Izolo (Kalocsay)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Izolo
Aŭtoro Kálmán Kalocsay
Eldonjaro 1977
Urbo Budapeŝto
Eldoninto Universala Esperanto-Asocio
vdr

Izolo estas la lasta poemaro de Kálmán Kalocsay, eldonita en 1977 post la morto de la poeto.

Enhavo[redakti | redakti fonton]

La poemaro konsistas ĉefe el kvar partoj.

  • La poemaro komenciĝas per samtitola poemo “Izolo”.
  • Verdstele: konsistas el 8 poemoj pri la Esperanto-movado, verkitaj 19331938. Inter ili estas Rimportreto de Leo Belmont.
  • Malnovaj Madrigaloj: konsistas el 9 madrigaloj (ampoemoj), krom antaŭparola poemeto.
  • Sur la Monto Nebo: konsistas el 9 poemoj, pri universalaj temoj.
  • Cinikaj Sonetoj: konsistas el 7 sonetoj, krom prologa poemo (kiuj ne estas soneto, havante 13 versojn)
  • Japaneskoj: konsistas el 29 tankaoj, krom prologa poemo (“En mond’ konfuza”) kaj 1 soneto (“Adiaŭo”)

Historio[redakti | redakti fonton]

La poemaro estis origine eldononta de Literatura Mondo en 1939, kiel la tria poemaro de Kalocsay (post Streĉita Kordo kaj Rimportretoj). La poemaro estis presita seed ne bindita, pro la Dua Mondmilito. Reto Rossetti konservis la presitajn foliojn, kaj la volumo estis fine eldonita, 38 jarojn poste, de la Universala Esperanto-Asocio, en 1977, post la morto de la poeto en 1976.[1]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. Lozgaĉev, Nikolaj (1985). “Recenzo. Kalocsay, K. Izolo: originala poemaro”, Sezonoj (eo) 5. 

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]