Metao (palieमेत्ता, Mettā; sanskriteमैत्री, Maitrī) signifas karitaton [1], amkomplezon [2][3], amikadon [3][4], amikiĝemon [4], amikecon [5], bonan volon [5], afablon [4][6] kaj aktivan intereson pri aliaj [4]. Ĝi estas la unua el la kvar sublimaj statoj (Brahmavihārāḥ) kaj unu el la dek paramitoj de la budhisma skolo Teravado.
↑Gethin (1998), pp. 26, 30, passim [spelled as two words: "loving kindness"]; Harvey (2007), pp. 247-8 [spelled without a hyphen: "lovingkindness"]; Ñāṇamoli & Bodhi (2001), pp. 120, 374, 474, passim; Salzberg (1995), passim [without a hyphen]; Walshe (1995), p. 194.
↑Richard Gombrich (1988, reprinted 2002), Theravada Buddhism: A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo. Londono: eldonejo Routledge. ISBN 0-415-07585-8.