Die Zauberflöte

Roluloj
	Tamino • Pamina • Papageno • Reĝino de la nokto • Sarastro • Papagena • Monostatos • Lady 1 • Lady 2 • Lady 3 • Speaker of the temple • First child-spirit • Second child-spirit • Third child-spirit • First priest • Three slaves • Two armoured men • Second priest • Third priest • Q63677471 vd

Partoj
	• In diesen heil'gen Hallen ; • Der Vogelfänger bin ich ja ; • Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen ; • O zittre nicht, mein lieber Sohn ; • Dies Bildnis ist bezaubernd schön vd

Die Zauberflöte
drama muzika verko
Aŭtoroj
Lingvoj
Lingvo	germana lingvo
Eldonado
Eldondato	18-a jarcento
Ĝenro	Kantoteatraĵo • opero
Partoj
	• In diesen heil'gen Hallen ; • Der Vogelfänger bin ich ja ; • Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen ; • O zittre nicht, mein lieber Sohn ; • Dies Bildnis ist bezaubernd schön vd
Roluloj
	Tamino • Pamina • Papageno • Reĝino de la nokto • Sarastro • Papagena • Monostatos • Lady 1 • Lady 2 • Lady 3 • Speaker of the temple • First child-spirit • Second child-spirit • Third child-spirit • First priest • Three slaves • Two armoured men • Second priest • Third priest • Q63677471 vd
	v • d • r

Die Zauberflöte (La Magia Fluto) estas opero du-akta, komponita en 1791 de Wolfgang Amadeus Mozart laŭ germanlingva libreto de Emanuel Schikaneder. La verko estas Singspiel, t.e. opero kun parolata teksto inter kantataj arioj.

Unua prezentado kaj recenzo[redakti | redakti fonton]

La opero estis unuafoje prezentata en Vieno la 30-an de septembro de 1791 ĉe la Freihaus-Theater auf der Wieden.^[1] Mozart mem estris la orĥestron,^[2] Schikaneder ludis Papagenon, kaj la Reĝinon de la Nokto ludis la bofratino de Mozart, Josepha Hofer.

La opero altiris grandajn homamasojn, kaj ĝia bona akcepto gajigis la komponiston, malsaniĝintan en Prago antaŭ kelkaj semajnoj kaj mortontan post kelkaj monatoj.

Depost tiam, Die Zauberflöte estas unu el la plej amataj operoj, kaj la oke plej ofte ludata opero en Nordameriko.^[3]

Roloj[redakti | redakti fonton]

Rolo	Voĉofako	Unua kantistaro, 30-a de septembro de 1791
Tamino	tenoro	Benedikt Schack
Papageno	baritono	Emanuel Schikaneder
Pamina	soprano	Anna Gottlieb
Reĝino de la Nokto	soprano	Josepha Hofer
Sarastro	baso	Franz Xaver Gerl
Tri damoj	2 sopranoj, mezsoprano	Mlle Klöpfer, Mlle Hofmann, Mme Elisab[e]th Schack
Monostatos	tenoro	Johann Joseph Nouseul
Tri knaboj	soprana knabo, alda knabo, mezsoprana knabo	Anna Schikaneder; Anselm Handelgruber; Franz Anton Maurer
Prezidanto de la templo	baso-baritono	Herr Winter
Tri sacerdotoj	tenoro, du basoj	Johann Michael Kistler, Urban Schikaneder, Herr Moll
Papagena	soprano	Barbara Gerl
Du armatoj	tenoro, baso	Johann Michael Kistler, Herr Moll
Tri sklavoj	2 tenoroj, baso	Karl Ludwig Giesecke, Herr Frasel, Herr Starke
Sacerdotoj, virinoj, plebo, sklavoj, ĥoro
Klarigo: La ne tre gravaj rolantoj estis menciitaj sen antaŭnomoj, kun la titoloj Herr (mallonge Hr, germane: sinjoro), Mad aŭ Mme (france: sinjorino), Mlle (france: fraŭlino)

La kantistoj rolas kun orĥestro konsistanta el du flutoj (unu kun fluteto), du hobojoj, du klarnetoj (duoblantaj je basetkorno), du fagotoj, du kornoj, du trumpetoj, tri trombonoj (alda, tenora kaj basa), timbaloj kaj kordinstrumentoj. La verko ankaŭ necesigas kvarpartan ĥoron por pluraj sceneroj (aparte la finaĵoj de ambaŭ aktoj) kaj kampaneton por la muziko de la magiaj tintiloj de Papageno.