Sakarino
| Sakarino | |||||
 | |||||
| Plata kemia strukturo de la Sakarino | |||||
 | |||||
| Tridimensia kemia strukturo de la Sakarino | |||||
 | |||||
| Blankaj kristaloj de natria Sakarino. | |||||
| Alternativa(j) nomo(j) | |||||
| |||||
| Kemia formulo | |||||
| CAS-numero-kodo | 81-07-2 | ||||
| ChemSpider kodo | 4959 | ||||
| PubChem-kodo | 5143 | ||||
| Merck Index | 15,8445 | ||||
| Fizikaj proprecoj | |||||
| Aspekto | kristalblanka solidaĵo | ||||
| Molmaso | 183,181 g·mol-1 | ||||
| Denseco | 0,828g cm−3 | ||||
| Fandpunkto | 228 °C | ||||
| Acideco (pKa) | 1,6 | ||||
| Solvebleco | Akvo:3,45 g/L | ||||
| Mortiga dozo (LD50) | 17000 mg/kg (buŝe) | ||||
| Sekurecaj Indikoj | |||||
| Riskoj | R40 R51 R62 R63 R68 | ||||
| Sekureco | S24 S25 S41 | ||||
| Pridanĝeraj indikoj | |||||
| Danĝero
| |||||
| GHS Damaĝo Piktogramo |
| ||||
| GHS Signalvorto | Damaĝa | ||||
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H302, H311, H315, H331, H332, H341, H351, H361, H400 | ||||
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P201, P202, P261, P264, P270, P271, P273, P280, P281, P301+312, P302+352, P304+312, P304+340, P308+313, P311, P312, P321, P330, P332+313, P361, P362, P363, P391, P403+233, P405, P501[1] | ||||
(25 °C kaj 100 kPa) | |||||
Sakarino aŭ Saĥarino (E 954) estas sintezita dolĉigaĵo, kiu estis malkovrita en 1878 far kemiisto Constantin Fahlberg.
Sakarino estas 500-oble pli dolĉa ol sukero. Ĝi havas kelkfoje amaran postan guston kaj oni ofte miksas ĝin kun ciklamato, taŭmatino aŭ ksilito. Sakarino ne kaŭzas karion. Ĉe samtempa gluto kun medikamentoj, sakarino povas damaĝe kaŭzi vezikmukan haŭton. Oni uzas ĝin en porka furaĝo kiel apetitekscitilon.
Ĝi estas rapide sorbata en la homa korpo kaj estas sekreciata en urino (dum unu diurno estas eligata pli ol 90 %). Ĝi estas tiel fakte kalori-libera kaj uzeblas ankaŭ por diabetaj produktoj.
Sakarino estas produktata kemie el tolueno aŭ ftalata anhidrido.