Castro Alves
Castro Alves | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskonomo | Antônio Frederico de Castro Alves | ||||
Naskiĝo | 14-an de marto 1847 en Muritiba, Bahio | ||||
Morto | 6-an de julio 1871 (24-jaraĝa) en Salvador de Bahio | ||||
Mortis pro | Naturaj kialoj vd | ||||
Mortis per | Tuberkulozo vd | ||||
Tombo | Cemitério do Campo Santo (en) vd | ||||
Etno | Pardo Brazilians vd | ||||
Lingvoj | portugala vd | ||||
Ŝtataneco | Brazilo vd | ||||
Alma mater | Faculdade de Direito do Recife (en) Law School, University of São Paulo (en) vd | ||||
Subskribo | |||||
Familio | |||||
Gefratoj | Amélia de Castro Alves (en) kaj Adelaide de Castro Alves Guimarães (en) vd | ||||
Amkunulo | Eugênia Câmara (en) (1866–1868) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto poeto vd | ||||
Verkado | |||||
Verkoj | Espumas Flutuantes ❦ O Navio Negreiro ❦ Q19525373 vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Antônio Frederico de CASTRO ALVES [antonjŭ frederikŭ djkastrŭ aŭvjz] (naskiĝis je la 14-a de marto, 1847, en Muritiba, Bahio, kaj mortis je la 6-a de julio, 1871, en Salvadoro de Bahio) estis grava brazila poeto, la Poeto de l' Sklavoj, rigardata la plej granda figuro de la tria romantikisma generacio el Brazilo. Kun Gonçalves Dias (1823-1864) li dividas la honoron de supera reprezentanto de la brazila romantikismo. Castro Alves estas patrono de la Seĝo 7-a de Brazila Beletristika Akademio, kiel elektis la seĝa fondinto Valentim Magalhães (1859-1903).
Vivo
[redakti | redakti fonton]Antônio Frederico de Castro Alves naskiĝis la 14-an de marto 1847, en la bieno Cabeceiras, ĉe la vilaĝo tiam nomata Curralinho, nuntempe Castro Alves. Tiu bieno apartenis al lia familio, tre tradicia kaj potenca en la tiama provinco, la nuna ŝtato Bahio. Castro Alves estis la dua filo de la kuracisto Antônio José Alves, poste profesoro ĉe la Medicina Fakultato de Salvadoro de Bahio, kaj de Clélia Brasília da Silva Castro, mortinta kiam la poeto estis 12-jaraĝa. Lia patrina avo estis unu el la herooj de la lukto por la sendependiĝo de Brazilo, Majoro José Antônio da Silva Castro, komandanto de la fama Bataliono de Konuroj.
Ĉirkaŭ 1853, la familio de Castro Alves, kiu estis tiam 6-jaraĝa, transloĝiĝis al la ĉefurbo de Bahio, Salvadoro, kaj li eniris en la lernejon de Abílio César Borges, estonta Barono de Macaúbas, kie li estis kolego de Rui Barbosa kaj jam montris fruan kaj pasian inklinon al poezio. En 1862, 15-jaraĝa, li iris al Recifo, kie li finis mezgradan kurson kaj, post dufoja malaprobo, eniris en la Juran Fakultaton de tiu urbo en 1864. En 1865 li finis la unuan jaron de sia kurso kun Tobias Barreto kaj rapide integriĝis al la akademia beletra vivo, kiam estis admirata pro siaj versoj, pli zorgante ilin kaj siajn amojn, ol siajn studojn.
En 1866 mortis lia patro kaj iam poste Castro Alves pasie ekamis la aktorinon Eugênia Câmara, kiu ludis gravan rolon en liaj liriko kaj vivo. Tiutempe Castro Alves eniris grande inspiratan fazon kaj konsciiĝis pri sia rolo kiel socia poeto. Li verkis la dramon "Gonzaga" kaj, en 1868, iris al San-Paŭlo kun sia amatino, kiam eniris en la tria jaro de la Jura Falkultato de tiu urbo, por daŭrigi sian kurson, denove en la sama klaso de Rui Barbosa. Jarfine lia dramo estis sukcesege ludita, sed lia spirito senkuraĝiĝis pro la rompo kun Eugênia Câmara.
