Fenolruĝo

Fenolruĝo
Kemia formulo	C19H14O5S
CAS-numero-kodo	143-74-8
ChemSpider kodo	4602
PubChem-kodo	4766
Fizikaj proprecoj
Aspekto	malhelruĝaj brilaj kristaloj
Molmaso	354377 g mol−1
Smiles	O=S2(=O)OC(c1ccccc12) (c3ccc(O)cc3)c4ccc(O)cc4
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Fenolruĝo aŭ ruĝo de fenolo, ankaŭ konata kiel fenolsulfoftaleino aŭ PSP, estas pH indikilo ofte uzata en laboratorioj pri ĉelbiologio. La solvaĵo de fenolruĝo elmontras ties laŭgradan transiĝon el la flava al la ruĝa en la spano de pH inter 6,8 kaj 8,2. Pli alta ol pH 8,2, fenolruĝo iĝas brila fuksikolora.

Fenolruĝo (pH indikilo)
pH malsupra ol			pH supra ol
6.8		$\rightleftharpoons$		8.2
Kemia indikilo

Proprecoj

Fenolruĝo trovatas kiel ruĝaj kristaloj stabilaj en aero. Ĝia solvebleco estas 0,77 g/L en akvo kaj 2,9 en etanolo. Ĝi estas malforta acido kun (pKa) = 8,0 sub 20 °C (68 ℉). La solvaĵo enhavas indikilon kiu helpas la kontroladon de pH ŝanĝoj en ĉelkulturoj. Kiam la pH valoro malpliiĝas la koloro ŝanĝas el la ruĝa al flava.

Ĉi-ŝanĝokoloro observatas pro tio ke la ruĝo de fenolo perdas protonojn (kaj ŝanĝas la koloron) laŭmezure kiel la pH plialtiĝas. Sub kristala formo, kaj en solvaĵo sub tre acidaj kondiĉoj (malalta pH), la komponaĵo ekzistas kiel dupolara jono, kun la sulfata grupo troviĝas negative ŝarĝita, kaj la karbonila grupo kun ŝarĝo de aldona protono. Ĉi-strukturo kelkfoje estas simbole reprezentita kiel H₂⁺PS⁻ kaj ĝia koloro estas oranĝo-ruĝeca. Kiam la pH plialtiĝas, la protono de tiu karbonila grupo perdiĝas (pKa₁ = 1,2), rezultante en la strukturo negative ŝarĝita per flava koloro H⁺PS⁻. Kiam la pH estas pli alta, la grupoj hidroksofenolataj perdas ties protonojn (pKa₂ = 7,7), rezultante en la formo ruĝkolora PS⁻².

Laŭ diversaj fontoj, la strukturo de la fenolruĝo montriĝas kun la sulfuratomo kiel parto de iu cikla grupo, simila al la strukturo de la fenolftaleino. Tamen, la cikla strukturo ne konfirmiĝas pere de iksa-radia kristalografio.

Pluraj indikiloj prezentas strukturon similan al tiu de fenolruĝo, inkluzive de bromotimolbluo, timolbluo, bromokrezola purpuro, timolftaleino kaj fenolftaleino.

Koloroj de la fenolruĝo

acida medio flava

turnopunkto pH 6,6 ĝis 8,4

baza medio ruĝa

Literaturo

• Reagent Chemicals: Specifications and Procedures : American Chemical Society ..., American Chemical Societ, Committee on Analytical Reagents
• Handbook of Analysis and Quality Control for Fruit and Vegetable Products, S. Ranganna
• Handbook of Acid-Base Indicators, R. W. Sabnis
• Koneman's Color Atlas and Textbook of Diagnostic Microbiology, Elmer W. Koneman
• Chemistry: The Molecular Science, John Olmsted, Gregory M. Williams
• Handbook of Environmental Analysis: Chemical Pollutants in Air, Water, Soil ..., Pradyot Patnaik

Vidu ankaŭ

• 
  Bromofenolbluo
• 
  Bromotimolbluo
• 
  Bromokrezolverdo
• 
  Bromokrezola purpuro
• 
  Fenolftaleino
• 
  Metilruĝo
• 
  Metilenbluo
• 
  Metiloranĝo
• 
  Metilenoverdo
• 
  Bromofenolruĝo
• 
  Fenolruĝo
• 
  Lakmuso