Otto Seeck

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Otto Seeck
Persona informo
Naskiĝo 2-an de februaro 1850 (1850-02-02)
en Rigo
Morto 29-an de junio 1921 (1921-06-29) (71-jaraĝa)
en Münster
Lingvoj germana
Ŝtataneco Germanio
Alma mater Humboldt-Universitato en Berlino
Infanoj 5
Parencoj Otto Jessen
Okupo
Okupo historiisto • universitata instruisto • klasikisto
vdr

Otto Karl SEECK (2a de februaro 1850 – 29a de junio 1921) estis germana klasika historiisto kiu estas eble plej bone konata pro sia laboro pri la fino de la antikva mondo. Li naskiĝis en Rigo.

Li unue studis kemion en la Universitato de Dorpat sed li transiris al la Universitato de Berlino por studi klasikan historion kun Theodor Mommsen. Seeck atingis sian doktorigon el la Universitato de Berlino en 1872 post verkado de sia disertacio pri Notitia Dignitatum,[1] dokumento kiu listigas la rolojn kaj respondecojn de la administraj funkciuloj de la fino de la Romia Imperio ĉirkaŭ la jaro 400.[2] Li habilitiĝis ĉe Mommsen en Berlino en 1877 kaj, kun la helpo de Mommsen, sekurigis postenon en la Universitato de Greifswald en 1881, kie li instruis historion kaj arkeologion de Romio.[3] Tie li renkontiĝis kun Karl Julius Beloch. En 1907 li iris al la Universitato de Münster kie li plue instruis kaj verkis.

Seeck verkis multajn influajn verkojn pri la Malfrua Antikveco kaj la socia darvinismo. Li estis amplekse publikigita en akademiaj gazetoj kiel la Deutsche Zeitschrift für Geschichtswissenschaft (Germana ĵurnalo de historio), Hermes, Zeitschrift für Kirchengeschichte (Ĵurnalo de eklezia historio), kaj la Zeitschrift für Sozial- und Wirtschaftsgeschichte (Ĵurnalo de socia kaj ekonomika historio).[4] Kelkaj el liaj monografioj, kiel lia influa 6-voluma Geschichte des Untergangs der antiken Welt (Historio de la fino de la antikva mondo)—kiu priskribas siajn kredojn pri socia darvinismo, poste influanta al Oswald Spengler—estas ankoraŭ presata nuntempe.[5]

Elektitaj verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Quaestiones de notitia dignitatum. Dissertation, Berlin 1872 (Questions concerning the Notitia Dignitatum)
  • Notitia dignitatum. Accedunt notitia urbis Constantinopolitanae et laterculi provinciarum. Berlin 1876 [6]
  • Die Kalendertafel der Pontifices. Berlin 1885 (The Calendar Tables of the Pontifices) [7]
  • Die Quellen der Odyssee. Berlin 1887 (The Sources of the Odyssey) [8]
  • Die Briefe des Libanius zeitlich geordnet. Leipzig 1906 (The letters of Libanius arranged chronologically) [9]
  • Regesten der Kaiser und Päpste für die Jahre 311 bis 476 n. Chr.: Vorarbeit zu einer Prosopographie der christlichen Kaiserzeit. Stuttgart 1919. (Synopses of the emperors and popes for the years 311-476 AD: preliminary work for a prosopography the Christian Empire) [10]
  • Geschichte des Untergangs der antiken Welt. 6 Bände. Metzler, Stuttgart 1895–1920 (History of the Decline of the Ancient World) [11]
  • Kaiser August. 1902 (Caesar Augustus) [12]

Notoj[redakti | redakti fonton]