En 1869, dum ĉasado, lia maldekstra piedo estis akcidente trapafita. Li forlasis San-Paŭlon kaj vojaĝis al Rio-de-Ĵanejro por flegi sian piedon, sed ĝi devis esti amputita. En la sama jaro Castro Alves revenis al Bahio kaj en 1870 li akiris tuberkulozon, tiam restante en familia bieno por kuraciĝi kaj daŭrigi la verkadon de inspiroplenaj poemoj. En novembro, estis publikita lia unua libro, "Espumas flutuantes" (Flosantaj ŝaŭmoj), la nura dum sia vivo, verko bone ricevita de publiko. Ankoraŭ en 1870, en la bieno, kie li ripozis, Castro Alves kompletigis la verkon tiam titolitan "A cascata de Paulo Afonso", postmorte publikita, en 1876, kiel "A cachoreira de Paulo Afonso".
Poste, malgraŭ la malbonfarto, li verkis iujn el liaj pli belaj versoj, inspiritaj de lasta amo, platona, por la kantistino Agnese Murri. Castro Alves forpasis en 1871, nur 24-jaraĝa, antaŭ fini la grandan faron, kiun proponis al si mem, poeziaron Os Escravos pri sklaveco. La verko "A cachoeira de Paulo Afonso" estas parto de "Os escravos", kiel diris klarigo de la poeto: "daŭrigo de la poemo 'Os escravos', sub titolo de 'Manuscritos de Stênio'".
Kronologio
[redakti | redakti fonton]- 1847: la 14-an de marto naskiĝas Antônio Frederico de Castro Alves, en Muritiba, Bahio, filo de D-ro Antônio José Alves kaj Clélia Brasília da Silva Castro kaj nepo de Majoro José Antônio da Silva Castro.
- 1853: lia familio iras al Salvadoro, ĉefurbo de Bahio. Castro Alves eniris en la lernejon de Abílio César Borges, estonta Barono de Macaúbas, kaj iĝis kolego de Rui Barbosa.
- 1859: mortas lia patrino Clélia Brasília da Silva Castro, kiam Castro Alves estis 12-jaraĝa.
- 1862: Castro Alves iras al Recifo, ĉefurbo de Pernambuko, kie finas la mezgradan kurson.
- 1864: li sukcesas eniri en la Juran Fakultaton de Recifo.
- 1865: li kompletigis sian unuan jaron de kurso kaj konas la estontan verkiston Tobias Barreto. Oni komencas admiri lin kiel poeto.
- 1866: mortas lia patro D-ro Antônio José Alves, kiam la poeto estis 19-jaraĝa. Castro Alves ekamas la aktorinon Eugênia Câmara.
- 1868: li iras al San-Paŭlo kun Eugênia Câmara kaj daŭrigas sian kurson ĉe la Jura Fakultato de tiu urbo. Tiutempe lia dramo "Gonzaga" jam estas verkita. Li rekontas Rui Barbosa ĉe la jura kurso. Jarfine "Gonzaga" estas sukcesege ludita. Castro Alves rompas kun Eugênia Câmara.
- 1869: lia maldekstra piedo estas akcidente trapafita dum ĉaso. Li forlasis San-Paŭlon kaj vojaĝis al Rio-de-Ĵanejro por flegi la piedon, sed ĝi estis amputita. Castro Alves revenis al Bahio.
- 1870: li akiras tuberkulozon kaj serĉas en la bahia internlando, en parenca bieno, kuracadon por sia pulmomalsano. En novembro, estis publikita lia unua libro, "Espumas flutuantes", la ununura publikigita dum lia vivo. La verko estas bone akceptita de la legantaro.
- 1871: la 6-an de julio, nur 24-jara, mortis Castro Alves, la Poeto de l' Sklavoj.
Aperis en Esperanto
[redakti | redakti fonton]Recenzoj
[redakti | redakti fonton]Pri Elektitaj Poemoj
|
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- portugale Brazila Beletristika Akademio
- La verkoj de Castro Alves en la portugala lingvo