Giovanni Sadoleto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Giovanni Sadoleto
(1440-1511)
Verko pri juro, reeldonita de Hugues de La Porte (1500-1572) kaj Antonium Vincentium (aktiva inter 1534-1580).
Verko pri juro, reeldonita de Hugues de La Porte (1500-1572) kaj Antonium Vincentium (aktiva inter 1534-1580).
Persona informo
Naskiĝo 1440
en Modeno, Italio
Morto la 22-an de novembro 1511
en Modeno, Italio
Tombo Modeno vd
Alma mater Universitato de Ferrara
Universitato de Pizo
Familio
Infanoj Jacopo Sadoleto vd
Profesio
Okupo juristo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Giovanni di Silvia Di Paolo SADOLETO (1440-1511) (naskiĝis en Modeno, Italio, 1441 - mortis en Modeno, Italio, la 22-an de novembro 1511) estis itala juristo, humanisto kaj profesoro pri juro en la Universitato de Ferrara. Li instruis juron el la Universitatoj de Ferrara (kie li estis profesoro de Ludoviko Ariosto (1474-1533)) kaj Pizo.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Li edziĝis kun la nobela Francesca Machiavelli, kun kiu li havis multajn idojn, inkluzive de la kardinalo Jacopo Sadoleto (1477-1547), Ercole Sadoleto, profesoro pri Civila Juro en la Universitato de Ferrara, Niccolò Sadoleto, itala juristo, Alfonso Sadoleto, urbestro de Bolonjo, Giulio Sadoleto (1494-1521). Giovanni estis onklo de la katolika episkopo kaj humanisto Paolo Sadoleto (1508-1572).

La vivo kaj famo de Sadoleto estis plejparte ligita al la grandurbo de Ferrara, kie li diplomiĝis pri civila juro la 27-an de aŭgusto 1468 kune kun Bartolomeo Ercolani (itala juristo kiu mortis pro venenigado) kaj Laomedonte del Sacrato kiel reklamantoj. Dum daŭre studento (1466-67), li estis komisita per legado de civila juro tiam kiam Bartolomeo Socini kaj Felino Sandei instruis en la Studio. Por tiu ĉi unua tasko li ricevis la modestan salajron de 60 liroj.

Li meritis la estimon de siaj instruistoj kaj la protekton de la markizo Borso d'Este (1413-1471), kiu poste iĝis duko de Ferrara, kiu favoris, dum pluraj okazoj, lian trejnadon kiel juristo. Per dekreto datita je novembro 1460, li ordonis, ke 11 florinoj estu pagita al certa Gasparo Fusari por la kopio de la Kodo aĉetita por Sadoleto; kaj kiam li estis diplomiĝinta, la duko, kun mandato de la 23-a de junio 1468, aranĝis favore al li la donacon de 100 liroj. Por siaj lecionoj pri civila juro li ricevis ĉiam pli grandajn salajrojn tra la jaroj, ĝis 500 liroj en 1474, kiam nur Ludovico Bolognini (1447-1508) superis lin kun salajro je 550 liroj.[1]

Interna korto de la Biblioteko pri Beletristiko kaj Filozofio de la Universitato de Ferrara.

Bernardino Zambotti registris Sadoleton inter la gloraj personecoj kiuj la 9-an de februaro 1476 havis la honoron akompani la dukinon Leonor de Aragono (1450-1493), Reĝino de Portugalio, filino de reĝo Ferdinando de Napolo (1380-1416) kaj edzino de la duko Herkulo la 1-a d'Este (1431-1505), dum ŝia vojaĝo al Venecio por la karnavalfestoj. La 4-an de novembro 1477 li partoprenis la inaŭguran ceremonion de la jurkursoj argumentante laŭleĝan disputon kun sia ĝentila kolego Alberto Vincenzi antaŭ la katedralpordo. La sama Zambotti rememorigas ke la 28-an de marto 1481 Sadoleto gastigis la novan rektoron de juristoj, Pietro Giovanni da Forlì, en sia hejmo por festi lian nomumon kune kun aliaj kuracistoj kaj studentoj.

Sadoleto verkis multajn verkojn, sed malmultaj estis publikigitaj. Sadoleto apartenis al la Ferrarese Studio ĝis 1510, t.e. baldaŭ antaŭ sia morto la 22-an de novembro 1511. Liaj restaĵoj estis alportitaj reen al Modeno, kiel sugestas la surskribo sur la funebra monumento starigita en la katedralo fare de lia filo Jacopo Sadoleto.

Verkaro[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]