Ŝtatoj de Savojo
|
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Savojo (homonimio). |
La Ŝtatoj de Savojo, pli kaj pli nomitaj « Sardaj Ŝtatoj » de la francoj post 1718, estis la posedaĵoj de la dukoj de Savojo, ekde la komenco de la Mezepoko ĝis la itala unuiĝo en (1861).
Historio[redakti | redakti fonton]
La Ŝtatoj de Savojo progresive konsistis, per etendiĝaj periodoj, sed ankaŭ per malkreskoj, ĝenerale profite al Francio.
La 1-a ĉefurbo de la Ŝtatoj de Savojo estis Montmélian, forlasita por Chambéry en 1295.
En la 13-a jarcento, la Domo Savojo posedis dekon da prefektolandoj :
- Propra Savojo, kies ĉefurbo estas Montmélian poste Chambéry ;
- Novalaise kun Voiron ;
- Graflando Vienne, ĝis en 1355, kun Saint-Georges-d'Espéranche ;
- Breso kun Bourg ;
- Bugey (el kiu Valromey) kun Rossillon ;
- Chablais kun Chillon ;
- Val d'Aoste kun Châtel-Argent/Villeneuve ;
- Val de Suse kun Avigliana ;
- Pays de Vaud kun Moudon[1].
Post 1355, la teritorioj de la Domo Savojo pligrandiĝis per
En la reĝado de Amedeo la 8-a (1391-1439), la Ŝtatoj de Savojo tre kreskis. En 1416, Amedeo akiris la dukan titolon, kaj samtempe la rektan apanaĝon de Piemonto, de la imperistro Sigismondo.
Epopeo[redakti | redakti fonton]
"La Savoysiade" : poezia epopeo de Honoré d'Urfé (1609)
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala interretejo de la departementaj arkivoj de Savoie kaj Haute-Savoie el kiuj parto estas dediĉita al historiaj mapoj
- Châteaux, espace kaj société en Dauphiné kaj en Savoie du milieu du 13-e siècle à la fin du 15-e siècle
- Portalo de la malaperintaj Ŝtatoj de Savojo (ligiloj al diversaj fontoj pri la historio de tiu malnova eŭropa princlando)
