Noma vortgrupo
En gramatiko, noma vortgrupo estas vortgrupo kies ĉefelemento estas nomo. Tia vortgrupo povas roli en frazo same kiel substantivo, do kiel subjekto, objekto, predikativo ktp.
Ekzemploj[redakti | redakti fonton]
Ĉi-sube nomaj grupoj estas substrekitaj, kaj ilia ĉefelemento aperas grase:
- Li portas rozokoloran superveston kaj teleroforman ĉapelon (FE, §31).
- Por ĉiu aĉetita funto da teo tiu ĉi komercisto aldonas senpage funton da sukero (FE, §31).
- Parenco per Adamo (Proverbaro).
- Kio en la kapo, tio sur la lango. (Proverbaro).
- Neleĝe akirita ne estas profita (Proverbaro).
Konsisto de nomaj vortgrupoj[redakti | redakti fonton]
La ĉefelementon de noma vortgrupo povas akompani jenaj dependaĵoj:
- adjektivo, ekz‑e rozokoloran superveston;
- adverbo preciziganta adjektivon, ekz‑e neleĝe akirita;
- noma komplemento, ekz‑e Fundamento de Esperanto, funton da sukero;
- prepoziciaĵo, ekz‑e glaseto por brando, akuzativon sen prepozicio, parenco per Adamo;
- rilata subpropozicio, ekz‑e «Jen estas la pomo, kiun mi trovis» (FE, §6).
Apartigi noman grupon[redakti | redakti fonton]
Por kontroli la limojn de noma vortgrupo, oni provu anstataŭigi ĝin per substantiva pronomo:
- Ĉi tiu frazo entenas du nomajn grupojn →
Ĝi entenas ilin. - Nurenbergo estas rimarkinda malnova urbo→
Ĝi estas tio.