Punktinjo kaj Antono
| Pünktchen und Anton | |
|---|---|
| literatura verko | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | Erich Kästner |
| Lingvoj | |
| Lingvo | germana lingvo |
| Eldonado | |
| Eldondato | 1930 |
| Loko de rakonto | Berlino |
Punktinjo kaj Antono (germane Pünktchen und Anton) estas infanlibro verkita de Erich Kästner en 1931. La romano estas aventurlibro simila en stilo al la libroj Emil kaj la detektivoj kaj Emil kaj la tri ĝemeloj de Kästner, kaj priskribas amikecon forĝitan inter malriĉa knabo kaj riĉa knabino kun imagoplena fantazio.
Erich Kästner ofte parolis pri skatolo, en kiu li tenas ĉion kion li trovas en siaj manoj kaj kio ŝajnas interesa, kaj en ĉi tiu skatolo iun tagon estis gazettondaĵo kun novaĵo pri infanvartistino, kiu estis trovita surstrate kune kun la knabineto lasita en ŝia zorgo dum ili petis monerojn kaj okupiĝis pri almozado, kaj kompreneble, sen scio de la gepatroj de la knabineto.
Post multaj tagoj, Kästner trovis la gazettranĉaĵon, kiun li konservis, turnis ĝin kaj reen kaj reen kaj finfine eltiris "Punktinjo kaj Antono" el siaj manoj.
Intrigo[redakti | redakti fonton]
La knabino Luise Pogge, konata kiel "Punktinjo" (germane Pünktchen, laŭvorte "punkteto") ĉar ŝi estas eta laŭ sia staturo, estas filino de riĉuloj al kiu mankas nenio krom atento de siaj gepatroj. Ŝia patro estas la manaĝero de fabriko de promenbastonoj, kaj do okupata de mateno ĝis nokto kun sia laboro; ŝia patrino estas sociemulo kaj ŝi ankaŭ estas okupata dum la tuta tago kun ŝiaj aferoj. Ŝia vartistino fraŭlino Andacht, ne tro ĝenas sin pri la bonfarto de la knabino en sia respondeco kaj al kiu ŝi devintus esti dediĉita. En la granda domo troviĝas ankaŭ dika Berta, la kuiristino, kaj ŝia melhundo Piefke.
Antono estas malriĉa knabo. Lia patrino estas malsana kaj pro tio Antono devas labori post la lernejo por ilia mizera vivteno kaj ankaŭ helpi hejme. Antono kaj Punktinjo renkontas dum ŝi kun sia vartistino almozpetas surstrate, kaj post nelonge la du iĝas plentaŭgaj amikoj, malgraŭ la granda malsamo en iliaj vivfonoj.
La dekjaraĝa Punktinjo okupas sin per imagivaj ludoj, kaj ŝia fantasta mondo estas tre riĉigita tiam kiam f-ino Andacht trovas por si kaj sia vartatulino kroman dungadon por la noktaj horoj. Kiam la gepatroj de Punktinjo eliras el la domo por amuziĝi en plena sekureco ke ilia filino dormas profunde en sia ĉambro hejme, la infanvartistino kaj la knabineto havas tute malsamajn planojn.
Fraŭlino Andacht havas fianĉon, konatan kiel "Roberto la demono". Roberto bezonas monon, kaj multe da ĝi, kaj tiu mono estas kolektata por li fare de lia fianĉino kaj Punktinjo. Fraŭlino Andacht alivestas sin kiel malriĉa blinda virino, vestita en ĉifonojn, kun nigraj okulvitroj kaj bastono en la mano, kune kun simile vestita knabineto, kiu portas ŝin laŭlonge de strato kaj petegas preterpasantojn aĉeti alumetojn de ŝi, por ke ŝia blinda patrino kaj ŝi ne malsategu.
Fraŭlino Andacht kompreneble maltrankviliĝas reveni hejmen ĝustatempe, kaj Punktinjo ĵuras konservi sekreton. Kaj tiel okazas, ĝis kiam la patro de Punktinjo vidas, en unu el la maloftaj tagoj, kiam li estas hejme, sian amatan filinon starantan en la bela salono de lia luksa multĉambra loĝejo, kun sia vizaĝo turnita al la muro kie ŝi petegas per korŝiranta voĉo, "Bonaj homoj, aĉetu alumetojn! Mia kompatinda patrino estas blinda kaj ni ne havas manĝaĵon!" Tiam estas al li iom malfacile kredi liajn okulojn.
Pli da aferoj okazas en la intrigo, kaj en la fino, la patro de Punktinjo malkovras la naturon de la infanvartistino konfidita kun la bonfarto de ilia filino kaj kiu estas ŝia fianĉo. Fraŭlino Andacht estas maldungita, Roberto la demono estas kaptita provante eniri la domon de Punktinjo dank'al la atento de dika Bertha kaj finfine sendita al malliberejo kaj Antono kaj lia patrino, kiu resaniĝis post ŝia malsano, venas al la hejmo de la familio Pogge kaj ekde nun estos la nova kaj fidela prizorganto de Punktinjo.
Rolantaro[redakti | redakti fonton]
Ĉefroloj[redakti | redakti fonton]
- Luisa Pogge, nomata "Punktinjo" - filino de riĉuloj.
- Antono Gast - la malriĉa amiko de Punktinjo.
Familianoj Pogge[redakti | redakti fonton]
- S-ro Fritz Pogge - manaĝero de fabriko de promenbastonoj, patro de Punktinjo.
- Sinjorino Pogge - la patrino de Punktinjo.
- Dika Bertha - la kuiristino.
- Sinjorino Andacht - vartistino de Punktinjo.
- Piefke - hundo de Punktinjo.
Interpreto de nomoj[redakti | redakti fonton]
- Pogge - la vorto Pogge en la malaltsaksa lingvo estas - rano
- Piefke - en la buŝo de la aŭstra popolo, la vorto estas uzata kiel malestima vorto priskribanta homon el Germanio. Alia interpreto: en germana slango, la vorto estas uzata por nomi homon fanfaronulo aŭ nazemulo.
Filmoj[redakti | redakti fonton]
- Punktinjo kaj Antono (1953, Okcidenta Germanio) - filmo reĝisorita de Thomas Engel kaj Zabina Egert en la rolo de Punktinjo kaj Peter Feldt en la rolo de Antono.
- Punktinjo kaj Antono (1999, Germanio) - filmo reĝisorita fare de Karolina Link kaj Ella Geisler en la rolo de Punktinjo kaj Max Felder en la rolo de Antono.
En 2009, bildstria versio de la romano estis publikigita en Germanio kun desegnaĵoj de Isabelle Kreitz.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala retejo (germana)