Saltu al enhavo

Noma vortgrupo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

En gramatiko, noma vortgrupo estas vortgrupo kies ĉefelemento estas nomo. Tia vortgrupo povas roli en frazo same kiel substantivo, do kiel subjekto, objekto, predikativo ktp.

Ekzemploj

[redakti | redakti fonton]

Ĉi-sube nomaj grupoj estas substrekitaj, kaj ilia ĉefelemento aperas grase:

  • Li portas rozokoloran superveston kaj teleroforman ĉapelon (FE, §31).
  • Por ĉiu aĉetita funto da teo tiu ĉi komercisto aldonas senpage funton da sukero (FE, §31).
  • Parenco per Adamo (Proverbaro).
  • Kio en la kapo, tio sur la lango. (Proverbaro).
  • Neleĝe akirita ne estas profita (Proverbaro).

Konsisto de nomaj vortgrupoj

[redakti | redakti fonton]

La ĉefelementon de noma vortgrupo povas akompani jenaj dependaĵoj:

  • adjektivo, ekz‑e rozokoloran superveston;
  • adverbo preciziganta adjektivon, ekz‑e neleĝe akirita;
  • noma komplemento, ekz‑e Fundamento de Esperanto, funton da sukero;
  • prepoziciaĵo, ekz‑e glaseto por brando, akuzativon sen prepozicio, parenco per Adamo;
  • rilata subpropozicio, ekz‑e «Jen estas la pomo, kiun mi trovis» (FE, §6).

Apartigi noman grupon

[redakti | redakti fonton]

Por kontroli la limojn de noma vortgrupo, oni provu anstataŭigi ĝin per substantiva pronomo:

  • Ĉi tiu frazo entenas du nomajn grupojn
    Ĝi entenas ilin.
  • Nurenbergo estas rimarkinda malnova urbo
    Ĝi estas tio.