Kabineto Szapáry
| Kabineto Szapáry | ||
|---|---|---|
| registaro de Hungario | ||
| Jurisdikcio | Hungario | |
| Lando | Hungario | |
| Dum | 13-a de marto 1890 - 17-a de novembro 1892 | |
| Antaŭulo | Kabineto Kálmán Tisza | |
| Sekvanto | Unua Kabineto Wekerle | |
Kabineto Szapáry [sapAri] estis la sepa (preskaŭ sendependa) registaro en Hungario depost Aŭstra-hungara interkonsento. Ĝi gvidis la landon inter 1890 kaj 1892.
Historio[redakti | redakti fonton]
Kabineto Kálmán Tisza kreis leĝon, laŭ kio ĝi volis forpreni ŝtatanecon de Lajos Kossuth. Okazis manifestacioj, tial Kálmán Tisza abdikis. La nova kabinetestro iĝis Gyula Szapáry. Tre signifa ago de la kabineto estis kreo de valora mono. Ĝi validis ne nur en Hungario, sed en la plena Habsburga Imperio. La mono havis difinitan oran ekvivalenton. Alia ago de la kabineto estis deviga enkonduko de la instruado hungare, kiu ne plaĉis al la minoritatoj. Lastan leĝon pri la burĝa geedziĝo de Szapáry la parlamentanoj rifuzis, tial Szapáry abdikis.
Listo de la membroj[redakti | redakti fonton]
- Gyula Szapáry – ĉefministro, ankaŭ ministro pri enlandaj aferoj
- Béla Orczy – ministro pri enlandaj aferoj inter 1887-1889, poste Gábor Baross kelkajn monatojn, fine Géza Teleki
- Sándor Wekerle – ministro pri financo
- Dezső Szilágyi (politikisto) – ministro pri justico
- Géza Fejérváry – ministro pri defendo
- Béla Orczy ministro pri reĝaj aferoj duonjaron, poste László Szőgyény-Marich (1840), fine Géza Fejérváry en la lasta monato
- Albin Csáky – ministro pri religio kaj eduko
- András Bethlen – ministro pri agrikulturo
- Gábor Baross – ministro pri komerco, post sia morto, poste Sándor Wekerle 2 monatojn, fine Béla Lukács
- Emerik Josipović senpostena ministro pri Kroatio-Slavonio-Dalmatio