Jacques Ibert

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jacques Ibert
Persona informo
Naskonomo Jacques François Antoine Marie Ibert
Naskiĝo 15-an de aŭgusto 1890 (1890-08-15)
en Parizo
Morto 5-an de februaro 1962 (1962-02-05) (71-jaraĝa)
en Parizo
Tombo Tombejo de Passy
Lingvoj franca
Ŝtataneco Francio
Alma mater Konservatorio de Parizo
Okupo
Okupo dirigento • komponisto • muzikologo • filmkomponisto
Verkoj Escales
Angélique
TTT
Retejo http://www.jacquesibert.fr
v • d • r
Ibert en la 1930aj jaroj

Jacques François Antoine IBERT (la 15an de aŭgusto 1890 – la 5an de februaro 1962) estis franca komponisto.

Li skribis plurajn orkestrajn verkojn, operojn, ĉambrajn pecojn, pianomuzikon, kantojn, korusmuzikon kaj ankaŭ muzikon por filmoj ĝis ĉirkaŭ 1960. La muziko de Ibert estas priskribita kiel malpeza kaj esenca, ofte sprita kaj imagive reĝisorita kun bonaj melodioj. Li ankaŭ estis estro de la Vilao Medici, la instituto de la Franca Akademio en Romo, de 1937 ĝis 1960 kun la escepto de la jaroj dum la Dua Mondmilito.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Jacques Ibert studis muzikon ĉe la Konservatorio de Parizo kaj en Italio. Liaj studoj estis interrompitaj per Unua Mondmilito, kiam li funkciis kiel mararmea oficiro [1].

En 1919 li gajnis la Prix de Rome por la kantato "Le Poète et la fée", kiu donis al li la ŝancon vivi kaj labori en la Vilao Medici, la Franca Akademio en Romo. Ĉi tie li verkis la popularan simfonian serion Escales (1922). En 1937, Ibert estis nomumita direktoro de la Franca Akademio en Romo, pozicio kiun li tenis ĝis 1960.

Dum la Dua Mondmilito, lia muziko estis malpermesita fare de la Vichy-reĝimo, kaj li poste devis ekziliĝi en Svislando.

En 1955, Ibert estis nomumita estro de la Réunion des Théâtres Lyriques Nationaux, kiu respondecis pri kaj la Pariza Opero kaj la Opéra-Comique. Lia sano signifis ke li devis eksiĝi de sia posteno post malpli ol jaro. Baldaŭ poste li estis elektita al la Académie des Beaux-Arts [2]. Li mortis en Parizo.

Stilo[redakti | redakti fonton]

la tombo de Ibert
Cinq Pieces en Trio - II. Andantino

Performed by Michael Henoch, Larry Combs and William Buchman
Ĉu problemoj aŭdigi ĉi tiun dosieron? Vidu helpon.

Ibert komponis muzikon ĝis ĉirkaŭ 1960. Li skribis muzikon en la plej multaj ĝenroj: orkestraj verkoj, opero, ĉambra muziko, piana muziko, kantoj, korusmuziko kaj filmomuziko. Popularaj verkoj estis la simfonia serio Escales (1922), la opero Angélique (1926) kaj la ĉambra orkestra verko Divertissement (1930).

Aliaj komponaĵoj inkludas Le Roi d'Yvetot (1928), L'Aiglon Cardinal (1937, kun Arthur Honegger), La Ballade de la geôle de Reading (1921, simfonia poemo post Oscar Wilde, kiel baleto en 1947), Escales (1922, baleteldono en 1948), konĉerto por fluto kaj orkestro (1934), Concertino da camera por aldsaksofono kaj 11 instrumentoj (1934), Symphonie concertante por hobojo kaj arĉaj (1951) kaj arĉa kvarteto de 1942 [2].

La muziko de Jacques Ibert estis priskribita kiel decida kaj humura, kun pli fortaj lirikaj ecoj en pli postaj verkoj [3]. Li estis sperta instrumentisto kaj estas konata pro siaj buntaj orkestraj verkoj.

