Eric Hobsbawm
| Eric Hobsbawm | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 9-an de junio 1917 en Aleksandrio |
| Morto | 1-an de oktobro 2012 (95-jara) en Londono, Anglio,  Unuiĝinta Reĝlando
|
| Mortokialo | pneŭmonito |
| Tombo | Tombejo Highgate |
| Lingvoj | angla • germana • franca • itala • hispana |
| Loĝloko | Vieno • Villa Seutter • Berlino • Londono |
| Ŝtataneco | Unuiĝinta Reĝlando |
| Alma mater | King's College • St Marylebone Grammar School • Prinz-Heinrichs-Gymnasium |
| Familio | |
| Patro | Leopold Percy Hobsbaum |
| Patrino | Nelly Hobsbaum |
| Edz(in)o | Muriel Seaman • Marlene Hobsbawm |
| Infanoj | Julia Hobsbawm • Andy Hobsbawm • Joss Bennathan |
| Okupo | |
| Okupo | verkisto • ekonomia historiisto • socihistoristo • universitata instruisto • muzika ĵurnalisto • historiisto |
| Verkoj | The Age of Revolution: Europe 1789–1848 Banditoj La Aĝo de Kapitalo: 1848–1875 The Age of Extremes: A History of the World, 1914–1991 Primitive Rebels: Studies in Archaic Forms of Social Movement in the 19th and 20th centuries |
Eric John Earnest HOBSBAWM [Eric Obstbaum] (naskiĝinta la 9-an de junio 1917 en Aleksandrio, Egiptio, mortis la 1-an de oktobro 2012 en Londono) estis juddevena[1] brita marksisma historiisto kaj verkisto. Li estis dum longa tempo ano de la iama Komunista Partio de Britio kaj de Komunist-Partia Grupo de Historiistoj. Li ankaŭ estis prezidanto de Birkbeck College (Universitato de Londono).
Hobsbawm, unu el la plej gravaj britaj historiistoj, skribis grandskale pri vasta gamo de temoj. Kiel marksisma historiisto li fokusiĝis en la analizo de la "duobla revolucio" (la Franca Revolucio kaj la Brita Industria Revolucio). En ili li vidis la movan forton malantaŭ la reganta tendenco al liberala kapitalismo hodiaŭ. Alia revenanta temo en lia laboro estis tiu de sociaj banditoj, fenomeno kiun Hobsbawm provis situi en la tereno de la signifa socia kaj historia kunteksto, male al la tradicia vidpunkto konsideri ĝin kiel spontanean kaj neantaŭvideblan formon de ribelo.
Unu el la temoj, pri kiu interesiĝas Hobsbawm estas la disvolviĝo de tradicioj. Li studis pri sociaj konstruiĝoj de tradicioj en kuntekste de nacio-ŝtato. Li argumentis, ke multaj tradicioj estas kreitaj de naciaj elitoj por pravigi la ekziston kaj gravecon de siaj naciaj ŝtatoj.
Lia plej grava kontribuo el popola vidpunkto estis liaj libroj La epoko de la revolucio, 1789-1848; La epoko de kapitalismo; La epoko de la imperio, 1875-1914 kaj La epoko de ekstremoj. Iuj konsideras ĉi tiun verkaron la plej alirebla, noviga kaj ekscita nuntempa universala historio.
Lingvoj[redakti | redakti fonton]
Li estis poligloto kaj parolis la hebrean, anglan, germanan, francan, hispanan kaj italan kaj ankaŭ komprenis la nederlandan, portugalan kaj katalunan.
Ĉefaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- The Jazz Scene (1959)
- Primitive Rebels : studies in archaic forms of social movement in the 19th and 20th centuries (1959).
- The Age of Revolution: Europe 1789-1848 (1962)
- Bandits (1969)
- The Age of Capital: 1848-1875 (1975)
- The Invention of Tradition (1983; kun Terence Ranger)
- The Age of Empire: 1875–1914 (1987)
- For a Rational Left: political writing, 1977–1988 (1989)
- Echoes of the Marseillaise: Two Centuries Look Back on the French Revolution (1990).
- Nations and Nationalism since 1780: programme, myth, reality (1990).
- The Age of Extremes: the short twentieth century, 1914–1991 (1994)
- On History (1997)
- Globalisation, Democracy and Terrorism (2007)
- Fractured Times: Culture and Society in the 20th Century (2013)
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ (en) William Grimes, Eric J. Hobsbawm, Marxist Historian, Dies at 95, The New York Times, la 1-an de oktobro 2012