Muzeo de Egiptio en Torino
| Muzeo de Egiptio en Torino | |||
|---|---|---|---|
Museo Egizio
| |||
 | |||
| nacia muzeo • muzeo de historio • arkeologia muzeo • egyptological museum • Q124830284 | |||
| Lando | Italio vd | ||
| Situo | Torino | ||
| Adreso | Via Accademia delle Scienze 6 | ||
| Poŝtkodo | 10123 | ||
| Estiĝo | 1824 | ||
| Direktoro | Christian Greco | ||
| Koordinatoj | 45° 4′ 6″ N, 7° 41′ 4″ O (mapo)45.0683333333337.6844444444444Koordinatoj: 45° 4′ 6″ N, 7° 41′ 4″ O (mapo) | ||
| |||
 Muzeo de Egiptio en Torino | |||
| Jaraj vizitantoj: | 898 500 (2022) | ||
| Retpaĝo | https://www.museoegizio.it | ||
La Muzeo de Egiptio en Torino (itale Museo Egizio) estas arkeologia muzeo en Torino, Piemonto, Italio, specialiĝanta pri egipta arkeologio kaj antropologio. Ĝi enhavas unu el la plej grandaj kolektoj de egiptaj antikvaĵoj, kun pli ol 30 000 artefaktoj. En 2019, ĝi ricevis 853 320 vizitantojn, do estas unu el la plej vizitataj muzeoj en Italio.
Historio[redakti | redakti fonton]
La unua objekto kun asocio kun Egiptio alveninta en Torino estis la Mensa Isiaca en 1630, altara tablo imitanta egiptan stilon, kiun Dulu Jones sugestas esti kreita por templo al Iziso en Romo.[1] Ĉi tiu ekzota peco instigis la reĝon Karlo Emanuelo la 3-a de Savojo komisii botanikiston Vitaliano Donati vojaĝi al Egiptio en 1753 kaj akiri aĵojn el ĝia pasinteco. Donati revenis kun 300 pecoj retrovitaj de Karnak kaj la antikva urbo Gebtu (en la antikva greka Κόπτος, Koptos, en la latina Justinianopolis), kiuj fariĝis la kerno de la torina kolekto.
En 1824, reĝo Karlo Felikso de Savojo akiris la materialon el la kolekto Drovetti (5 268 pecoj, inkluzive de 100 statuoj, 170 papiroj, stelaoj, mumioj kaj aliaj aĵoj), kiujn la franca Ĝenerala Konsulo, Bernardino Drovetti, kolektis dum sia restado en Egiptio. En la sama jaro, Jean-François Champollion uzis la grandegan torinan kolekton de papirusoj por provi siajn progresojn deĉifri la hieroglifajn skribaĵojn. La tempo, kiun Ĉampoliono pasigis en Torino studante la tekstojn, estas ankaŭ la origino de legendo pri la mistera malapero de la "Papiro dei Re", kiu estis nur poste trovita kaj pri kiu iuj partoj ankoraŭ ne disponeblas. En 1950, parapsikologo estis kontaktita por indiki ilin, senrezulte.
En 1833, la kolekto de piemonta Giuseppe Sossio (pli ol 1200 pecoj) estis aldonita al la Egipta Muzeo. La kolekto estis kompletigita kaj kompletigita per la trovaĵoj de egiptologo Ernesto Schiaparelli, dum liaj elfosaj kampanjoj inter 1900 kaj 1920, kiuj plu plenigis la kolekton. Ĝia lasta grava akiro estis la malgranda templo de Elesija, kiun la egipta registaro prezentis al Italio por ŝia helpo dum la Nubia monumenta savokampanjo en la 1960-aj jaroj.
Dum ĉiuj ĉi tiuj jaroj, la egipta kolekto ĉiam estis en Torino, en la konstruaĵo projektita por loĝigi ĝin, en Via Accademia delle Scienze 6. Nur dum la Dua Mondmilito iuj materialoj estis transdonitaj al la urbo de Agliè. La muzeo fariĝis eksperimento de la itala registaro en privatigo de la naciaj muzeoj kiam la "muzea fondaĵo pri la antikveco de Egiptio" estis fondita oficiale fine de 2004. La konstruaĵo mem estis restrukturita festante la Vintra Olimpiko 2006, kun ĝiaj ĉefaj ĉambroj restrukturitaj de Dante Ferretti, kaj "prezentis imagan uzon de lumigado kaj speguloj en spektakla montrado de iuj el la plej gravaj kaj impresaj faraonaj statuoj en la muzea kolekto." [2]
La 1-an de aprilo 2015 nova aranĝo de la muzeo estis malfermita.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Gian Carlo Fighiera, "Izis kaj Oziris en Torino", Esperanto, 1376(2) Februaro 2023, p. 33.