Saltu al enhavo

Don't Look Now

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Don't Look Now
filmo
Originala titolo Don't Look Now, A Venezia... un dicembre rosso shocking
Originala lingvo itala lingvo • angla lingvo
Kina aperdato 1973, 29 aŭg. 1974
Ĝenro horora filmo, filma dramo
Kameraado Nicolas Roeg, Anthony B. Richmond
Reĝisoro(j) Nicolas Roeg
Produktisto(j) Peter Katz
Scenaro Allan Scott • Chris Bryant • Daphne du Maurier
Filmita en Venecio
Loko de rakonto Venecio
Muziko de Pino Donaggio
Rolantoj Julie Christie • Donald Sutherland • Clelia Matania • Massimo Serato • Renato Scarpa • Giorgio Trestini • Leopoldo Trieste • David Tree • Bruno Cattaneo • Hilary Mason
IMDb
vdr

Ne Rigardu Nun (origine angle Don't Look Now; itale A Venezia... un Dicembre rosso shocking) estas brit-itala horora kaj mistera suspensfilmo el 1973, reĝisorita fare de Nicolas Roeg. La filmo temas pri geedza paro kiu lastatempe perdis sian filinon en dronakcidento. Post la akcidento, ili transloĝiĝas al Venecio kie la viro devas reestigi malnovan preĝejon. Tie ili spertas serion de strangaj aferoj kiuj igas ilin demandi ĉu ilia filino estas vivanta. La ĉefaj roloj estas luditaj de Donald Sutherland kaj Julie Christie. La filmo estas bazita sur novelo de 1971 verkita fare de Daphne du Maurier.

Ĝi premieris en Britio la 16-an de oktobro 1973. Ĝi estas kvara en la 2016 listo de la 100 plej bonaj britaj filmoj de la revuo Empire.

La filmo estas memorita, interalie, por la nekaŝita seksumsceno inter Sutherland kaj Christie. La sceno estas konsiderita tiel kredinda ke multaj kredas ke la du fakte havis seksumadon en la filmo. La sceno devis esti iom mallongigita en Usono por eviti ke la filmo ricevu X-rangigon.

Resumo[redakti | redakti fonton]

La restaŭristo John Baxter kaj lia edzino Laura loĝas en la angla kamparo. Ludante, ŝia filineto Christine, kiu portas ruĝan pluvmantelon, dronas en lageto en la ĝardeno. Ĉe tiu punkto, John estas en la domo rigardante lumbildojn de preĝejo kiun li baldaŭ reestigos en Venecio. Kiam glaso falas kaj ĝia enhavo verŝiĝas sur unu el la lumbildoj, ruĝa spuro de farbo formiĝas kaj kuras trans la tutan bildon. Tio estigas suspekton ĉe John, kiu estis jam incitita de la etoso; Li rapidas eksteren al la lageto, sed alvenas tro malfrue por savi la vivon de lia filino.

La paro poste vojaĝas al Venecio, kie John gvidas la restarigon de la preĝejo de San Nicolò dei Mendicoli kaj ilia filo restas en loĝlernejo en Anglio. Ili renkontas fratinojn Wendy kaj Heather en restoracio. Heather estas blinda kaj asertas havi duan vidon. Tial ŝi havas ligon kun la animo de la forpasinta filino de la paro kaj povas raporti ke ŝi estas ĉirkaŭ Laura kaj estas feliĉa. Tio helpas al Laura funebri pro la perdo de la infano. Heather suspektas ke John ankaŭ havas la senton de antaŭvido. Dum Laura daŭre serĉas kontakton kun la virinoj, John estas skeptika de ili kaj malaprobas parapsikologion. Kiam Laura vizitas la du fratinojn, Heather falas en trancon kaj antaŭdiras katastrofon se John daŭre restas en Venecio.

Kiam la filo de la Baxters suferspertas akcidenton en loĝlernejo, Laura vojaĝas al li la venontan matenon. En la sama tago en Venecio, John vidas Laura preterpasi sur funebra gondolo en ŝiaj funebrantaj vestaĵoj kaj akompanita fare de liaj fratinoj. Li tiam komencas serĉi sian edzinon en Venecio, kiu laŭsupoze estis sur ŝia vojo reen al Anglio. Ĝenite per neklarigita serio de murdoj en Venecio kaj la suspekto ke la du virinoj kidnapis Laura, li iras al la polico. Kvankam ili ne prenas lin tro serioze tie komence - li prefere igas sin suspektema pro la nesolvitaj murdoj - la du fratinoj estas kondukitaj al la policejo por pridemandado. La eraro de John estas klarigita per telefonvoko kun Laura. Ŝi estas en Anglio kaj en bona stato. Survoje al la hotelo li vidas figuron en mallonga ruĝa mantelo apud kanalo. Li sekvas tiun ĉi figuron tra la implikitaj stratoj, dum Laura, kiu jam revenis al Venecio, sekvante vizion de la terurigita Heather, kiu vidas John en granda danĝero, denove kuras en la mallumon kaj serĉas ŝian edzon.

John sukcesas atingi la figuron en la ruĝa mantelo en forlasita palaco en Venecio. Ŝi turnas ĉirkaŭe, rivelas ŝian vizaĝon - ĝi estas fakte nana maljunulino - kaj tranĉas la karotidan arterion de John per ununura bato de tranĉilo.  Ĉar John mortsangas, li vidas bildojn kaj sonojn de la pasinteco, nuna kaj estonta inundi en lin. En sia agonio li ekkomprenas ke li havis antaŭsenton de sia propra proksimiĝanta morto.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]