Saltu al enhavo

Grosse Fatigue

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Grosse Fatigue
Logoo de la filmo
Logoo de la filmo
filmo
Originala titolo Grosse Fatigue
Originala lingvo franca lingvo
Kina aperdato 1994
Ĝenro morkomedio
Kameraado Eduardo Serra
Reĝisoro(j) Michel Blanc
Produktisto(j) Daniel Toscan du Plantier
Scenaro Michel Blanc • Jacques Audiard • Josiane Balasko
Filmita en Sejŝeloj
Muziko de René-Marc Bini
Rolantoj Michel Blanc • Carole Bouquet • Philippe Noiret • Josiane Balasko • Christian Clavier • Charlotte Gainsbourg • Gérard Jugnot • Thierry Lhermitte • Mathilda May • Roman Polański • Alain MacMoy • Andrée Damant • Antoine Basler • Arno Chevrier • Bernard Farcy • Bruno Moynot • Cécile Auclert • Charlotte Maury-Sentier • Christine Pignet • David Hallyday • Dominique Besnehard • Dominique Lavanant • Dominique Marcas • Dorothée Jemma • Estelle Lefébure • François Morel • Gilles Jacob • Guillaume Durand • Guy Laporte • Jacques Delaporte • Jean-François Perrier • Jean-Louis Richard • Jean-Luc Miesch • Jean-Pierre Clami • Kader Boukhanef • Louba Guertchikoff • Luc Florian • Marc Betton • Margot Capelier • Marie Mergey • Marie Pillet • Marie-Anne Chazel • Olivier Hémon • Philippe du Janerand • Philippe Garnier • Raoul Billerey • Régine Zylberberg • Salvatore Ingoglia • Vincent Grass • Anouk Grinberg • Carol Brenner
Produktinta firmao Gaumont 
TF1
IMDb
vdr

Grosse Fatigue (Mortiga Laceco) estas franca filmo reĝisorita en 1993 fare de Michel Blanc, aperinta la 18-an de majo 1994 en Francio kaj la 26-an de majo 1994 en Belgio.

Averto: La teksto, kiu sekvas, malkaŝas detalojn pri la intrigo de la rakonto.

Michel Blanc estas bonega kinoaktoro. Li estas akuzata, ke li sekse mistraktis Josiane Balasko, Charlotte Gainsbourg kaj Mathilda May, ke li kondutis kiel krudulo ĉe la Festivalo de Cannes, ke li semis malpacon en la noktoklubo de Régine kaj ke li akceptas mezbonajn honorariojn por animado en superbazaroj, kaŝe de lia agento. La atestoj estas evidentaj. Tamen, Michel scias ke li estas senkulpa. Li tiam decidas ricevi helpon de Carole Bouquet por ripozi kaj ĉefe por prilumi ĉi tiun aferon.

Li malkovras ke li havas sozion, Patrick Olivier, kiu suferinte en sia vivo pro sia aspekto kiel Michel Blanc, decidis ekspluati tion. Se li sukcesas alfronti Patrick, tiu ofertas al Michel Blanc interkonsenton, ofertante al li preni lian lokon por teda filmado aŭ varbaj festoj, kiuj donos al li liberan tempon por verki liajn scenarojn aŭ filmi liajn plej ŝatatajn filmojn. Michel lasas sin konvinki. Kiam li revenas hejmen post ferio en la suno, li malkovras ke lia seruro estis ŝanĝita kaj ke Patrick nun tute prenis lian lokon, inkluzive kun liaj amikoj ĉe "Splendid".

Malespera, Michel decidas ruinigi sian publikan bildon prirabante juvelejon. Arestita kaj prenita kiel Patrick, li estas kondamnita al sufiĉe malpeza mallibereca puno. Nekapabla trovi laboron poste, inkluzive kiel sozio de Michel Blanc, li havas hazardan renkonton kun Philippe Noiret, kiu ankaŭ konfesas esti senposedigita de sia identeco fare de sozio. Nereteneble altiritaj al kino, ambaŭ viroj, kiujn neniu plu rekonas, estas dungitaj kiel figurantoj dum filmado.

Averto: Malkaŝado de la intrigo de la rakonto ĉi tie finiĝas.
Festivalo de Cannes (1994).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]