Alexios Schandermani

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Alexios Schandermani
Persona informo
Naskiĝo 25-an de oktobro 1953 (1953-10-25) (70-jaraĝa)
en Teherano
Lingvoj persarusagermanaangla vd
Ŝtataneco Germanio vd
Alma mater Tajik State Pedagogical University vd
Familio
Patro Akbar Shandermani vd
Profesio
Okupo verkisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Alexios Schandermani (naskita la 25-an de oktobro 1953) estas irana verkisto, poeto.

Frua vivo[redakti | redakti fonton]

Schandermani vivis en Teherano, la ĉefurbo de Irano. En 1953 Usono Centra Sekreta Servo senpotencigis la iranan registaron de ĉefministro Mohammed Mossadegh kaj reenpostenigis ŝahon Mohammed Reza Pahlavi. La patro de Schandermani estis maldekstrema politikisto. Post CIA-puĉo lia patro estis arestita kaj juĝita al morto. Sed li eskapis de la junulara malliberejo kaj pli poste proponita al Sovetunio kie la sovetiaj oficialuloj donis al li politikan azilon.

Komence de la 1960-aj jaroj Schandermani enmigris kun sia patrino al Rusio, kie familio estis reunuigita. En 1961 li iris por trejni en Moskvo. Du jarojn poste li daŭrigis sian lernejan edukon en speciala lernejo por fremduloj Interdom situanta en la rusa grandurbo Ivanovo. En 1971 li studentiĝis ĉe tiu lernejo kaj moviĝis al Duŝanba kapitolo de la antaŭa Soveta respubliko de Taĝikio. En 1979 post la falo de la registaro de la ŝaho, Schandermani iris tra Okcidenta Berlino reen al Irano. Post lia alveno en la flughaveno de Teherano Mehrabad, li estis arestita kaj malliberigita. Kvar tagojn poste li estis forpelita de la lando ĝis la germana grandurbo Berlino, kie li postulis pri politika azilo.

Kariero[redakti | redakti fonton]

En 1978 Schandermani ricevis Mastron de Arto-grado en Pedagogia Universitato en Duŝanbo, Taĝikio, parto de la antaŭa Sovetunio. De 1983 ĝis 1990 li studis slavajn studojn en Libera Universitato Berlino.

En 1995 Schandermani estis en misio en la konfliktzono de Ĉeĉenio, kie li komencis labori kiel krizhelpdelegito por la Internacia Komisiono de la Ruĝa Kruco. Li helpis kunordigi la humanitaran asistadon alvenantan en Ĉeĉenio kaj monitoris la distribuon. Li havis malsamajn vicojn de respondecaj kampoj en la Norda Kaŭkazo. En Nalĉik li laboris kiel stokejmanaĝero. En Grozno li laboris kiel akva kloakiga flotmanaĝero. Li kunordigis ĉiujn flotmovadojn en subteno de akvodistribua reto. Li disponigis medicinajn provizojn al hospitaloj en la ĉeĉenaj kontrolitaj lokoj. Li evakuis la vunditoj de Suda Ĉeĉenio ĝis la hospitaloj en Grozno. Li establis linion de kontakto kun la ribelestroj kaj kun la ĉeĉena generalo Aslan Masĥadov kaj negocis la kaptitinterŝanĝon kun li, uzante sian nivelon de kulturo, sian politikan maturecon, siajn lingvokapablojn, sia iranan originon same kiel sian fundamentan konon de Rusio. Li aranĝis arest-protektajn agadojn ĉe la Filtrado-Relkomutilo. Li aligis arestitojn tenitajn lige kun la malamikecoj fare de la rusaj federaciaj aŭtoritatoj en Grozno. La militzono en Ĉeĉenio pruvis esti precipe danĝera por okcidentanoj, eĉ super la batalado mem.

En sia libro Mission in Chechnya[1] havinta iom da tempon por pripensi sian materialon, li provis oferti intensan interpretadon pri kia vivo estis tiutempe, inkluzive de la speco de raportoj envenante al rusa radio: "Internaj trupoj OMON kombanta Groznajn distriktojn atentas speciale al lokaj viroj. De propra sperto ili scias ke foje civilulo kun blanka brakbendo pruvas esti batalema. Estas simple establi: se persono havas maizon sur sia montrofingro pro ellasilo kaj ekzistas kontuziĝoj sur liaj ŝultroj kiuj prezentiĝas pro kontraŭfrapo en pafado post pluraj tagoj da batalado, persono koncerne estas batalanto.

En 1996 li laboris por la Internacia Komisiono de la Ruĝa Kruco en Afganio kiel interpretisto kaj tradukisto. Dum lia misio en Afganio lia linio de respondeco estis ne nur esti tradukisto. Li establis kontakton kun la afgana populacio. En 2002 li estis germana delegito por agrikultura agado en Afganio.

En 2009 li partoprenis en la eŭropa rusa Language Contest[2] kaj estis inter la 500 eŭropaj gajnintoj de 35000 partoprenantoj, invititaj al Sankt-Peterburgo por partopreni en la fina raŭndo de la konkurso por montri la scion kaj kapablon uzi la tutan riĉecon kaj esprimivon de la rusa lingvo. Ĉe la grandioza ferma ceremonio de la konkurso la prezidanto de la Sankt-Peterburga Ŝtata Universitato sciigis ke li ricevis duan lokon en sia kategorio kaj ke li estis premiita per la honora dokumento de la direktanto de la eŭropa rusa Language Contest por montrado de plejboneco en rusa lingvo.

En 2011 li partoprenis en la Internacia Rusa Lingvo-Konkurso en Sankt-Peterburgo kaj estis inter la 600 gajnintoj de 65000 partoprenantoj, invititaj al Sankt-Peterburgo por partopreni en la fina raŭndo de la konkurso kaj li estis premiita per la honora dokumento de la direktanto de la Internacia Rusa Lingvo-Konkurso por montrado de plejboneco en rusa lingvo.

La 25-an de oktobro 2013 per sia kanto- "Paco"[3] li iĝis unu el la gajnintoj de la Ĉajka Tutmonda Retkonkurenco,[4] dediĉita al la 50-a datreveno de la unua spacvojaĝo de virina kosmonaŭto, nome de Valentina Tereŝkova.

Publikaĵoj[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  • Adele Frey-Draxler (2007). German author's encyclopedia. BDS (Unuiĝo de Germanaj Verkintoj), Dietzenbach, Germanio. p. 639. ISBN 3-00-004759-X
  • Renate Stahl (2010). German author's encyclopedia. BDS (Unuiĝo de Germanaj Verkintoj), Dietzenbach, Germanio. p. 690-691. ISBN 3-00-004759-X
  • R.R. Bowker Company (2002). American Book Publishing Record. Bowker, Novjorko, Usono de Ameriko. p. 198. ISBN 978-0-8352-4548-7

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]