Franciszek Dionizy Kniaźnin
| Franciszek Dionizy Kniaźnin | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 4-an de oktobro 1750 en Vicebsko |
| Morto | 25-an de aŭgusto 1807 (56-jaraĝa) en Końskowola |
| Tombo | Końskowola |
| Lingvoj | pola • belorusa • latina |
| Ŝtataneco | Respubliko de Ambaŭ Nacioj |
| Alma mater | Q42936509 |
| Okupo | |
| Okupo | poeto • tradukisto • dramaturgo • verkisto |
Franciszek Dionizy KNIAŹNIN (4a de Oktobro 1750, Vitebsk – 25a de Aŭgusto 1807, Końskowola) estas konsiderata unu el la plej distingitaj polaj poetoj de la stilo sentimentalismo en la periodo de Pola Klerismo.
Li estis membro de la ordeno de Jezuitoj ekde 1764, kaj post ĝia nuligo — sekretario de la princo Adam Kazimierz Czartoryski kaj instruisto de liaj filoj.
Li estis unu el la unuaj kolektistoj de belorusa folkloro.[1] Lia poemo en la belorusa "Krosenki" ("Кросенкі") estis kantita de belorusaj farmistoj kiel popola kanto.[2]
Kelkaj verkoj[redakti | redakti fonton]
- Bajki (1776).
- Erotyki czyli pieśni w rodzaju anakreontycznymn (1779).
- Carmina (1781).
- Wiersze (1783).
- Balon, czyli wieczory puławskie, (1784, Balon aneb pulawské večery), pri la varmaerbalono de la Fratoj Montgolfier.
- Troiste wesele (1785).
- Rozmaryn (1785).
- Matka Spartanka (1786), opera libreto.
- Cyganie (1786), opera libreto.
- Anakreon (1787), komedio.
- Poezje (1787–1789).
- Trzy gody (1790–1792).
- Hektor (1793), tragedio.
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ U. Arloǔ. Country Belarus. Grand Duchy of Lithuania. - KALLIGRAM, 2012. P. 296 (Арлоў У. Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае. – KALLIGRAM, 2012. С. 296) (en la belorusa)
- ↑ 4 кастрычніка 1980 году ў аўтамабільнай катастрофе загінуў Пётр Машэраў Alirita la 29an de Aŭgusto 2022.