Julius Wilhelm Richard Dedekind
| Julius Wilhelm Richard Dedekind | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskonomo | Julius Wilhelm Richard Dedekind |
| Naskiĝo | 6-an de oktobro 1831 en Brunsvigo,  Duklando Brunsvigo
|
| Morto | 12-an de februaro 1916 (84-jaraĝa) en Brunsvigo, Duklando Brunsvigo
|
| Tombo | Braunschweig Main Cemetery (en)  , 29 2 FB 19 52° 15′ 21″ Nordo 10° 33′ 30″ Oriento / 52.25572 °N, 10.55836 °O (mapo) 
|
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Duklando Brunsvigo
|
| Alma mater | Frederiko-Vilhelmo-Universitato en Berlino (1852–1854) Universitato de Göttingen (1850–1852) Collegium Carolinum (en) (1848–1850)Martino-Katharineum (en) (1838–1848)
|
Memorigilo 
| |
| Familio | |
| Patro | Julius Dedekind (mul)
|
| Patrino | Caroline Marie Henriette Emperius (mul)
|
| Frat(in)oj | Julie Dedekind (en) kaj Adolf Dedekind (mul)
|
| Parencoj | Alfred Dedekind (en) (nevo)
|
| Okupo | |
| Okupo | matematikisto filozofo universitata instruisto
|
| Verkoj | Stetigkeit und Irrationale Zahlen Was sind und was sollen die Zahlen? Über die Theorie der ganzen algebraischen Zahlen tranĉaĵo de Dedekind Dedekind's isomorphism theorem dominio de Dedekind Dedekind–Kummer theorem construction of the real numbers Dedekind eta function Dedekind zeta function Dedekind psi function normo de Dedekind-Hasse Aksiomo de Cantor-Dedekind grupo de Dedekind Dedekind-infinite set Dedekind sum nombro de Dedekind least-upper-bound property |
Julius Wilhelm Richard DEDEKIND (naskiĝis en Braunschweig je la 6-an de oktobro, 1831, mortis en Braunschweig je la 12-an de februaro, 1916) estis germana matematikisto. Li grave kontribuis al la formiĝo de ringo-teorio, de la nocio idealo, kiu iĝis ŝlosila koncepto en nombro-teorio kaj abstrakta algebro, kaj al aro-teoria fundamento de la matematike kohera nocio reelaj nombroj.
Richard Dedekind, filo de la Braunscheig-a juristo kaj altlernej-instruisto Julius Dedekind, atendis la Martino-Katharineum en Braunschweig (prononcu: Braunŝvajg). Ekde 1848 li studis matematikon ĉe la tiea kolegio Carolinum. La studadon li plilongigis en Göttingen, kie li doktoriĝis ĉe Gauss - kiel ties lasta doktoranto - pri la teorio de la Eŭleraj integraloj.
En 1854 li habilitiĝis en Göttingen, mallonga tempo post Bernhard Riemann (prononcu: Bern(h)ard Riman). Ekde 1862 ĝis sia emeritiĝo en la jaro 1894 li verkis kiel profesoro pri matematiko ĉe la Braunschweig-a 'altlernejo pri tekniko'.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]
