Johann Michael Wagner
| Johann Michael Wagner | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 19-an de januaro 1723 en Schmiedefeld |
| Morto | 21-an de aprilo 1801 (78-jaraĝa) en Schmiedefeld |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Germanio |
| Okupo | |
| Okupo | orgenkonstruo |
Johann Michael WAGNER (naskiĝinta la 19-an de januaro 1723 en Schmiedefeld am Rennsteig, mortinta la 21-an de aprilo 1801 samloke) estis germana orgenkonstruisto.
Vivo[redakti | redakti fonton]
Wagner ellernis orgenfaradon inter 1741 kaj 1747 ĉe Carl Christian Hoffmann en Gotha estonte poste dum la konstruado de la orgeno por Laubach inter 1747 kaj 1751 lernoknabo ĉe Johann Casper Beck. En 1751 ekmemstaruliĝis en Schmiedefeld kaj fondis kune kun la pli juna frato Johannes Wagner (1734-1804) familian entreprenon kiu dum tri generacioj funkciis.[1] Neklaras ĉu la filo de Johann Michael Wagner, Johann Friedrich iam transprenis la atelieron.[2] Ekde la 1780-aj jaroj, kiam la parenco Johann Caspar Holland (li ankaŭ engaĝiĝis en la orgennovkonstruo en la dresdena Preĝejo Sankta Kruco) respondis pri la praktikaj realigoj. Kvankam Holland iĝis kompaniano la entrepreno ĝis la morto de Wagner en 1801 nomiĝis sub la nomo de la Wagner-frartoj. Wagner aktivis en Turingio kaj Hesio.
Verkoj (novaj instrumentoj de Wagner)[redakti | redakti fonton]
| jaro | loko | ejo | bildo | klavaroj | registroj | notoj |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1741 | Gospiteroda | Gospiterodaer Kirche | 
|
II/P | 14 | kunlaboro ĉe Hoffmann |
| 1748 | Wallbach (Meiningen) | Evangelische Kirche | I | 12 | kunlaboro ĉe Beck | |
| 1749 | Metzels | St.-Nikolai-Kirche | kunlaboro ĉe Beck ĉe pligrandigo de la orgeno; konserviĝis la orgenfasado | |||
| ĉ. 1750 | Seligenthal | kunlaboro ĉe Beck | ||||
| 1747–1751 | Laubach | evangelische Stadtkirche | 
|
II/P | 21 | kunalboro ĉe Beck kaj Johann Andreas Heinemann; 9 registroj konserviĝis, en 2010 rekonstruo kaj pligrandigo fare de Förster & Nicolaus Orgelbau |
| 1751 | Döschnitz | Dorfkirche |  |
II/P | 22 | alikonstruo grandparte en la 19-a jarcento |
| 1753–1754 | Bad Blankenburg | Stadtkirche St. Nicolai | 
|
II/P | 21 | 1938 alikonstruo. La kerno estiĝis en la ateliero de Gustav Heinze je Sorau. |
| 1757 | Katzhütte | Ev.-luth. Kirche |  |
II/P | 17 | 1988 riparo fare de la ateliero Thilo Viehrig, Kaulsdorf |
| 1757 | Goldlauter | Evangelische Kirche | 
|
I | 10 | 1990 alikonstruo fare de Schönefeld el Stadtilm. Konserviĝis la historia orgenfasado. |
| 1760–1762 | Suhl | Marienkirche | 
|
II/P | 30 | ĉ. 1975 restaŭro far Karl-Heinz Schönefeld |
| post 1760 | Vesser (Suhl) | Dorfkirche | 
|
|||
| post 1760 | Asbach | I | 6 | |||
| 1767 | Weißenbrunn | II/P | 20 | |||
| 1768–1770 | Arnhem | Eusebiuskerk |  |
III/P | 47 | 1944 detruiĝo |
| 1770 | Schleusingen | Johanniskirche |  |
II/P | zuletzt 2009 Generalinstandsetzung durch Hey Orgelbau (heute III/P/39) | |
| 1776–1777 | Hohenstein | St. Christopheri | II/P | 30 | ||
| 1778 | Saalfeld/Saale-Graba | Gertrudiskirche (Graba) |  |
II/P | 20 | Orgel von Richard Voigt aus Halberstadt (1927, II/P20) im historischen Prospekt der Vorgängerorgel von Georg Wilhelm Kappauf (Saalfeld) und den Gebr. Wagner |
| 1778 | Vachdorf | Evangelische Kirche | I/P | 16 | ||
| 1780 | Volkmannsdorf | I/P | 9 | |||
| 1780 | Sonnefeld | |||||
| post 1781 | Friedrichroda | St. Blasius | 
|
|||
| 1785 | Schönbrunn | St. Jakobus | ||||
| 1785 | Gießübel | Evangelische Kirche | ||||
| 1784–1787 | Gersfeld (Rhön) | Ev. Pfarrkirche |  |
II/P | 28 | altarorgeno, kune kun la filo; konserviĝis ses registroj |
| 1786–1792 | Dresden | Kreuzkirche | III/P | 54 | [3] | |
| 1795 | Bernshausen | Johanneskirche | ||||
| 1799–1800 | Kirchheim | St. Laurentius | 
|
II/P | ludado aktuale ne eblas | |
| vor 1800 | Heyda (Ilmenau) | Ev.-luth. Kirche | 
|
II/P | 21 |
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Pape: Lexikon norddeutscher Orgelbauer. Thüringen. 2009, p. 318-319
- ↑ Hartmut Haupt: Orgeln im Bezirk Suhl. Rat d. Bez. Suhl, Abt. Kultur, Suhl 1985, p. 9.
- ↑ Matthias Herrmann (eld.): Die Dresdner Kirchenmusik im 19. und 20. Jahrhundert. Laaber, Laaber 1998, ISBN 3-89007-331-X, p. 221.
Literaturo[redakti | redakti fonton]
- Hartmut Haupt: Orgeln in Ost- und Südthüringen, Bad Homburg, Leipzig 1995, ISBN 3-927879-59-2
- Uwe Pape (eld.): Lexikon norddeutscher Orgelbauer. Band Thüringen und Umgebung, Berlin 2009, ISBN 978-3-921140-86-4
- Torsten Sterzik: "Der Schmiedefelder Orgelbau. Teil 2: Zum 275. Geburtstag von Johann Michael Wagner." Ĉe: Thüringer Orgelsommer e.V. (eld.): Thüringer Orgeljournal 1998. Arnstadt 1998, p. 83–104.
- "Wagner." Ĉe: Friedrich Blume, Ludwig Finscher (eld.): Die Musik in Geschichte und Gegenwart. Band 17. Bärenreiter, Kassel 2007, ISBN 978-3-7618-1137-5, p. 285-286