István Zádor
| István Zádor | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 15-an de januaro 1882 en Kikinda | ||||
| Morto | 24-an de majo 1963 (81-jaraĝa) en Budapeŝto | ||||
| Tombo | Tombejo Farkasrét vd | ||||
| Ŝtataneco | Hungario vd | ||||
| Alma mater | Hungara Belarta Universitato vd | ||||
Memorigilo 
| |||||
| Profesio | |||||
| Okupo | grafikisto • pentristo • grafikartisto • portretisto vd | ||||
| Aktiva en | Parizo • Florenco • Nederlando vd | ||||
| Aktiva dum | 1902–1963 vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
István ZÁDOR [iŝtvAn], laŭ la hungara skribmaniero Zádor István estis hungara pentristo, grafikisto membro de Societo Szinyei Merse Pál.
István Zádor naskiĝis la 15-an de januaro 1882 en Hungario, en Nagykikinda (nuntempa Kikinda en Serbio). Li mortis la 24-an de majo 1963 en Budapeŝto.
Biografio[redakti | redakti fonton]
István Zádor devenis el juda familio. Li frekventis mezlernejon, poste li eklaboris en banko. Tamen vespere li plulernis en lernejo pri pentroarto en Budapeŝto. Inter 1906-1909 li vivis kaj lernis en Parizo, poste li iris al Florenco. Dum la 1-a mondmilito li estis desegnisto pri la bataloj. Tiun li daŭris dum la postaj revolucioj, tial li poste fuĝis al Munkeno. Hejmenveninta li vizitis la artistan kolonion en Szolnok. Dum la 2-a mondmilito li vivis en Nederlando, sed poste li hejmenvenis. Li ricevis premion Kossuth en 1951.
Liaj ĉefaj ekspozicioj[redakti | redakti fonton]
Liaj ĉefaj pentraĵoj[redakti | redakti fonton]
- Feleségem (Mia edzino) 1910
- Önarckép (Memportreto) 1910
- Női portré (Virina portreto) 1935
Elektitaj disĉiploj[redakti | redakti fonton]
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Hungara Vikipedio
- Kortárs magyar művészeti lexikon ISBN 963-8477-46-6