Johann Freitag

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Johano Frejtago
(1581-1641)
germana kuracisto
germana kuracisto
Persona informo
Naskiĝo 30-a de oktobro 1581
en Alta Wezelo, apud Cleve,  Germanio
Morto 8-a de februaro 1641
en Groningen,  Germanio
Lingvoj germanalatina vd
Ŝtataneco Germanio vd
Alma mater Universitato de Rostock
Universitato de Helmstedt
Universitato de Gröningen
Universitato de Kolonjo
Profesio
Okupo filozofo • universitata instruisto • kuracisto vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Johannes Freitagius (1581-1641) estis germana kuracisto, profesoro pri Medicino en Osnabrück kaj privata kuracisto de la Episkopo de Osnabrück, Filipo Sigismondo (1568-1623). Li estis oponanto de la doktrino de Paracelsus kaj foje ekdisputis kun Daniel Sennert (1572-1637)[1] pri la temo. Estis aŭtoro de serio da verkoj pri Medicino.

Li studis filozofion en la Universitato de Rostock kaj poste li reiris al Helmstedt kie li estis lernanto de Francisko Parkovo (1560-1611)[2]. Li ankaŭ estis forte influita de Johano Henriko Mejbomo (1590-1625), en kies hejmo li vivis kiel mentoro de liaj filoj. Dum certa epoko li estas protektita de Ernesto Kazimiro, Grafo de Nassau-Dietz (1573-1632)[3] kiu indikis lin kiel profesoro en la Universitato de Groningen, kiel sukcedanto de Nikolao Mulero (1564-1630.

Selektita verkaro[redakti | redakti fonton]

  • Noctes medicae (Frankfurto ĉe Majno 1616)
  • Aurora Medicorum Galeno - chymicorum seu : de recta purgandi methodo, 1630
  • Disputatio medica de morbis substantiae (Groningen, 1632)
  • De opii Natura, et medicamentis opiatis ad omnes totius corporis affectus probatissimis, et rectâ ... iis utendi methodo liber sing, 1632
  • De principiis rerum naturalium materialibus in genere ..., 1633, Johannes Freitagius, Wilhelmus Henricus Cras
  • De opio tractatus, in quo simul liber de opio D. Joh. Freitagii examinatur, 1635, Daniel Winckler, Johann Freitag
  • Oratio De Saxonum, gentis inter Germanicas antiquissimae, Origine, sedibus priscis, rebus domi ac foris praeclare gestis, coloniis ductis, virtutumq[ue] omnis generis laudibus eximiis: Permißu Magnifici Domini Rectoris ... in celebri Illustrium Groningae & Omlandiae Ordinum Academia, frequentissimo auditorio, recitata ab Ennone Arnoldo a Weyhe, Nobili Frisio Orientali: Ao. MDĈXV, d. XXIV. Iunii, 1635, Enno Arnold von Weyhe, Caius ab Alefeldt, Johannes Freitagius, C.A.F.V. ab Honstedt, Bertramus a Weyhe
  • Detectio et solida refutatio novae sectae Sennerto-Paracelsicae, (Amsterdamo, 1636, Groningen 1637)
  • De Origine Et Natvra Animarvm In Brvtis: Sententiæ Clariss. Theologor. in aliquot Germaniæ Academiis, quibus simul D. Daniel Sennertvs à crimine Blasphemiæ & hæreseos, à D. Iohanne Freitagio Ipsi intentato, absolvitur, 1638, Daniel Sennertus, Johannes Freitagius

Literaturo[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]