Verkaro[redakti | redakti fonton]

Operoj[redakti | redakti fonton]

Baleto[redakti | redakti fonton]

  • Les amours de Jupiter, baleto (1945)
  • Le chevalier errant, épopée choréographique (1951)

Orkestra[redakti | redakti fonton]

  • La ballade de la geôle de Reading (1920)
  • Escales (1922)
    1. Rome – Palerme
    2. Tunis – Nefta
    3. Valencia
  • Valse (1927; por la infana baleto L'éventail de Jeanne, al kiu ĉiu el dek francaj komponistoj kontribuiis dancon)
  • Divertissement (1929)
  • Suite symphonique (1930)
  • Symphonie marine (1931)
  • Ouverture de fête (1940)
  • Louisville Concerto (1953)
  • Hommage à Mozart (1955)
  • Bacchanale (1956)
  • Tropismes pour des amours imaginaires (1957)
  • Bostoniana (1961; unua movimento de nekompleta simfonio)

Koncertoj[redakti | redakti fonton]

  • Concerto por violonĉelo kaj Wind instrumentoj (1925)
  • fluto Concerto (1934)
  • Concertino da camera por Alto Saxophone kaj Eleven instrumentoj (1935–1936)
  • Symphonie Concertante por Oboe kaj String Orchestra

Voĉa[redakti | redakti fonton]

  • Le poète et la fée

Ĉambra/Instrumenta[redakti | redakti fonton]

  • Six pièces por harpoa solo (1916–1917)
  • Trois Pièces por organ Pièce Solennelle, Musette, Fugue (1920)
  • Deux mouvements por 2 flutos (or fluto kaj oboe), klarineto kaj fagoto (1921)
  • Jeux, Sonatine por fluto kaj piano (1923)
  • Le Jardinier de Samos por fluto, klarineto, trumpeto, violino, violonĉelo kaj frapinstrumento (1924)
  • Française por gitaro (1926)
  • Arie (Vocalise) por fluto, violino kaj piano (1927)
  • Aria por fluto (or other instrument) kaj piano (1927, 1930)
  • Trois pièces brèves por blovinstrumenta kvinteto (1930)
  • Ariette por gitaro (1935)
  • Cinq pièces en trio por oboe, klarineto kaj fagoto (1935)
  • Entr'acte por fluto (or violino) kaj harpo (aŭ gitaro) (1935)
  • Pièce por fluto solo (1936)
  • String Quartet (1937–1942)
  • Capriccio pour dix instrumentoj por fluto, oboe, klarineto, fagoto, trumpeto, harpo, 2 violinoj, aldviolono, kaj violonĉelo (1936–1938)
  • Trio por violino, violonĉelo kaj harpo (1944)
  • Deux interludes por fluto, violino kaj harposichord (or harpo) (1946)
  • Étude-caprice pour un Tombeau de Chopin por violonĉelo solo (1949)
  • Ghirlarzana por violonĉelo solo (1950)
  • Caprilena por violino solo (1950)
  • Impromptu por trumpeto kaj piano (1950)
  • Carignane por fagoto kaj piano (1953)
  • Arabesque por fagoto kaj piano

Piano[redakti | redakti fonton]

  • Histoires, ten pieces por piano (1922)
    1. La meneuse de tortues d'or (D minor)
    2. Le petit âne blanc (F major)
    3. Le vieux mendiant (E major)
    4. A Giddy Girl (G major)
    5. Dans la maison triste (C minor)
    6. Le palais abandonné (B minor)
    7. Bajo la mesa (A minor)
    8. La cage de cristal (E minor)
    9. La marchande d'eau fraiche (F minor)
    10. Le cortège de Balkis (F major)
  • Toccata (D major)
  • Escales (aranĝita por piano fare de la komponisto)
  • Le vent dans les ruines (En Champagne)
  • Les rencontres (Petite suite en forme de baleto)
  • Matin sur l'eau
  • Noel en Picardie
  • Petite suite en 15 images (1944)
    1. Prélude
    2. Ronde
    3. Le gai vigneron
    4. Berceuse aux étoiles
    5. Le cavalier Sans-Souci
    6. Parade
    7. La promenade en traineau
    8. Romance
    9. Quadrille
    10. Sérénade sur l'eau
    11. La machine à coudre
    12. L'adieu
    13. Les crocus
    14. Premier bal
    15. Danse du cocher
  • Valse de L'éventail de Jeanne (aranĝita por piano fare de la komponisto)

Teatromuziko[redakti | redakti fonton]

Filmomuziko[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]

  1. ↑ Kuhn, Laura (ed.) Ibert, Jacques (François Antoine), Student Encyclopedia of Music, vol. 2, Schirmer Reference New York, published 1999, accessed 18 September 2010 necesas abono
  2. ↑ 2,0 2,1 Laederich, Alexandra, "Ibert, Jacques." Grove Music Online. Oxford Music Online, accessed 18 September 2010 necesas abono
  3. ↑ Langham Smith, Richard 1992, "Ibert, Jacques." The New Grove Dictionary of Opera, Grove Music Online, accessed 18 September 2010 necesas abono
  4. ↑ Patsy Morita "Entr'acte, for flute (or violin) & harp (or guitar)(from "Le médecin de son honneur"). "ALLMUSIC", accessed 30 March 2014

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Bibliotekoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_Ibert&oldid=8737776"