42593 Antoniazzi
| 42593 Antoniazzi | |
| asteroido | |
| asteroido | |
|---|---|
| Oficiala nomo | 42593 Antoniazzi |
| Aliaj nomoj | 1997 JQ |
| Malkovro | |
| Malkovrinto | Observatorio San Vittore |
| Dato de malkovro | 1-a de majo 1997 |
| Loko de malkovro | Bolonjo (Italio) |
| Orbitaj ecoj | |
| Asteroida familio | asteroida zono vd |
| Granda duonakso - Periapsido - Apoapsido |
408,637 Gm (2,732 AU) 316,013 Gm (2,112 AU) 501,260 Gm (3,351 AU) |
| Discentreco | 0,2267 |
| Meza anomaliangulo | 261,887° Epoko 27-a de aprilo 2019 |
| Klinangulo | 7,815° |
| Periodo | 1648,983 tagoj (4,515 jaroj) |
| Longitudo de suprenira nodo |
80,469° |
| Argum. de periapsido | 202,556° |
| Terdistanco - Minimuma |
164,236 Gm (1,09785 AU) |
| Fizikaj ecoj | |
| Diametro | 3,102 ± 0,977 km |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Geometria albedo | 0,201 ± 0,099 |
| Observaj ecoj | |
| Absoluta magnitudo | 14,8 |
42593 Antoniazzi estas tre malgranda hela asteroido de la ĉefa asteroida zono malkovrita la 1-an de majo 1997 elde la Observatorio San Vittore en Bolonjo (Italio).
Nomo[redakti | redakti fonton]
Ĝi estis nomita en memoro de la itala astronomo Antonio Maria Antoniazzi (1872–1825),[1] kiu diplomiĝis pri matematiko ĉe la Universitato de Padovo en 1893 per disertaĵo pri astronomio. Li estis direktoro de la Observatorio de Padovo de 1913 ĝis 1925 kaj studis 433 Eroson.
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Parametroj kaj simulado de orbito ĉe JPL Small-Body Database Lookup angle
- Objekto ĉe Minor Planet Center angle
- Objekto ĉe Space Reference angle
| Antaŭe: | Listo de asteroidoj (42001 – 43000) | Poste: |
|---|---|---|
| (42592) 1997 HT | 42593 Antoniazzi | (42594) 1997 JQ1 |