertwerke/30_20Jahrhundertaufnahmen_20des_20Jazz/1315580.html „Miles Davis: "Kind Of Blue" “, elsendo en], [[ARTE|arte]], 8-an de septembro 2006, serio: «30 Jahrhundertaufnahmen des Jazz», de Bert Noglik |
|||
* [http://www.rollingstone.de/news/article.php?article_file=1229001636.txt&showtopic=Replays Recenzo ĉe rollingstone.de] |
|||
== Referencoj == |
|||
<references /> |
|||
[[Kategorio:ĵazaj muzikalbumoj]] |
[[Kategorio:ĵazaj muzikalbumoj]] |
||
[[Kategorio:muzikalbumoj aperintaj en 1959]] |
[[Kategorio:muzikalbumoj aperintaj en 1959]] |
||
[[Kategorio:Miles Davis]] |
[[Kategorio:Miles Davis]] |
||
[[ca:Kind of Blue]] |
[[ca:Kind of Blue]] |
||
Kiel registrite je 09:49, 1 feb. 2012
Kind of Blue estas la oka studio-albumo de Miles Davis. La registradoj okazis la 2-an de marto kaj la 22-an de aprilo 1959 en Novjorko, kaj Columbia Records eldonis ĝin en 1959. Ĝi validas kiel mejlŝtono en la historio de ĵazo.
Instrumentistaro
- trumpeto: Miles Davis
- aldosaksofono: Cannonball Adderley (ne ĉe Blue in Green)
- tenorsaksofono: John Coltrane
- piano: Wynton Kelly (nur ĉe Freddie Freeloader)
- piano: Bill Evans
- kontrabaso: Paul Chambers
- frapinstrumentaro: Jimmy Cobb
Sonregistradoj
La sonregistadoj okazis je du datoj en Novjorko je la 30-a Strato en studio, kiu troviĝis en iama preĝejo. La kunbandanoj de Davis ricevis la tarifan salajron por studiomuzikistoj, kiu sumiĝis por unu trihora registradkunsido je 48,50 usonaj dolaroj. Tamen Chambers, Adderley kaj Coltrane postulis aldonajn 100 dolarojn, kiujn ili ankaŭ ricevis.
Male al alisencaj mitoj[1] sur la albumo estas neniu tuj uzebla sonregistraĵo en la vera senco. La muzikistoj ja ludis – krom „Flamenco Sketches“ – ĉiujn pecojn nur unufoje komplete. Por ĉiu titolo ili tamen bezonis plurajn ekludojn, kiujn ili interrompis pro diversaj kialoj (teknikaj ĝenbruetoj, malbona muzikado). Baza principo de la disko estis tamen, ke la muzikistoj la komponaĵojn unuafoje legu en la studio, tiel ke neniu muzikisto gurdu rutinaĵojn[1], kaj ke ili interpretu ĉiujn pecojn je modera tempo.
Unua kunsido la 2-an de marto 1959
Pianisto Wynton Kelly, tiutempe salajrata pianisto en la kvinopo deDavis, eksciis nur en la studio, ke Bill Evans, kiu jam aŭtunon de1957 estis forlasinta la tiaman sesopon, partoprenas la kunsidon.
Unue oni surbendigis la titolon „Freddie Freeloader”. La peco estas 12-takta bluso en B♭. Ĉar en 1959 ankoraŭ ne eblis, poste sone-prilabori la registraĵojn, kaj la pozicio de muzikistoj kaj iliaj mikrofonoj destinis ilian laŭteco-proporcion, la kontrabaso-soloo de Chambers estas je ĉi tiu peco mallaŭtega. Je la momento de la sonregistrado neniu el la pecoj havis titolon. „Freddie Freeloader“ ricevis la nomon de kelnero en „Nightlife“ je Filadelfio, priskribita kiel brilaĉa persono, kiu per kaŝdonitaĵoj vivtenis sin (pro tio ankaŭ ties ŝercnomo „Freddie the Freeloader” – Freddie la parazito).
Albumeroj
La akompanteksto de la disko nomas ĉiujn titolojn kiel komponaĵoj de Miles Davis. Intertempe oni ĝenerale konsentas, ke Bill Evans verkis la pecon „Blue in Green”, kaj Gil Evans la enkondukon por „So What”. Ankaŭ la peco „Flamenco Sketches” ekestis el priverkado de la peco „Peace Piece” de Bill Evans.
- So What (9:05)
- Freddie Freeloader (9:35)
- Blue in Green (5:28)
- All Blues (11:33)
- Flamenco Sketches (9:25)
- Flamenco Sketches (aldona registraĵo) (9:31) (ne sur la originala albumo)
Literaturo
- Ashley Kahn: Kind of Blue. Die Entstehung eines Meisterwerks. Hamburg: Rogner & Bernhard, 2002. ISBN 3-8077-0176-1
Ligoj eksteren
- „Miles Davis: "Kind Of Blue" “, elsendo en, arte, 8-an de septembro 2006, serio: «30 Jahrhundertaufnahmen des Jazz», de Bert Noglik
- Recenzo ĉe rollingstone.de