Saltu al enhavo

Erast Garin

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Erast Garin
Garin ĉe la filmo de 1953 nome Nesterka
Garin ĉe la filmo de 1953 nome Nesterka
Persona informo
Naskiĝo 28-an de oktobro 1902 (1902-10-28)
en Rjazan
Morto 4-an de septembro 1980 (1980-09-04) (77-jaraĝa)
en Moskvo
Tombo Vagankovo-tombejo Redakti la valoron en Wikidata
Lingvoj rusa
Ŝtataneco Rusia Soveta Federacia Socialisma Respubliko
Sovetunio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Ryazan Boy's Gymnasium (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Familio
Edz(in)o Lyubov Rudneva (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo aktoro
scenaristo
teatra reĝisoro
filmreĝisoro
reĝisoro Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Erast Pavloviĉ Garin (ruse Эра́ст Па́влович Га́рин; 10a de novembro (malnovstile 28a de oktobro) 19024a de septembro 1980) estis, kun Igor Iljinskij kaj Sergej Martinson, unu el ĉefaj komedifilmaj aktoroj de la kompanio de Vsevolod Mejerhold kaj unu el soveta kinarto. Li estis deklarita Popola artisto de Sovetunio en 1977.

Li ĉiam konsideris Mejerhold-on kaj Miĥail Ĉeĥov kiel siaj mentoroj, malakceptante naturalismajn aktorstilajn teknikojn propagitajn de Stanislavski kaj atentante ĉefe al voĉo kaj gestaro. Garin laboris kun Mejerhold en sia teatro ĝis ties dissolvo en 1936. Inter liaj sukcesoj estis la rolulo de Ĥlestakov en la produktaĵo de 1926 de La Revizoro. La tranceca kvalito de lia "groteske anksiecaj" ludadoj en la produktaĵoj de Mejerhold povis esti atribuitaj al ekspresionisma aktorstilo.[1]

Dum la 1940-aj jaroj li koncentriĝis al aktorado por kinarto, dum en la 1960-aj jaroj kaj 1970-aj jaroj li jam ĉesis ludi ĉefajn rolojn pro duonblindeco.

Kiel aktoro

[redakti | redakti fonton]
  • Leŭtenanto Kijé (Поручик Киже, 1934)
  • Geedziĝo (Женитьба, 1936)
  • Бежин луг (1937) Herbejo Beĵin
  • Sur landlimo (На границе, 1938)
  • Muzika historio (Музыкальная история, 1940)
  • Швейк готовится к бою (1942)
  • Ivan Nikulin, rusa maristo (Иван Никулин - русский матрос, 1944)
  • Nupto (Свадьба, 1944)
  • Blumonta tero (Синегория, 1946)
  • Cinderella (Золушка, 1947)
  • Встреча на Эльбе (1949)
  • La revizoro (Ревизор, 1952)
  • Неоконченная повесть (1955)
  • La junulino sen adreso (Девушка без адреса, 1957)
  • Adorata Beleco (Краса ненаглядная, 1958)
  • La sorĉistino (Ведьма, 1958)
  • Soldatoj venas (Шли солдаты, 1958)
  • Rusa suveniro (Русский сувенир, 1960)
  • Aljonka (Аленка, 1961)
  • Vodjanoj (Водяной, 1961)
  • Kain la 18a (Каин XVIII, 1963)
  • Optimisma tragedio (Оптимистическая трагедия, 1963)
  • Raneto serĉas sian patron (voĉo) (Лягушонок ищет папу (озвучивание), 1964)
  • La ordinara miraklo (Обыкновенное чудо, 1964)
  • Amuzaj tagoj de Raspljuev (Веселые расплюевские дни, 1966)
  • Du tagoj de mirakloj (Два дня чудес, 1970)
  • Fortunaj sinjoroj (Джентльмены удачи, 1971)
  • Если ты мужчина... (1971)
  • Nylon 100% (Нейлон 100%, 1974)
  • Ŝanĝi hundon por vaporlokomotivo (Меняю собаку на паровоз, 1975)
  • Пошехонская старина (1975)

Kiel reĝisoro

[redakti | redakti fonton]
  • Женитьба (1936)
  • Доктор Калюжный (1939)
  • Принц и нищий (1942)
  • Синегория (1946)
  • Ordinara miraklo (Обыкновенное чудо, 1964)
  • Веселые расплюевские дни (1966)

Kiel scenaristo

[redakti | redakti fonton]
  • Женитьба (1936)
  • Обыкновенное чудо (1964)
  • Веселые расплюевские дни (1966)

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Julia Listengarten. Russian Tragifarce: Its Cultural and Political Roots. Susquehanna University Press, 2000. ISBN 1-57591-033-0. Paĝo 137.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]