Anísio Melhor
| Anísio Melhor | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 7-an de majo 1886 en Nazaré |
| Morto | 22-an de marto 1955 (68-jaraĝa) en Salvador de Bahio |
| Lingvoj | Esperanto • portugala |
| Ŝtataneco | Brazilo |
| Okupo | |
| Okupo | esperantisto |
Anísio GONÇALVES MELHOR [anizjo gonsalvez meljorh], brazila esperantisto, naskiĝis en la 7-a de majo 1886, en Nazaré, Bahio, Brazilo kaj mortis en la 22-a de marto 1955 en Salvador de Bahio. Li estis verkisto, folkloristo kaj ĵurnalisto, ano de Academia de Letras da Bahia (Bahia Beletrisma Akademio), li estis unu el pioniroj de la Esperanto-movado en Bahio.
En 1913, en la urbo Nazaré, Anísio Melhor, tiam direktoro de la gimnazio “Clemente Caldas” kaj de la gazeto “Conservador” (konservantema), aperigis serion da artikoloj pri Esperanto.
Verkoj:
- Viola – tiranos e desafios;
- A Derradeira Máscara;
- A Filha do Assassino;
- A Voz do Sangue;
- Almas enfermas;
- Arte de ensinar;
- Alberto, o exposto;
- Cancioneiro;
- Crespo e Crespo;
- Criaturas de minha vida;
- Fatal amor;
- Histórias negras;
- Idéias e emoções;
- Maldita carta;
- Maria Cabocla;
- Maria do Céu;
- Maria Lúcia;
- Musa popular;
- Nazaré em cosmorama;
- O Diabo a quatro;
- O Olho da rua;
- O Sonho de romaria;
- Os Meus Versos;
- Rosa e punhal;
- Sóror mágoa;
- Tropeiros;
- Trovas e vilancetes;
- Violas e paisagens mortas;