Lil Hardin Armstrong

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lil Hardin Armstrong
Persona informo
Naskonomo Lillian Beatrice Hardin
Naskiĝo 3-an de februaro 1898 (1898-02-03)
en Memphis
Morto 27-an de aŭgusto 1971 (1971-08-27) (73-jaraĝa)
en Ĉikago
Tombo Lincoln Cemetery
Lingvoj angla
Ŝtataneco Usono
Alma mater Universitato Fisk • New York College of Music
Familio
Edz(in)o Louis Armstrong
Okupo
Okupo komponistodirigento • ĵazpianisto • kantistobandestro
vdr
Temas pri... Ĉi tiu artikolo temas pri Lil Armstrong. Por informoj pri la samnoma familinomo, vidu la artikolon Armstrong.

Lil Hardin ARMSTRONG (3a de februaro 189827a de aŭgusto 1971) estis ĵaza pianistino, komponistino, aranĝistino, kantistino, kaj bandestro, kaj la dua edzino de Louis Armstrong, kun kiu ŝi kunlaboris en multaj registraĵoj en la 1920-aj jaroj.[1]

Komponaĵoj de Hardin estas "Struttin' With Some Barbecue", "Don't Jive Me", "Two Deuces", "Knee Drops", "Doin' the Suzie-Q", "Just For a Thrill" (kiu iĝis ĉefa furoraĵo kiam ĝi estis revivigita de Ray Charles en 1959), "Clip Joint", kaj "Bad Boy" (minora sukceo por Ringo Starr en 1978), dum ŝia komponaĵo "Oriental Swing" estis uzita por krei eksmodecan kanton "Booty Swing" de Parov Stelar de 2012, kiu siavice akiris famon kiam ĝi estis uzata en reklamaĵo de 2013 por Chevrolet.[2][3] Armstrong estis metita en la Memfisan Muzikfamejon en 2014.

Referencoj[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]