Izvoru Crișului
| Izvoru Crișului | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.JPG) | |||||
| Komunuma sidejo | |||||
| komunumo en Rumanio | |||||
| |||||
| Lando |  Rumanio
| ||||
| Distrikto |  distrikto Cluj
| ||||
| Alinome | Körösfő hungare | ||||
| Iama hungara departemento | Kolozs | ||||
| Situo | 46° 50′ N, 23° 7′ O (mapo)46.83611111111123.108888888889Koordinatoj: 46° 50′ N, 23° 7′ O (mapo) | ||||
| |||||
| |||||
| Alto super maro | 623 m | ||||
| Poŝtkodo | 407340 | ||||
| Loĝantaro | 1628 (2007) | ||||
| Kodo laŭ SIRUTA | 58213 | ||||
Izvoru Crișului [izvoru kriŝuluj] (hungare: Körösfő [kørøŝfø:]) estas komunumo en Rumanio oriente de Huedin. Administre apartenas al ĝi Nadășu, Nearșova kaj Șaula.
Loĝantaro[redakti | redakti fonton]
En 1910 ĝi havis 1 073 loĝantojn (hungaroj), en 1992 1 013 (rumanoj, 99,3 % da hungaroj).
Historio[redakti | redakti fonton]
Ĝia unua mencio estas el 1276. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Kolozs). En 1907 kaj en 1910 Béla Bartók kolektis tie 60 tekstajn kaj instrumentajn popolmelodiojn. En la reformita preĝejo troviĝas pentrita ligna baldakeno farita en 1764 de Lorenco Umling la pli aĝa (de hungaroj nomata asztalos = lignaĵisto).
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
Fontoj[redakti | redakti fonton]
- Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
- Loknomvortaro de Transilvanio kaj de Moldavio (Rumanio)
Renomaj personoj[redakti | redakti fonton]
- János Kovács Kuruc (n. 13-a de marto 1951): instruisto, lokhistoriisto, redaktoro de revuo Hepehupa
- János Péntek (n. 7-a de julio 1941): lingvisto, universitata profesoro.
- Tibor Tőkés (n. 11-a de januaro 1935): inĝeniero, scienca esploristo.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Kálmán Sebestyén: Körösfői Riszeg alait (historio de la vilaĝo), Akadémiai Kiadó, Budapest, 2007.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
| ||||||||
