Neoamila cianoakrilato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Neopentila 2-cianoakrilato
Kemia formulo
C9H13NO2
Neoamila cianoakrilato
Plata kemia strukturo de la
Neoamila cianoakrilato
Neoamila cianoakrilato
Tridimensia kemia strukturo de la Neoamila cianoakrilato
Alternativa(j) nomo(j)
  • Neoamila estero de la cianoakrilata acido
  • Neoamila estero de la 2-cianopropenata acido
CAS-numero-kodo cyanoacrylate Neoamyl cyanoacrylate
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka solidaĵo[1]
Molmaso 167,20776g mol−1
Denseco 0,978 g/cm−3
Bolpunkto 240,8°C
Refrakta indico  1,4589
Ekflama temperaturo 105,8
Solvebleco Akvo:Solvebla
Mortiga dozo (LD50) >2000 mg/kg (buŝe)
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Neoamila cianoakrilatoneopentila cianopropenato estas organika kombinaĵo rezultanta el interagado de la cianoakrilata acido kaj neoamila alkoholo. Ĝi estas blanka solidaĵo, solvebla en akvo, acetono, metil-etil-ketono, nitrometano kaj metilena klorido kaj en pluraj aliaj organikaj solvantoj. Neoamila cianoakrilato posedas 9 karbonatomojn, 13 hidrogenatomojn, 2 oksigenatomojn kaj 1 nitrogenatomon. Neoamila cianoakrilato uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de cianoakrilataj polimeroj, konataj kiel supergluaĵoj.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

metakrilata acido+neoamila alkoholoneoamila cianoakriato+akvo

Sintezo 2[redakti | redakti fonton]

  • Preparado per traktado de metakrilata anhidrido kaj neoamila alkoholo:

metakrilata anhidrido+2neoamila alkoholo2neoamila cianoakriato+

Sintezo 3[redakti | redakti fonton]

neoamila klorido+metakrilata acidoneoamila cianoakriato+klorida acido

Sintezo 4[redakti | redakti fonton]

  • Preparado per interagado de natria cianoakriato kaj neoamila klorido:

natria cianoakriato+neoamila kloridoneoamila cianoakriato+natria klorido

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Referencoj[redakti | redakti fonton]