Saltu al enhavo

Lazura Marbordo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lazura Marbordo
Geografia regiono
marbordo [+]

LandoFrancio
- koordinatoj43° 19′ 12″ N, 6° 39′ 54″ O (mapo)43.326.665Koordinatoj: 43° 19′ 12″ N, 6° 39′ 54″ O (mapo)


Lazura Marbordo (Tero)
Lazura Marbordo (Tero)

Lazura Marbordo (Francio)
Lazura Marbordo (Francio)
DEC

Map
Lazura Marbordo

Vikimedia Komunejo:  Côte d'Azur [+]
En TTT: Oficiala retejo [+]
vdr
La "Promenade des Anglais" en Nico sur la Bordo Lazura dumnokte.
Bordo Lazura.

La Lazura Marbordo aŭ simple Lazura Bordo - ankaŭ nomata franca Riviero, france Côte d'Azur, okcitane Còsta d'Azur - estas franca mediteranea marbordo de la Ligura Maro inter la urbo Hyères okcidente kaj la itala landlimo oriente. Ĝi kovras la departementoj Alpes-Maritimes kaj Var, kaj la monaka teritorio. Ĝin ĉirkaŭas la montmasivoj de Maures, de Estérel kaj de Sudalpoj, kies kelkaj pintoj kulminas je preskaŭ 3000 m.

La zono estas tre urbaniza ĉe la bordo pro la turismo, sed pli protektata en la enlando (ekz-e en Var, en masivo de Maures). Sunan kaj varman klimaton profitas la Bordo Lazura. Nico kun sia internacia flughaveno estas rigardata kvazaŭ la ĉefurbo de la Bordo Lazura.

La esprimon "Bordo Lazura" elkreis la franca verkisto Stéphen Liegeard en sia libro La Côte d'Azur (La Bordo Lazura) publikigata en 1887. La vorton lazuro li pruntis el la heraldikaj koloroj.

La franca riviera regiono estas unu el la unuaj modernaj feriregionoj en la mondo, sed ĝis la fino de la 18-a jarcento ĝi estis karakterizita per malfacila alirebleco kaj malriĉeco kaj estis konata pro fiŝkaptado, olivarbaroj kaj kultivado de floroj por uzo en parfumoj. Nova fazo por la areo komenciĝis ĉe la fino de la 18-a jarcento kiam membroj de la supera klaso en Britio komencis ferii en la areo en la vintromonatoj por eviti la britan malvarmon.

En la mezo de la 19-a jarcento post kiam estis establita fervojo kiu ligis la regionon al la resto de Eŭropo, britoj, rusaj kaj aliaj aristokratoj komencis amasiĝi ĉe la Riviero. Krome, la starigo de la fama kazino en Montekarlo en Monako en la mezo de la 19-a jarcento alportis ekonomian akcelon al la regiono pro la fakto ke en tiu tempo hazardludo estis malpermesita en Francio kaj Italio.

Direkte al la fino de la 19-a jarcento, multaj pentristoj kaj artistoj kiuj aprezis la klimaton kaj brilajn kolorojn komencis alveni en la areo. Inter ili ni povas nomi: Pierre-Auguste Renoir, Henri Matisse kaj Pablo Picasso.

Post Dua Mondmilito, la areo iĝis populara turistcentro. La Festivalo de Cannes, kiu komenciĝis en septembro 1946 kaj okazis ĉiujare, igis Cannes kaj la tuta Riviero pilgrimloko por filmsteluloj kaj famuloj el la tuta mondo, multaj el kiuj posedas domojn en la areo. Krome, la geedziĝo de la usona filmstelulo Grace Kelly al la Princo de Monako en 1956 helpis atentigi pri Monako aparte kaj la Franca Riviero ĝenerale.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]