Magomed Sulajev

Magomed Sulajev
Naskiĝo	20-an de septembro 1920 en v. Gojti, Ĉeĉena nacia kantono, Montara ASSR, RSFSR
Morto	11-an de novembro 1992
Nacieco	ĉeĉeno
Sukcesis kiel	verkisto poeto
Magomed Sulajev
Persona informo
Naskiĝo	20-an de septembro 1920 (1920-09-20) en Goyty
Morto	11-an de novembro 1992 (1992-11-11) (72-jaraĝa)
Lingvoj	ĉeĉena vd
Profesio
Okupo	verkisto • poeto • kirurgo vd
Aktiva dum	1943–1992 vd
Membrecoj Membrecoj Sindikato de Sovetiaj Verkistoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Magomed Sulajev (cirile: Сула́ев Магоме́т Абу́евич 20-an de septembro 1920 - 11-an de novembro 1992) - estis konata ĉeĉena verkisto kaj poeto, membro de Unio de verkistoj de Ĉeĉena-Inguŝa ASSR kaj de Sovetunio.

Biografio

Naskiĝis en 20-an de septembro 1920 en vilaĝo Gojti en Ĉeĉenio. Diplomiĝis en lernejo en 1933. Sulajev skribis siajn unuajn versojn kiam li estis 15jaraĝa. Li diplomiĝis en Azerbajĝana medicina universitato en Bakuo en 1941.

En 1943 li kreis unuan grandan kunligaĵon nome la poemon «La suno venkos» dediĉita al la gloriaĵoj de Heroo de Sovetunio Ĥanpaŝa Nuradilov. En deportadaj jaroj li daŭrigis skribi, sed liaj verkoj ne publikiĝis.

Sulajev estis kirurgo en respublika malsanulejo kaj ĉefa doktoro en respublika hejmo de medicina klerigado. Li sukcese kombinis kuracistan laboron kun literatura aktiveco. Li publikigis dekojn da kolektoj de poezio, prozo kaj kritiko.

Bibiliografio

• poemo «La suno venkos» (1943)
• romano «Tovsultan lasas montoj» (1966)
• romano «Montoj ne forgesas» (1990)
• «Revivigo de mortinto» (1959)
• «Matenruĝoj de patrujo» (1961)
• «Naskigita de Oktobron» (1968)
• «Eterna fajro» (1970)
• «Batalo per la suno» (1970)
• «Чинар на скале» (1972)
• «Vero» (1973)
• «Koloro de tero» (1978)
• «Homeco» (1984)
• «Agla pado» (1987)
• «Mi iras al voko»
• «Fajreroj el koron»
• «Kantoj de amoro»

Eksteraj ligiloj

• Мохьмад Сулаев Arkivigite je 2014-01-18 per la retarkivo Wayback Machine
• Сулаев Магомет Абуевич

Literaturo

Ĉeĉena lingvo

• Айдаев Ю. ХIунда воьду Тавсолта ломара дIа? «Орга», 1967, № 3-4.
• Чентиева М. Безаман эшарш. ДоттагIалла, 1959, № 4.
• Чентиева М. Тавсолта ломара дIавоьду. «Ленинан некъ», 1967, 17 февраль.

Rusa lingvo

• Алироев И. Товсолтан уходит с гор. - «Грозненский рабочий», 1967, 15 июня.
• Мальсагова А. У., Туркаева Х. В. «Писатели советской Чечено-Ингушетии». 1969 год.
• Мамакаев М. Показать духовную красоту нашего современника. - «Грозненский рабочий», 1961, 4 июня.
• Мамакаев М. Поэты и современность. - «Грозненский рабочий», 1964, 20 декабря.
• Чентиева М. Черты нового. - «Грозненский рабочий», 1962, 26 декабря.